به گزارش ایسنا، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سمپوزیوم یکصدسال گردشگری که سهشنبه ۲۷ مهرماه در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد گفت: حال گردشگری اجمالا خوب نیست. کرونا هم به آن اضافه شد. "عروس مجلس ما خود همیشه دل میبرد علیالخصوص که پیرایهای بر او بستند."
او در ادامه بیان کرد: مایه تأسف است که کشور ما با وجود مزیتهای فوقالعاده رقابتی و اینکه در ردههای نخستین دنیا قرار گرفته، اما به هیچوجه وضعیت فعلی گردشگری شایسته کشور نیست. باید علل عقبماندگی را روشن کنیم و بعد آرام آرام موانع را رفع کنیم. هیچ راه دیگری ندارد. حرفهای حاشیهای و بیارتباط زیاد است، اما دردی را درمان نمیکند. امروز که این بیمار به احیا نیاز دارد باید هر کاری کنیم که احیا شود.
او به دیدارش با فرمانده نیروی انتظامی اشاره کرد و افزود: ١٨ مورد تقاطعی با ناجا داریم که الان ناجا هیچ مشکلی ندارد، بلکه راغب و پرانگیزه است که کمک کند.
وی همچنین با اشاره به جلسه مشترک با وزارت امور خارجه و بهداشت برای ازسرگیری صدور ویزای گردشگری ایران یادآور شد: صدور ویزا که به بهانه و بدون دلیل ٢٠ ماه متوقف شده بود، از اول آبان راهاندازی میشود و آییننامه آن را هم وزارت ما نوشته است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با طرح دو پیشنهاد برای حل مشکلات اظهار کرد: ما دیگر خانواده هستیم، عاجزانه تقاضا دارم به هم کمک کنیم؛ نخست گردشگری را مسألهمحور ببینیم و موانع و مشکلات گردشگری را شناسایی کنیم و وقتی روشن شد سریع راه حل پیدا کنیم. ممکن است بعضی از راهحلها در این موقعیت امکانپذیر نباشد، اما خیلی از راهها عملی است. ما قدرت داریم و اگر آن را اضافه کنیم، موانع را میتوانیم برداریم.
ضرغامی گفت: در منطقه ما ٩ کشور از عربستان و رژیم اشغالگر اسرائیل وجود دارند، ولی ما (در گردشگری) فقط بالاتر از یمن و لبنان هستیم، آن هم با وجود مزیت رقابتی نرخ ارز، که این هم نتوانست (گردشگری) را تکان دهد. طرف با ١٠٠ دلاری میتواند خرید کند با این حال وضعمان خوب نیست.
وی ادامه داد: یکی از دغدغههای من این بود که چقدر باید تلاش کنم تا سرمایهگذار جذب کنم، اما هرچه جلوتر میروم با پروژههای کلان روبهرو میشوم، برای همین در هیات دولت پیشنهاد کردم فوری جلو این نقدینگی که کشور را بدبخت کرده بگیرند. نقدینگی غولی است که از شیشه بیرون آمده و کشور را تخریب میکند. راهش این است که این نقدینگی مولد شود و من پیگیر این موضوع هستم تا مشکل سرمایهگذاران حل شود. برای همین اوایل حضورم دو مجموعه اقامتی را دیدم.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سپس از تشکیل هیأتی در دولت برای پروژههای بالای هزار میلیاردتومان با هدف رفع موانع سرمایهگذاری آنها خبر داد.
ضرغامی همچنین بیان کرد: اینطور نبوده که در حاشیه گردشگری باشم، چند وقت پیش، قبل از کرونا طرح مجازی را به مقام معظم رهبری ارائه کردم که موضوع آن گردشگری بود. در این دوره، همهچیز در فضای مجازی کنترل میشود و تنها چیزی که بشر برای خود حفظ میکند و ربطی به فضای مجازی ندارد، سفر، گردشگری و سرگرمی است، برای این موضوع طرح دادم.
او در ادامه به پیشنهاد دومش اشاره و کرد و با بیان اینکه استبداد بین خود را کنار بگذاریم و اجازه ندهیم دیکتاتوری صورت بگیرد و با هم حرف بزنیم، گفت: ما با هم نمیتوانیم حرف بزنیم، یعنی اگر ضرغامی روزی بخواهد مشکل را حل کند، یک نفر خبر را تحریف میکند و فضا عوض میشود، کشور ما هم کشور دوقطبیسازی است؛ راه میرویم راه رفتنمان را دوقطبی میکنیم.
او تعریف کرد: چند روز پیش جایی بودم یک نفر پرسید سینوفارمی هستی یا برکتی؟ جواب دادم که سینوفارم زدم. دیدم پچ پچ میکنند اینکه حزباللهی است، سینوفارم زده است... توضیح دادم وقتی نوبتم شد ثبتنام کردم، به محلی که مشخص شده بود مراجعه کردم آنجا هم فقط سینوفارم داشت. "به طرف گفتند شیخ از چه کنج عزلت گرفتهای، گفت اینجا بهتر آنتن میدهد، اینجا کنج عزلت نیست، میخواهم کارم راه بیافتد." اجازه ندهید این فضا ایجاد شود، اجازه دهید همه آزادانه حرف کارشناسی بزنند.
ضرغامی در ادامه این بحث گفت: چند سال پیش اصفهان رفتم، روی پل سی و سه پل جوانی وقتی داشت از خانوادهاش عکس میگرفت از پل افتاد، آن شخص یهودی بود، برای عرض تسلیت به منزل ایشان رفتم، فرزندش تعریف کرد که چطور از روی پلی که حفاظ نداشت پرت شده است. در شورای عالی انقلاب فرهنگی این داستان را نقل کردم، گله کردم به رییس میراث فرهنگی که آن زمان آقای سلطانیفر بودند و درخواست کردم روی سی و سه پل حفاظ بزنند. یک سال گذشت، در نهایت جواب آمد که البته محرمانه هم بود که «نمیشود»، چون بنا به ماده قانونی اگر حفاظ بزنیم یونسکو ما را از ثبت خارج میکند، اما الان که صحبت میکنیم این حفاظ زده شده است، یونسکو هم کاری نداشت. مگر ما گفتیم با میخ و چکش به جان پل بیافتید؟ الان سیم بکسل کشیدهاند، نه یونسکو برخورد کرد، نه اتفاقی افتاد و همه میگویند خدا پدرشان را بیامرزد. چندماه بعد از آن ماجرا که سی و سه پل رفتم، آتشنشانی مستقر بود، میگفتند هر از چند گاهی یک نفر پرتاب میشود و دست و پایش میشکند. ما از این دست مشکلات بسیار داریم و همه ما میخواهیم میراث فرهنگی را حفظ کنیم.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با اشاره به شکاف این سه حوزه، اظهار کرد: همین چند وقت متوجه شدم بخشهای ما به شدت با هم درگیرند. صنایع دستی با میراث فرهنگی درگیر است. گردشگری با میراث فرهنگی درگیر است. در اولین جلسه شاهد دعوای مدیر صندوق حفظ و احیا با معاون میراث فرهنگی بودم. مشکلات خیلی ریشهدار است.
او افزود: قطعا مشکل صنایع دستی عرضه است، از خانم محمودیان سوال میکنیم کجا محصولات را عرضه میکنید، میگوید در بازار تهران عرضه میکردیم، کرونا آمد و تعطیل شد. در سفر ایلام دیدم هنرمندان غوغا کردهاند اما جایی برای عرضه ندارند، برای همین یک ماه پیش دستور دادم در کنار موزه فرش، فضایی را برای بازار صنایع دستی اختصاص دهند، البته چون منزل من نزدیک موزه فرش است و برای قدم زدن زیاد حوالی موزه فرش میروم، میدیدم که ورودی موزه بسیار کثیف است، گربهها از سر و کول هم بالا میروند و کودکان کار آنجا تجمع میکنند، درخواست کردم ورودی موزه را پاک کنند و دستور دادم بخشی از فضای گسترده محوطه موزه فرش را به بازارچه دائمی صنایع دستی تبدیل کنند، الان هیچکجا محلی برای عرضه صنایع دستی وجود ندارد.
او با اشاره به دیگر مشکلات هنرمندان صنایع دستی، گفت: خانم هنرمندی در ایلام جلو ما را گرفت که وقتی تهران میآییم هیچ جایی برای ماندن نداریم، درحالیکه ۵٠ درصد هتل لاله متعلق به خود ماست، دستور دادم یک طبقه از این هتل را به همکاران و هنرمندانی که از استانها میآیند، اختصاص دهند.
ضرغامی با اشاره به دوقطبیها و استبداد در سخنوریها اظهار کرد: در یک جلسه مذهبی بودم، گفتند شما در سفر فارس ادعا کردهاید اولین کسی که وحدت بین اقوام ایجاد کرد کوروش بود، درحالیکه اولین نفری که این کار را کرد پیامبر اسلام (ص) بود، استدلال آوردم که آن دوره هنوز اسلام نیامده بود. نباید اینقدر بحثها را دوقطبی کرد، ما نوکر استدلالیم.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با اشاره به سمپوزیوم گردشگری، درخواست کرد بحثهای آزاد کارشناسی ادامه پیدا کند و پیشنهاد کرد از آمفی تئاتر موزه فرش استفاده کنند و اجازه دهید آزادانه گفتوگو برقرار شود.
انتهای پیام