این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره وضعیت مدیریت فرهنگی بخصوص در حوزه ادبیات و کتاب در دولت یازدهم و دوازدهم اظهار کرد: دوره اول و دوم آقای روحانی در حوزه ادبیات و کتاب و سایر حوزه‌ها با هم متفاوت است، در چهار سال دوم همه حوزه‌ها بیشتر تحت تأثیر مسائل اقتصادی قرار داشت و کرونا در یکی دو سال اخیر باعث شد کتاب به حاشیه برود و جایگاه خاصی در سیاست‌های دولت نداشته باشد. البته قبل‌تر هم بنا به دلایلی کتاب خیلی در اولویت قرار نداشت و برنامه خاصی برای کتاب نداشتند؛ این‌که بگویند می‌خواهیم از این نقطه به این نقطه برسیم. اگر نخواهیم بگوییم باری به هرجهت، یک حالت روزمره داشت و بخش‌های مرتبط به کتاب کارهای خود را انجام می‌دادند و حس نکردم که دولت قبلی برنامه‌ای در حوزه کتاب داشت.
او افزود: اتفاق مثبت در حوزه کتاب این بود که این چرخ همچنان می‌چرخید و یک‌سری از نویسندگان کتاب می‌نوشتند و ناشران هم با هر وضعیتی که بود، کتاب تولید می‌کردند و مردم هم با وضعیت بد اقتصادی، کتاب می‌خریدند. نکته مثبت همین بوده است. اما این‌که تحولی ایجاد شده یا کار شاخصی در این سال‌ها منتشر شده باشد، این‌طور نبود. چه کار فرهنگی قوی‌ای در این سال‌ها انجام شده یا چه جایزه‌ای اضافه شده و یا پررونق‌تر شده است؟ یا وضعیت مجلات ادبی به چه صورت بود؟ معرفی نویسنده‌های شاخص چطور؟ آیا از ظرفیت نویسنده‌ها استفاده شد؟ در این سال‌ها کتاب‌های بیشتری چاپ شد اما تیراژ پایین آمد. شاید دولتمردان در حوزه کتاب به خود نمره قبولی بدهند اما نمره خوبی نمی‌توانند بدهند.
نویسنده «هیرو»، «زنی بدون کیف دستی» و «شیر علم» درباره پیشنهادهای خود به دولت آینده نیز گفت: حوزه کتاب چند بخش دارد؛ نویسنده، ناشر و توزیع و مخاطب. اگر دولت جدید بخواهد کاری انجام دهد باید برای هرکدام از این بخش‌ها برنامه‌ای داشته باشد و سیاست‌هایی را تدوین کند و بگوید مثلا از نویسنده‌ها چه حمایت‌هایی خواهد داشت، یا ببیند انتظار نویسنده‌ها از دولت چیست، آن‌ها را لیست و هدف‌گذاری کند. و بعد اعلام کند ما می‌توانیم به نویسنده‌ها این کمک‌ها را بدهیم. منظورم از کمک این نیست که دولت بخواهد تصدی‌گری کند، کاملا مخالف این موضوع هستم ولی می‌تواند تسهیل‌گری کند و وضعیت را ارتقا دهد.
زمانی در ادامه بیان کرد: ناشران هم الان با مسئله کاغذ و آسیب‌های ناشی از کرونا درگیر هستند و تحت تأثیر این بیماری مشکلاتی دارند. وام‌هایی که دولت گفت آیا پرداخت شده یا نه؟ بحث توزیع کتاب چرخه معیوبی دارد که باید اصلاح شود تا آثار به دست مخاطب برسد. نهایتا تلاش‌ها برای این است که سطح آگاهی و دانش ارتقا پیدا کند. به نظرم دولت باید به عنوان نهاد خادم کتاب و خادم دانایی برنامه مدونی داشته باشد و به نظرم از نویسنده‌ها استفاده کند. در دولت قبلی چندبار نویسنده‌ها را دعوت کرده و از نظرشان استفاده کردند؟ اگر بوده من اطلاعی ندارم. البته نباید عجله کرد اما این اتفاق با تأخیر هم نیفتد.
نویسنده «من علی‌ام» و «آموزشگاه هما» با تأکید بر داشتن برنامه مدون و ملموس برای حوزه کتاب گفت: مثلا می‌گویند در حوزه مسکن قرار است یک میلیون خانه بسازند، در حوزه کتاب بگویند که بعد از چهار سال تیراژ کتاب را به ۲۰۰۰ نسخه برمی‌گردانیم؛ یعنی برنامه‌ها قابل ارزیابی باشد. حرف‌های کلی چندان جالب نیست؛ این‌که بگویند ما می‌خواهیم وضعیت را ارتقا دهیم و حرف‌های ملموس و عینی گفته شود. یا مثلا بگویند در بخش درمان نویسنده‌ها، اشتغال‌شان و رسیدگی به معیشت‌شان این عملکرد را داشتیم و برنامه‌مان این بوده و از این نقطه‌ای که هستیم قرار است به این نقطه برسیم. هدف را تعیین کنند و به این هدف برسند. اگر همین‌طور کج‌دار و مریز و روزمرگی باشد، اتفاق خاصی نمی‌افتد. به‌نظرم نیاز به یک اتاق فکر داریم که آسیب‌شناسی کنند، اهداف را مشخص و به صورت ملموس اعلام کنند نه در اتاق دربسته. اگر با حضور نویسنده‌ها هم باشد خیلی بهتر است. اگر دولت‌های قبل هم این‌ها کارها را می‌کردند ما خیلی راحت‌تر می‌توانستیم ارزیابی کنیم و نمره بدهیم. شعار این دولت تحول است و باید بگویند تحول در حوزه کتاب چیست، رویکردشان چگونه خواهد بود و به کجا می‌رسانند. امیدوارم این مصاحبه‌هایی که شما انجام می‌دهید و کارهایی که سایر رسانه‌ها انجام می‌دهند، در این حد نباشد که حرف‌هایی گفته شود و فقط در سایت‌ها منتشر شود بلکه ارشاد با جمع‌بندی این‌ها از این مطالب استفاده کند.
انتهای پیام