به گزارش ایسنا، ناباروری یک مشکل رایج در سراسر جهان است و می‌تواند در می‌تواند بر جنبه‌های مختلف  زندگی زوجین، تاثیر بگذارد. استفاده از فناوری‌های کمک‌باروری یا ART مانند IVF، تلقیح داخل رحمی اسپرم، میکرواینجکشن و ... می‌تواند گزینه مهمی برای بارداری زوج‌های نابارور باشد.

افزایش دانش درباره این موضوع، روش‌های متنوع و افزایش آگاهی زوجین در این خصوص، منجر به استفاده بیش‌از پیش از فناوری‌های کمک‌باروری شده است.

هدف از درمان ناباروری، تنها بارداری نیست؛ بلکه تولد کودکان سالم از اهمیت بیشتری برخوردار است. با این حال؛ در خصوص رشد کودکان متولد شده با فناوری‌های کمک‌باروری، چالش‌هایی وجود دارد. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است فناوری‌های کمک‌باروری بر سلامت کودکان تاثیر بگذارد و با خطرات بالاتر ناتوانی‌های یادگیری، مرتبط باشد.

رشد کودکان در حوزه‌های حرکتی، ارتباطی، حل مسئله و حوزه‌های شخصی-اجتماعی طبقه‌بندی می‌شود و عوامل متعددی از جمله عوامل بیولوژیکی، روانی اجتماعی و وراثتی بر رشد کودکان تاثیر می‌گذارد. علی‌رغم چالش‌ها و سوالاتی که در مورد وضعیت رشد کودکان متولدشده با فناوری‌های کمک‌باروری وجود دارد، در ایران مطالعات کمی در مورد وضعیت رشد این کودکان، انجام شده است.

بر همین اساس در یک مطالعه، وضعیت رشد کودکان متولد شده با فناوری‌های کمک‌باروری و بارداری‌های خودبه‌خودی (طبیعی)، مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه لیستی از مادرانی که در اصفهان زندگی می‌کردند و در پنج سال گذشته در یکی از مراکز باروری و ناباروری اصفهان از فناوری‌های کمک‌باروری استفاده کرده بودند، تهیه شد. کودکان با مراجعه به مراکز خدمات جامع سلامت انتخاب شدند و به ازای هر کودکی که از طریق فناوری‌های کمک‌باروری متولد شده بود، دو کودک متولدشده از حاملگی طبیعی، در همان سن و از همان مرکز خدمات جامع سلامت، به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه ۶۸ کودک چهار ماه تا پنج ساله متولدشده از طریق فناوری‌های کمک‌باروری و ۱۶۸ کودک متولدشده با بارداری طبیعی (در مجموع ۲۵۲ کودک) بررسی شدند. داده‌های موردنیاز این پژوهش با استفاده پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. در این پرسش‌نامه  اطلاعات کودکان شامل؛ وضعیت تولد، شغل پدر و مادر، روش زایمان، تحصیلات والدین و همچنین تعداد فرزندان خانواده، درآمد ماهانه خانوار و ... جمع‌آوری شد. رشد کودکان نیز در پنج حوزه مهارت‌های ارتباطات، حرکات درشت و ظریف، مهارت‌های فردی و اجتماعی و حل مسئله ارزیابی شد. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از روش‌های آماری تحلیل شدند.

بررسی‌های این مطالعه، پس از تعدیل متغیرهای جمعیت‌شناختی کودکان نشان داد که رشد کودکان متولدشده با فناوری‌های کمک‌باروری و کودکان متولد شده از بارداری طبیعی، تفاوت معنی‌داری ندارد.

در این تحقیق عنوان شد که دختران و پسران، روش‌های سزارین و طبیعی، تک‌قلو یا دوقلوهای متولدشده از بارداری طبیعی و روش‌های کمک‌باروری، با یکدیگر تفاوت معنی‌داری از نظر رشد ندارند. البته حرکات درشت در کودکان با برخی از اطلاعات جمعیت‌شناختی مانند سن کودک، وزن هنگام تولد، قد و وزن فعلی آن‌ها ارتباط آماری داشت.

به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ از آن‌جایی که این مطالعه گذشته‌نگر بود و تعداد کمی از مادران نوع روش‌ کمک‌باروری را گزارش کرده بودند، امکان مقایسه رشد کودکان بر اساس انواع مختلف روش‌های کمک‌باروری امکان‌پذیر نبود. بنابراین باید مطالعات گسترده‌تر بیشتری باید در این زمینه انجام شود.

در انجام این تحقیق؛ میترا صوابی اصفهانی، لیلا روستا و فاطمه ترابی؛ پژوهشگران دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، به همراه محمدحسین نصر اصفهانی؛ از مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی تولید مثل مؤسسه بیوتکنولوژی رویان اصفهان با یکدیگر مشارکت داشتند.

یافته‌های این مطالعه آبان ماه سال جاری، به صورت مقاله علمی با عنوان «مقایسه وضعیت رشد در کودکان متولد شده به دنبال فناوری کمک‌باروری و بارداری خود به خودی» در نشریه International Journal of Pediatrics زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی مشهد، منتشر شده است.

انتهای پیام