به گزارش ایسنا، مشکلات زیادی که در فوتبال زنان وجود دارد، باعث شده تا پیشرفت این بخش کندتر از دیگر کشورها باشد. عدم پخش تلویزیونی، کمبوداسپانسر، تیمداری‌های مقطعی، قراردادهای پایین، ساعت بازی و تمرین نامناسب، نداشتن زمین‌های مناسب، تنها گوشه‌ای از این مشکلات است و گاهی پیش آمده که برخی از تیم‌ها در تهیه توپ مناسب برای مسابقه هم دچار مشکل شده‌اند. با این حال زنان فوتبالیست هرچند سخت اما گام‌های رو به جلویی برداشته‌اند. قرار است تیم فوتبال زنان شهرداری سیرجان به عنوان اولین تیم ایرانی در جام باشگاه‌های زنان آسیا شرکت کند و اکنون در حال سپری کردن اردوی ۱۰ روزه خود قبل از اعزام است.

مریم جهان‌نجاتی، سرمربی تیم سیرجان با ایسنا به گفت‌وگو نشست و در مورد موضوعات مختلفی چون وضعیت تیم خود در آستانه جام باشگاه‌ها، فوتبال زنان در رده‌های پایه، چالش‌های فوتبال زنان و ورود واسطه‌ها به ماجرای لژیونر شدن دختران فوتبالیست صحبت کرد.

مشروح گفت‌وگوی جهان‌نجاتی را در ادامه می‌خوانید.

جام باشگاه‌ها میدان بزرگی است

جهان‌نجاتی در مورد مسابقات جام باشگاه‌های زنان آسیا گفت: مسابقات به صورت شرق و غرب آسیا برگزار می‌شود و ما در گروه غرب با امان اردن، بنیادکار ازبکستان و گوالاکام هند رقابت خواهیم کرد. میدان، میدان بسیار بزرگی است و امیدوارم با توجه به روند آماده‌سازی تیم نتایج خوبی کسب کنیم.

او افزود: میانگین سنی تیمی که سال گذشته قهرمان لیگ برتر شد، حدود ۱۷ سال بود و این نشان از جوانی تیم می‌دهد، امسال با اضافه شدن تعدادی از ملی‌پوشان نوجوان میانگین سنی تیم کمتر شده است. چهار نفر هم از تیم ملی جوانان به ما اضافه شده‌اند. از طرفی کادر ما ۱۰۰ درصد بومی شهر سیرجان است و تیمی عازم جام باشگاه‌ها می‌شود که ۷۵ درصد سیرجانی است. در کنار بازیکنان بومی، افسانه چترنور،  ملیکا متولی، فاطمیه امینه برزاجانی و شبنم بهشت را داریم که از فوتبالیست‌های خوب کشورمان هستند.

تنها دغدغه‌ام بازی تدارکاتی است

جهان‌نجاتی تنها دغدغه تیم خود در مسیر جام باشگاه‌های آسیا را بازی تدارکاتی دانست و گفت: تمرینات را از شهریور شروع کرده‌ایم. هر چند دو نفر از بازیکنانمان را به علت حضور در تیم ملی تا پایان مرحله مقدماتی جام ملت‌ها در اختیار نداشتیم اما پروسه آماده سازی خوبی داشتیم. برنامه بدنسازی‌مان هم به خوبی اجرا شد. تمام دغدغه‌ام نداشتن بازی تدارکاتی مناسب و بین المللی برای حضور در جام باشگاه‌ها بود که خوشبختانه یک مسابقه با نماینده استان تهران و دیداری دوستانه با تیم ملی بزرگسالان در نظر گرفتیم تا این نقص را رفع کنیم. امیدوارم با این دو بازی تدارکاتی خیلی از نقاط ضعفمان شناسایی و تا قبل از جام باشگاه‌ها برطرف شود. متاسفانه بازی اولمان هم با قوی‌ترین حریف این گروه یعنی ازبکستان است، با این حال تلاش می‌کنیم نماینده شایسته‌ای برای کشورمان باشیم.

او در مورد رقبای ایران در جام باشگاه‌ها گفت: بنیادکار قهرمان ۶ دوره لیگ برتر ازبکستان است و حدود ۸۰ درصد بازیکنان تیم ملی را در ترکیب خود دارد. شناخت کمتری نسبت به تیم هندوستان داریم اما اردن چند سالی است که روی تیم امان به عنوان تیم ملی‌ سرمایه گذاری کرده است. می‌دانم که با هر سه تیم رقابت سخت و بسیار نفس‌گیری خواهیم داشت.

جهان‌نجاتی در مورد موافقت کادر فنی تیم ملی برای حضور ملی‌پوشان سیرجان در ترکیب این تیم گفت: ملیکا متولی و فاطه امینه‌برازجانی همراه با تیم ملی به جام ملت‌ها اعزام شدند که با موافقت سرمربی و سرپرست تیم ملی این دو بازیکن اکنون در اردوی ملی نیستند و ما را همراهی می‌کنند. تاریخ اعزام تیم ملی به بلژیک هنوز مشخص نشده اما قرار است این دو نفر تا آخر جام باشگاه‌ها با ما باشند و در ادامه به اردوی ملی اضافه شوند. افسانه چترنور هم که متاسفانه به دلیل مصدومیت یک ماه از میادین دور بود و تیم ملی را از دست داد، تمریناتش را با ما شروع کرده است. کادر پزشکی شهرستان سیرجان خیلی تلاش کرد که این بازیکن به آمادگی نسبی برسد. امیدوارم مدت باقی مانده را به خوبی پشت سر بگذارد و بتوانیم در جام باشگاه‌ها از او استفاده کنیم.

ضعف آکادمی‌ها در فوتبال زنان

جهان‌جاتی در مورد وضعیت فوتبال در رده‌های پایه گفت: ۱۰ سال است که مربی رده‌های مختلف ملی هستم و بارها تجربه مسابقات آسیایی دارم، به همین دلیل نیاز فوتبال زنان در رده‌های پایه را می‌دانم. دو ماه قبل تیم ملی جوانان با بزرگسالان بازی تدارکاتی داشت که از ۱۱ بازیکن اصلی تیم ملی جوانان، پنج نفرشان سیرجانی بودند. از طرفی با ۷۵ درصد بازیکن بومی به مسابقات می‌رویم، این یعنی از سال‌های قبل می‌دانستیم باید با چه رده‌ای کار کنیم. آکادمی گل‌گهر از سال ۹۳ تاسیس شد و من مدیر فنی آن هستم. با برنامه خوبی کار می‌کنیم و بازیکنان زیادی داریم که با شروع اردوهای نونهالان و نوجوانان معرفی کنیم. مطمئن هستم در تیم‌های خود تاثیرگذار خواهند بود.

او در این راستا وضعیت آکادمی‌های فوتبال زنان را ضعیف ارزیابی کرد و ادامه داد: متاسفانه فوتبال زنان پوشش تصویری ندارد که بزرگترین چالش است. بنابراین کمتر اسپانسری ورود می‌کند و حتی تیم‌هایمان هم با مشکل اسپانسر روبرو هستند. آکادمی‌های محدودی داریم که به صورت حرفه‌ای کار می‌کنند. آکادمی گل گهر با اینکه در رده‌های بالاتر تیم ندارد اما در بخش پایه فعال است و به لیگ برتر بازیکن تزریق می‌کند. این کار در استان‌های دیگر انجام نمی‌شود. امیدوارم در این راستا عزم ملی جزم شود، چون مهمترین بخش هر کاری پایه است، اما تیم نونهالان ما چند سالی است تشکیل نشده و هیچ برنامه و اردویی ندارد. اردوهای تیم ملی نوجوانان هم با تعویق مسابقه، تعطیل و  تیم ملی جوانان هم به همان سرنوشت دچار شده است. نباید منتظر مسابقات باشیم و اردو برگزار کنیم بلکه اردو و استعدادیابی باید مداوم باشد تا تیم ملی قدرتمندی داشته باشیم.

۷ سال سخت را پشت سر گذاشتیم

مریم جهان‌نجاتی در مورد تیمداری‌ها و حمایت‌های مقطعی در فوتبال زنان گفت: تیم فوتبال زنان سیرجان از سال ۸۵ استارت خورد و تا ۹۲ اسپانسرهای متعددی داشت. در این مدت هرگز شرایط خوبی را تجربه نکردیم. وقتی تیم‌های تازه وارد را می‌بینم که اسپانسرهای ضعیفی دارند، می‌گویم فکر نکنید اوضاع چند تیمی که الان شرایط بهتری دارند، همیشه اینگونه بوده است. ما هم شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم، اما از سال ۹۳ که زیر نظر شهرداری قرار گرفتیم، مسئولان شهری نگاه ویژه‌ای به ما داشتند چون سیرجان ملی‌پوشان زیادی داشت و باید حمایت می‌شدند. آن موقع یک برنامه پنج ساله نوشتیم اما خوشبختانه خیلی جلوتر از آن در سال ۹۴ قهرمان شدیم و از آن سال تا ۱۴۰۰ دو قهرمانی، سه نایب قهرمانی و دو سومی کسب کردیم.

او در این مورد افزود: این فرهنگ باید بین مدیران ما جا بیفتد که ورزش زنان احتیاج به نگاه‌های مدوام و حمایت‌های طولانی مدت دارد. شاید یک تیم طی دو، سه سال نتیجه نگیرد، باید دست از نتیجه‌گرایی برداریم و هر کسی که در راس تیم قرار دارد، به رده‌های پایه توجه کند، چون با بازیکن بومی خیلی از هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند و با راهیابی آنها به اردوهای ملی، تبدیل به وزنه‌هایی خواهند شد تا مدیران را متقاعد به حمایت کنند.

وضعیت فاجعه‌بار قراردادها بهتر شده است

جهان‌نجاتی به وضعیت قراردادها در فوتبال زنان هم اشاره و بیان کرد:  خوشبختانه نسبت به وضع فاجعه‌ چند سال گذشته، بهتر و از شکل نرخ‌های بسیار پایین و پرغصه خارج شده است. این فرهنگ برای باشگاه‌ها جا افتاده که با بازیکنان مطرح، با کیفیت و کسانی که عنوان ملی‌پوش را یدک می‌کشند، قراردادهای مالی بهتری ببندند. این نوید داده می‌شود که کم کم به سمت حرفه‌ای شدن گام برمی‌داریم. امیدوارم اتفاق خوبی که برای تعداد اندکی از بازیکنان افتاد و رقم قرادادشان تکان کوچکی نسبت به فاجعه گذشته خورد، ادامه پیدا کند و  تفاوت عجیب و غریب بین قراردادشان با مردان کمی کمتر شود.

لژیونر شدن به چه قیمتی؟

جهان‌نجاتی به شائبه ورود برخی واسطه‌ها و دلال‌ها به فوتبال زنان و ترغیب بازیکنان به لژیونر شدن اشاره کرد و گفت: همیشه به بازیکنانم توصیه می‌کنم، بسنجید که در ازای به دست آوردن چه چیزی، چه از دست می‌دهید. لژیونر شدن اتفاق خوبی در زندگی هر ورزشکاری است اما به چه قیمتی؟ وقتی قرار باشد در جایی پایین‌تر از کشور خودش لژیونر شود چه ارزشی دارد؟ خیلی از  بازیکنان لژیونر شده‌اند که پول غذا و اسکان را خودشان پرداخت کرده‌اند. این اتفاق هیچوقت در ایران نمی‌افتد. با این حال جام باشگاه‌ها و جام ملت‌های آسیا سکویی درست برای لژیونر شدن است. کمیته فنی باشگاه‌ها حضور پیدا می‌کنند و انتخاب درستی انجام می‌شود.

او در این مورد افزود: اگر از نظر فنی و مالی چیزی به بازیکن اضافه نشود، هیچ دلیلی برای لژیونر شدن وجود ندارد. خیلی از بازیکنان بزرگ فوتبال زنان ایران لژیونر نشده‌اند چون شرایط را سنجیده‌اند که وقتی قرار است پول و شرایط فنی بهتری در ایران تجربه کنند، چرا باید به باشگاهی در ترکیه بروند که هیچکدام از آن شرایط را ندارد. امیدوارم مدیر برنامه‌های خوبی به فوتبال زنان ورود کنند و راه مناسبی را به بازیکنان ما نشان بدهند. خیلی از بازیکنان ایران شایسته پوشیدن لباس‌های باشگاه‌های بزرگ آسیا و اروپا هستند، امیدوارم این اتفاق بیفتد و راهی برای بقیه دختران باشد.

انتهای پیام