به گزارش ایسنا، این داستان بلند در ۱۵۲ صفحه با قیمت ۵۱هزار تومان توسط نشر سیب سرخ روانه بازار کتاب شده است.
سعید بهمن در معرفی کتاب «من هیولا» با اشاره به این‌که در این داستان یک ماجرای خشن، غمناک و عاشقانه برای مخاطبان روایت شده، بیان کرد: «من هیولا» درباره کامیار، کارمند اداره پست است که به‌تازگی از شهر بزرگ شاهان در کشور زمانه به شهر کوچک کیهان منتقل شده است. انتقال او با شیوع نوعی بیماری به اسم آگنر همراه شده است؛ بیماری واگیرداری که تمایل فرد مبتلا به خشونت و قتل را بالا می‌برد. پس از تماس با یکی از مراجعین، کامیار به آگنر مبتلا می‌شود. بیماری‌ای که مثل هیولا به جانش می‌افتد و تنها راه آرام کردن آن هیولا، ریختن خون است. هیولا در ذهن و وجود کامیار، جان می‌گیرد و او را وادار به قتل کسانی می‌کند که بی‌ارتباط با گذشته کامیار نیستند.
او افزود: «من هیولا» دومین رمان از من است که اتفاقاتش در کشور زمانه رخ می‌دهند، کشوری خیالی در جهان ما. کتاب اول، دنیای زیتون نام داشت و البته شخصیت‌ها و قصه متفاوتی داشت. در نگاه اول، این اثر کتابی جنایی و در زیر ژانر اسلشر است که برای نگارش آن از فیلم خانه‌ای که جک ساخت اثر لارنس فونتریه و کتاب درخشش استیون کینگ ایده گرفته‌ام اما هدف اصلی من در این اثر، پرداختن به بعد روانشناسی شخصیت اصلی داستان با تکیه بر نظریات فروید در مورد عقده‌های درونی و نظریه کوه یخ بوده است. به این منظور در کنار روایت داستان زمان حال شخصیت، قصه گذشته او را به صورت تکه‌تکه پیگیری می‌کنیم تا بهتر با شکل‌گیری پازل هیولا در درون شخصیت‌مان آشنا شویم.
بهمن همچنین گفت: شخصیت ما در این اثر، شخصیتی خاکستری است و همذات‌پنداری با یک شخصیت خاکستری و رو به سیاه برای خواننده کاری بس دشوار است. من سعی داشتم با استفاده از قالب داستان بلند، این شخصیت را برای مخاطب باورپذیر کنم و به او اجازه دهم بیشتر در دنیای داستانی کتاب زندگی کند.
این نویسنده در عین حال اظهار کرد: به باور من کتابخوان‌ها علاقه دارند که مدتی را با یک شخصیت ترجیحا خیالی در دنیایی تازه زندگی کنند. گاهی شباهت‌های بین شخصیت و خواننده باعث ارتباط بیشتر شده و خواننده تمایل دارد بیش از چند صفحه در دنیای آن رمان زندگی کند و بدین شکل می‌تواند به عمق دنیای ذهنی نویسنده سفری را تجربه کند، تلخی یا شیرینی این سفر بستگی به ذهنیات نویسنده دارد. اگر داستان بلند به پرحرفی و کش دادن بیش از حد نیانجامد و هدف، صرفا نوشتن صفحات بیشتر نباشد، قطعا این قالب بهترین نوع برای وصف ذهنیات نویسنده است. در ایران در برخی آثار شاهد موفقیت نویسندگان در این امر هستیم.
انتهای پیام