به گزارش ایسنا، "استاکسنت" (Stuxnet) یک بدافزار رایانهای است که اولینبار در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۰ توسط ضد ویروس ویبیای۳۲ شناسایی شد. این بدافزار با استفاده از نقص امنیتی موجود در میانبرهای ویندوز، با آلوده کردن رایانههای کاربران صنعتی، فایلهای با قالب اسکادا که مربوط به نرمافزارهای WinCC و PCS۷ شرکت زیمنس است را جمعآوری کرده و به یک سرور خاص ارسال میکند.
این بدافزار سیستمهایی را هدف قرار میدهد که دارای یک مبدل فرکانس هستند و نوعی دستگاه برای کنترل سرعت موتور است.
استاکس نت، کدی بلند و پیچیده، برای کشف آسیبپذیری ویندوزهای ماکروسافت برنامهریزی کرد. این ویروس از طریق اتصال USB پخش شد و هدف آن یکی از نیروگاههای هستهای ایران بود. استاکسنت در این تاسیسات هستهای متوقف نشد؛ اگرچه قرار نبود تا فراتر از این نیروگاه هستهای برود، اما تا پیش از اینکه تحلیلگر بدافزار آن را در ماه ژوئن ۲۰۱۰ کشف کند، به کامپیوترهای سراسر آسیا نفوذ کرد.
ظاهرا این کرم کامپیوتری برای ضربه زدن به مراکز کنترل برنامههای هستهای ایران طراحی و پخش شد ولی اکنون خود به خطری بدل شده که پیچیدگیهای جنگ سایبری را به خوبی نشان میدهد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، این ویروس توسط دولت یا دولتهایی با امکانات و فناوری پیشرفته تولید شده است و برای اولین بار در تاریخ، توان یک کشور برای تخریب زیر ساختها در کشور دیگری را به نمایش میگذارد.
به منظور مقابله با چنین حملات بد افزاری، محققان شرکتهای دانش بنیان اقدام به پیاده سازی نرم افزاری کردند.
مقابله با حملات بدافزارها با نرمافزار بومی
مجتبی زارع مهرجردی- مدیر طرحهای کلان صندوق نوآوری و شکوفایی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به بحثهای صورت گرفته در زمینه بد افزار استاکینت در کشور، گفت: از سوی یکی از شرکتهای دانش بنیان نرم افزاری به سفارش وزارت نفت، به منظور جلوگیری از چنین حملات بد افزاری پیاده شده است. این نرمافزار کاملا بومی است.
وی خاطر نشان کرد: این نرم افزار بومی قادر به جلوگیری از حملات بد افزارها است و این نرم افزار برای سایر حوزهها در حال توسعه است.
مهرجردی با تاکید بر اینکه ظرفیت شرکتهای دانش بنیان بسیار زیاد است، مشروط به آنکه مسوولان این ظرفیتها را درک کنند، اظهار کرد: شرکتهای دانش بنیان از مزیتهای کشور محسوب میشوند؛ ولی از آنجایی که این شرکتها نیاز به پول و سرمایه زیادی ندارند، تصور میشود که اثرگذاری شرکتهای دانش بنیان کم است شاهد هستیم که پولهای کلان در جاهایی سرمایه گذاری میشود که اثرگذاری کمی دارند.
مدیر طرحهای کلان صندوق نوآوری و شکوفایی خاطر نشان کرد: سرمایه هنگفت چند ۱۰ میلیارد دلاری در حوزههایی با راندمان ۲۰ تا ۳۰ درصدی رفته است، در حالی که با سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری برای تعدادی از شرکتهای دانشبنیان موجب جلوگیری از خروج ۵ میلیارد دلاری ارز از کشور شده است.
وی با تاکید بر اینکه سرمایه گذاری در حوزههای دانش بنیانها بهره وری ۵۰ برابری در پی دارد، ادامه داد: ولی از آنجایی که این حوزه سرمایه گذاری کمی در حد ۱۰۰ میلیون دلاری میطلبد به اهمیت آن پی برده نشده است.
خلق ثروت از آلایندههای صنعتی
مهرجردی نمونه دیگر موفقیت شرکتهای دانش بنیان را در مجموعه مس "خاتون آباد" ذکر کرد و در این باره توضیح داد: در مجموعه مس خاتون آباد برای تولید مس، ضایعاتی را وارد اتمسفر میکنند که عمده آن از طریق بارانهای اسیدی در منطقه میبارد و بر اساس این پدیده در شعاع ۱۰۰ کیلومتری خاتون آباد تبدیل به کویر شده است.
وی با بیان اینکه این وضعیت در حالی ایجاد شده است که این منطقه پتانسیل تولید پسته دارد، ادامه داد: از سوی دیگر در یکی از شرکتهای دانش بنیان، این توانایی وجود داشت که گازهای SOX (اکسیدهای گوگرد) خروجی از این مجموعه را به داخل کانورتری وارد کرده و این گاز را تبدیل به اسیدهای H۲SO۴ (اسید سولفوریک) کنند و اسید تولید شده را به فروش برسانند.
مدیر طرحهای کلان صندوق نوآوری و شکوفایی با تاکید بر اینکه با اجرای این طرح، ظرفیت تولید این نوع اسیدها در کشور ۵ برابر شد، خاطر نشان کرد: ما اگر مساله را به خوبی شناسایی کنیم و به ظرفیت داخل اتکا کنیم، میتوانیم کارهای جدی انجام دهیم و از تهدیدات، فرصت سازی کنیم.
انتهای پیام