رامین رحیمیان از محققان مرکز فناوری اقلیم مرکز تحول و پیشرفت ریاست جمهوری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به فعالیت مرکز فناوری‌های گرد و غبار، گفت: مرکز فناوری اقلیم از اواخر سال ۱۳۹۶ بعد از رخداد طوفان‌های گرد و غبار و تسری یافتن ریزگردها در اغلب استان‌های کشور، با رویکرد توسعه فناور برای مقابله با ریزگردها تاسیس شد.
وی با بیان اینکه بسیاری از شرکت‌های دانش بنیان طرح‌هایی برای مقابله با ریزگرد و گرد و غبار دارند، اظهار کرد: از این رو در مرکز فناوری‌های مقابله با گرد و غبار، شبکه‌ای با عنوان "شبکه فناوری تغییر اقلیم" راه اندازی شد تا از این طریق در قالب یک پلتفرم مجازی، تعاملی میان متخصصان این حوزه ایجاد شود تا بتوانیم در حوزه مقابله با ریزگردها در سطح داخل کشور و هم در سطح بین الملل فعال‌تر ظاهر شویم.
رحیمیان، با اشاره به راه اندازی شبکه‌ای از متخصصان این حوزه خاطر نشان کرد: شبکه فناوری اقلیم فرصت‌های مختلفی را در زمینه توسعه و انتقال فناوری‌های اقلیم فراهم می‌کند.
وی ایران را کشوری خشک و بیابانی توصیف کرد و افزود: ۶۰ درصد از سرزمین ایران خشک و بیابانی است و ما در کمربند بیایان دنیا قرار داریم، از این رو با ایجاد تغییرات اقلیم، گرد و غبار و بیابان زایی تشدید می‌شود. بر این اساس ما در این شبکه همه بازیگران این عرصه را دعوت به همکاری کردیم و در کنار آن فناوری‌های روز دنیا در این زمینه را رصد کردیم.
این محقق مرکز تحول و پیشرفت ریاست جمهوری تاکید کرد: بر این اساس تاکنون بیش از ۴۰ فناوری در زمینه مقابله با ریزگرد و جلوگیری از بیابان زایی، شناسایی شده که از میان آنها توسعه دو فناوری در دستور کار قرار گرفته است.
وی یکی از این فناوری‌ها را راهکاری برای تبدیل شن و ماسه به خاک کشاورزی دانست و گفت: در این روش به منظور بیابان زدایی، شن و ماسه با ماده افزودنی زیست محیطی و طی فرآیندی، تبدیل به خاک کشاورزی خواهد شد. این روش جزو فناوری‌های نوظهور است و ما برای توسعه آن به وزارت جهاد کشاورزی درخواستی ارسال کردیم.
رحیمیان با بیان اینکه این فناوری در چین توسعه یافته و یک فناوری دیگر نزدیک به آن نیز در نروژ با نام "نانو کلی" تولید شده است، ادامه داد: این فناوری در برخی کشورها از مرحله پژوهش به مرحله عمل رسیده، به گونه‌ای که در چین پایلوت ۱۳۰۰ هکتاری پیاده سازی شده و نتایج خوبی به دست آمده است.
وی اضافه کرد: با این روش در چین در زمینی به مساحت ۱۳۰۰ هکتار در بیابان کشاورزی شده است. ما به دنبال بررسی این فناوری و بعد انتقال آن به کشور هستیم.
وی در خصوص خاکپوش و مالچ‌های زیستی، توضیح داد: از سوی ستاد مقابله با گرد و غبار و محیط زیست فرآیندی برای تایید مالچ‌های زیستی تعریف شده است، ولی تاکنون هیچ کدام از مالچ‌ها بر هر پایه‌ای چوت "بایو"، "پلیمری"، "باکتریایی"، "زئولیت" و غیره موفق به اخذ مجوز نشدند و این در حالی است که در دنیا مالچ‌هایی عرضه شده که دارای مجوز هستند و ما نیز باید به این سمت حرکت کنیم و در خصوص خاکپوش‌ها و مالچ‌های زیستی به یک جمع بندی برسیم.
رحیمیان، فناوری دیگر شناسایی شده در این زمینه را "پارچه‌های نشاسته‌ای" عنوان کرد و گفت: در خارج از کشور از این نوع پارچه‌ها به عنوان بادشکن استفاده می‌شود. این پارچه قابل بازیافت در محیط زیست است و مقاومت خوبی در برابر تغییرات اقلیم، تغییرات دمایی، اختلاف دمای شب و روز و خشکی هوا دارد.
انتهای پیام