ایسنا

سردرود؛ پایتخت تابلوفرش

تابلوفرش سردرود، هنری آمیخته با نخ‌های ابریشمی بی نظیر در پایتخت تابلو فرش ایران است که از آیات قرآن کریم و مناظر زیبای ایران گرفته تا شاهکارهای هنری جهان هم‌چون مونالیزا و شام آخر را به تصویر می‌کشد. در شهر سردرود در شهرستان تبریز، مردمان هنرمندی با قلب‌های بزرگ زندگی می‌کنند که از خانه هر یک، صدای دفه زنی و دستگاه نخ ریسی به گوش می‌رسد. در شهر سردرود که به جرئت می‌توان گفت حجم عظیمی از هنر تابلوفرش ایران به دست مردم این خطه خلق می‌شود، بافت تابلو فرش، رنگرزی، ریسندگی، بافندگی و شیرازه دوزی جزو مشاغل عموم مردم و به خصوص بانوان خانه دار محسوب می‌شود.

رحیمه خانم یکی از بانوان پرتلاش سردرودی است که تقریبا از شش سال گذشته به شیرازه دوزی تابلوفرش‌های این شهر مشغول است و گاهی نخ ریسی را هم انجام می‌دهد. او شیرازه دوزی را کاری راحت و آسان برای افراد کاردان می‌داند که هر چند درآمد بالایی ندارد اما می‌تواند از طریق همین درآمد پایین خواسته‌های خود را عملی کند. این بانوی هنرمند با بیان این‌که زنان منطقه ما زیاد از خانه خارج نمی‌شوند و اغلب در منزل هستند و اگر کار هم نکنند، افسرده می‌شوند.
کارگاه قالی بافی
کارگران کارگاه قالی بافی مشغول رفوگری و پرداخت تابلو فرش ها هستند.
فاطمه خانم نیز بانوی دیگری است که از ۱۰ سالگی ‌به همراه برادرانش بافندگی می‌کرده و ۲۳ سال است که در کار تابلوفرش مشغول است. او اکنون با دخترش مشغول به کار است. او مدت بسیاری پیگیر بیمه قالی بافی بوده اما موفق به عضویت در بیمه قالی بافی نشده است. او در مقابل این سوال که چرا هنوز با گذشت سال‌های بسیاری هنوز به کار بافندگی ادامه می‌دهد، اظهار می‌کند: اگر به وضعیت زندگی‌ام نگاه کنید، می‌فهمید که چرا هنوز ادامه می‌دهم و باید تا زمانی که دستانم کار می‌کنند، فرش ببافم.
زهرا خانوم، بانوی اهل تبریز است که از ۱۲ سال پیش در سردرود ساکن شده و تقریبا هشت سال است که بافندگی می‌کند، همسر او از چند ماه پیش بیمار بوده و خانه نشین است و از طرفی سه فرزند دارد که باید برای مدرسه آماده شوند. او می‌گوید: در کنار علاقه به کار برای گذران زندگی و تامین مخارج خانه مجبور به کار کردن هستم. قبلا کهی می‌توانستم بیمه شوم، زیاد پیگیر نبودم اما الان که می‌خواهم بیمه شوم، بیمه قالی بافی کلا برداشته شده است.
کارگاه قالی بافی
کارگر گارگاه قالی بافی مشغول نخ ریسی با دستگاه دستی نخ ریسی است.
کاظم آقا نیز از مردان کهنه کار سردرودی است و از پیشکسوتان تابلوفرش این شهر به شمار می‌رود که این هنر را از پدرش به ارث برده و از هفت سالگی تاکنون که 62 سال دارد، فرش‌های بسیاری را بافته، نخ‌های بی شماری را ریسیده و همه کاری در این حوزه انجام داده است و نیز اکنون با همسر خود، در حیاط سرسبز خانه‌شان به نخ ریسی مشغول هستند. همسر کاظم آقا نیز در حیاط خانه علاوه برکارهای خانه دوشادوش همسر خود مشغول به نخ ریسی هستند.
به جرئت می‌توان گفت حجم عظیمی از هنر تابلوفرش ایران به دست مردم شهر سردرود خلق می‌شود.
بعد از شستن قالی ها آن‌ها را در بیرون زیر آفتاب پهن می‌کنند تا خشک شوند.
کارگران کارگاه قالی بافی مشغول رفوگری و پرداخت تابلو فرش ها هستند.
بعد از انجام رفوگری و پرداخت تابلوفرش ها را در کارگاه قالی بافی می‌شویند.
سردرود؛ پایتخت تابلوفرش
حکیمه خانوم به همراه نوه اش در حیاط خانه با چرخ دستی دستگاه نخ ریسی مشغول نخ ریسی است.
حبیب آقا، مردی ۵۱ ساله اهل سردرود است که از دوران کودکی در کار فرش بوده و از چند سال پیش در حوزه تابلوفرش فعالیت می‌کند. او هم‌چنین از پنج سال پیش به رفوگری فرش‌ها نیز مشغول است. او می‌گوید: از وقتی چشم باز کردم، در کار فرش هستم. چند سال پیش فرش را کنار گذاشته و مغازه باز کردم اما دیدم که کار بر روی فرش برایم راحت تر است. حبیب آقا می‌گوید: بیمه قالی بافی ندارم و به صورت اختیاری بیمه شده‌ام. روزهایی که بافندگان، بیمه قالی بافی می‌شدند، مغازه باز کردم و وجدانم نگذاشت اقدام کنم.
  • سه‌شنبه/ ۲۳ شهریور ۱۴۰۰ / ۱۱:۴۲
  • دسته‌بندی: خبری
  • کد خبر: 1400062317045
  • خبرنگار :

اخبار مرتبط

برچسب‌ها