به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، این کشف که با استفاده از "تلسکوپ رادیویی متروویو غول پیکر"(GMRT) انجام شده، میتواند درک دانشمندان از ستارههای رادیویی غیرعادی و مغناطیسسپهرستارهای(stellar magnetospheres) را بهبود بخشد.
طی این مطالعه محققان موفق به کشف هشت ستاره متعلق به یک گروه نادر از ستارههای رادیویی شدند. این ستارهها در واقع ساطع کنندههای "پالس رادیویی دنباله اصلی"(MRP) هستند که از میدان مغناطیسی بسیار قدرتمندی نیز بهرهمند هستند.
پالسهای رادیویی دنباله اصلی، علاو بر آنکه سیگنالهای رادیویی بسیار درخشانتری را منتشر کرده و میدانهای مغناطیسی قوی دارند، دارای بادهای ستارهای بسیار قوی نیز هستند. آنها ارتباط نزدیکی با تپ اخترها دارند اما برخلاف تپ اخترها، با سرعت نسبتا آهستهتری میچرخند.
تَپاخترها یا تَپارها(Pulsar) ستارههای نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران میکنند و پالسهای مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر میکنند. برخی از تپاخترها نیز پرتوهای ایکس تابش میکنند. ستارههای نوترونی در حقیقت بقایای هسته ستاره منفجر شدهای هستند که حجم کوچک و چگالی بسیار بالایی دارند.
۱۱ مورد از ۱۵ پالس رادیویی دنباله اصلی شناخته شده با استفاده از "تلسکوپ رادیویی متروویو غول پیکر"(GMRT) کشف شده است و لازم به ذکر است که سه مورد از آنها در گذشته توسط محققان کشف شدهاند.
"بارنالی داس"(Barnali Das) دانشجوی مقطع دکترا مرکز ملی اخترفیزیک رادیویی مستقر در پونا و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: زمان صرف شده برای مشاهده یک چرخش این ستارههای رادیویی، بین نیم روز تا چهار روز بود.
تشخیص پالسهای رادیویی دنباله اصلی به دلیل پالسهای رادیویی آنها بسیار چالش برانگیز است. این پالسهای رادیویی فقط در زمانهای معینی از روز و سال قابل مشاهده هستند. آنها را فقط در فرکانسهای رادیویی پایین میتوان مشاهده کرد. علاوه بر این، این پالسهای رادیویی حاوی مقدار زیادی اطلاعات در مورد مگنتوسفر ستارهای هستند.
محققان این مطالعه علاوه بر تلسکوپ یاد شده از دادههای جمع آوری شده توسط رصدخانه آرایه بسیار بزرگ کارل جی جانسکی(Karl G Jansky Very Large Array) ایالات متحده نیز استفاده کردند. به گفته محققان این گروه نادر از ستارگان رادیویی کشف شده در کهکشان راه شیری در فاصله ۱۵۰ سال نوری از زمین قرار دارند.
انتهای پیام