عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در خصوص بیماری "آرنج تنیس بازان" گفت: این بیماری بیشتر در افراد جوان به ویژه کارمندان و ورزشکارانی مشاهده می‌شود که روزانه و به دفعات کار زیاد و تکراری را با استفاده از دست‌ها انجام می‌دهند.

سیدمحمد طحامی چهارشنبه ۱۷ شهریور در یک کارگاه آموزشی مجازی، گفت: افراد شاغلی که به شکل دائم کار تایپ، بایگانی، امور دفتری و همچنین ورزش‌هایی که دست‌ها عضو اصلی در انجام آن محسوب می‌شوند، مانند تنیس، در خطر مواجهه با این بیماری غیرواگیر قرار دارند.

این پزشک فوق تخصص افزود: علائم بیماری آرنج تنیس‌بازان، درد در قسمت بیرونی آرنج است، دردی که گاه به سمت پائین آرنج و تا وسط ساعد و حتی انگشتان میانی دست کشیده می شود، گاهی نیز شروع درد از آرنج به سمت بالا تا وسط بازو ادامه دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شدت درد در این بیماری را اغلب کم توصیف و اضافه کرد: در مواردی درد به حدی شدید می‌شود که فرد از انجام امور روزانه خود هم باز می‌ماند.

راهکارهای پیشگیری 

این متخصص ارتوپدی علت ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان را حرکات مکرر مچ دست و انگشتان بیان و در مورد راه پیشگیری از آن خاطرنشان کرد: فرد لازم است انجام حرکات پشت سر هم و ورزش‏ های سنگین و تکراری با دست را کاهش دهد.

او ادامه داد: تشخیص این بیماری با شرح حال و معاینه ساده انجام می‏‌شود و نیازی به عکس و انجام MRI نیست، برای درمان نیز ابتدا فرد باید حرکات مکرر دست را کاهش دهد، به طور مثال نوشتن یا تایپ را کمتر انجام دهد و از طرفی فیزیوتراپی نیز برای برطرف کردن التهاب عضلات توصیه می‏‌شود.

روش استفاده از آرنج بند در بیماری آرنج تنیس بازان

به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، یکی دیگر از راه های درمان، استفاده از آرنج بند مخصوص است و نکته ای که باید به آن توجه شود،طرز بستن آرنج بند است که به هیچ عنوان نباید روی نقطه دردناک بسته شود؛ بلکه باید حدود دو تا پنج سانتیمتر پایین‏ تر از نقطه درد بسته شود و در طول شب نیازی به استفاده از آرنج بند نیست.

طحامی استفاده از مسکن‏‌های خوراکی و ماساژ درمانی را نیز جزو موارد درمان این بیماری برشمرد و گفت: می توان با استفاده از مسکن ‏‌های موضعی مثل انواع ژل‏‌های مسکن، روزانه دو یا سه مرتبه محل درد را ماساژ داد و چنانچه مسکن ها جوابگو نباشد، می‏‌توان از تزریق موضعی کورتون استفاده کرد.

متخصص ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شیراز افزود: در موارد نادری کورتون عوارضی همچون تغییر رنگ پوست در محل تزریق ایجاد می کند که اغلب برگشت پذیر است و به طور کلی، اگر همه این درمان‌‏ها درست انجام شود، در اکثر بیماران بهبودی رخ می‌‏دهد.

این پزشک فوق تخصص و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: در صورتی که پس از انجام همه این مراحل بهبودی حاصل نشد، درمان جراحی توصیه می‌شود؛ اما باید توجه داشت که بیشتر این افراد با روش‌های غیر جراحی بهبود می‌یابند و به جراحی نیازی نیست.

انتهای پیام