دکتر "علیرضا رمضانی" اظهار کرد : در دهه های گذشته پزشکان فیلیپینی، هندی و پاکستانی در برخی از نقاط ایران مسئول ارائه خدمات درمانی به مردم ایران بودند و دچار کمبود جدی پزشک به خصوص در مناطق دورافتاده و محروم کشور بودیم، اما حال پزشکی ایرانیان جز 15 کشور برتر دنیا است .
وی با بیان اینکه از دلایل پیشرفت وتوسعه علم پزشکی در ایرانیان حذف پزشکان خارجی از کشور است و در تمام نقاط کشور ارائه خدمات توسط پزشکان ایرانی انجام میشود، گفت: یکی از بحثهای داغ روز جامعه پزشکی این است که آیا در حال حاضر تعداد کافی پزشک برای ارائه خدمت به مردم کشور وجود دارد ؟
رییس سازمان نظام پزشکی ایلام تصریح کرد: در ایران به ازای هر ۱۰ هزار نفر بیش از ۱۰ پزشک مشغول فعالیت هستند و این آمار به نسبت آمار جهانی قابل قبول است اما شاید در توزیع نیروی انسانی به خوبی عمل نکرده ایم که نتیجه آن کمبود پزشک متخصص در برخی از مناطق محروم کشور است.
رمضانی ادامه داد : شکی نیست که باید دسترسی مردم به خدمات تسهیل شود اما باید نگاهی به دیدگاه حاکمان و خود مردم کشورمان نسبت به مقوله سلامت و اهمیت آن داشته باشیم و این خدمات هم باید کیفی باشند، ولی آیا با افزایش تربیت انبوه پزشک، میتوانیم دسترسی و کیفیت را تضمین کنیم.
وی تصریح کرد: افزایش پزشک چه در مرحله عمومی و چه تخصص اگر همراه با سیاست گذاری درست جهت توزیع مناسب و افزایش انگیزه برای پزشکان جهت ماندگاری در مناطق محروم نباشند، نه تنها مشکل را حل نمیکند بلکه همچون شرایط امروز منجر به تراکم پزشکان در مرکز استانهای برخوردار و روی آوردن به خدمت غیر دولتی میشود.
رییس سازمان نظام پزشکی استان ایلام افزود : پیش از هر اقدام و تحولی در خصوص افزایش ظرفیت پذیرش و تربیت پزشکان، باید ابتدا سیاست های کلی بخش سلامت را بازنگری کرد.
وی به اختلاف درآمد پزشکان در بخش دولتی و خصوصی اشاره کرد و افزود : این اختلاف درآمدها موجب کاهش انگیزه پزشکان در بخش دولتی و سوق آنها به بخش خصوصی میشود و آنهایی که در دو بخش فعالیت می کنند در بخش خصوصی زمان بیشتری می گذرانند که این خود باعث کاهش کیفیت آموزش رزیدنتها و پزشکان عمومی و افزایش فشار بر روی رزیدنت خواهد شد.
رئیس سازمان نظام پزشکی ایلام گفت: نکته مهم دیگر این است که نباید به جای بهبود مدل ارائه خدمت و ارتقا جایگاه خدمتی واقعی پزشکان و اجرای درست پزشک خانواده و سیستم ارجاع و بومی کردن پذیرشها دنبال افزایش ظرفیتهای پذیرش رشتههای پزشکی باشیم.
دکتر رمضانی تاکید کرد: نه فقط پزشکان بلکه مهندسان، وکلا و سایر گروههای تخصصی نیز در مناطق محروم خیلی کم حضور دارند و عملا پزشکان هم انگیزهای برای ماندن در این مناطق پس از پایان طرح خود ندارند. مورد دیگر اینکه بومی گزینی هم هنوز به طور کامل شکل نگرفته تا افراد بومی در منطقه خود ماندگار شوند.
انتهای پیام