به گزارش ایسنا و به نقل از آرت‌نیوزپیپر، «آگوست»(اوت) ماهی است که آفتاب‌گردان‌ها شکوفه می‌زنند و سالگرد خلق مجموعه تابلوهای «آفتاب‌گردان» توسط «ون‌گوگ» نیز بهانه خوبی برای آشنایی بیشتر با این شاهکارها است.
مردم کمتر شنیده‌اند که «وینسنت ون‌گوگ» نقاش هلندی در سال ۱۸۸۸ در «خانه زرد» واقع در «آرلز» چهار تابلو نقاشی «گل آفتاب‌گردان» خلق کرد. نخستین نقاشی این مجموعه که یک گلدان با سه گل آفتاب‌گردان است همواره در مجموعه‌های خصوصی از نظرها پنهان بوده است. دومین اثر این مجموعه که شش گل آفتاب‌گردان را به تصویر کشیده است در جریان بمباران ژاپن در طول جنگ جهانی دوم نابود شد.
پس از این دو تابلو، «وینسنت» به سراغ خلق دو نقاشی دیگر آفتاب‌گردان رفت که به شهرت بیشتری رسیدند: یک نقاشی با ۱۴ گل در پس‌زمینه فیروزه‌ای و یک تابلو با ۱۵ گل در پس‌زمینه زرد. این دو نقاشی به ترتیب در موزه‌هایی در «مونیخ» و «لندن» نگهداری می‌شوند. این نقاشی‌ها برای تزئین یکی از اتاق‌های «خانه زرد» و به مناسبت ورود «پل گوگن» خلق شدند.
چند روزی پیش از آغاز خلق این مجموعه نقاشی‌ها، باد و باران در محل زندگی «ون‌گوگ» شدت گرفت و به این ترتیب او از خلق نقاشی در طبیعت بازماند. از آنجایی که سوژه‌های پرتره‌هایش هم در دسترس نبودند او به خلق تابلوهای طبیعت بی‌جان روی آورد.
آفتاب‌گردان‌های «ون‌گوگ»، به اندازه‌ای مشهور هستند که جرئیات آن‌ها اغلب از نظر دور می‌مانند. اما نکته قابل توجه در یکی از این نقاشی‌ها ناهمگون بودن و ظرافت نداشتن خط آبی است که برای ایجاد تمایز بین دیوار و میز استفاده شده است. حتی میز هم حالت اریب دارد و ارتفاع آن در دو سمت گلدان مقداری تفاوت دارد. مسئله این است که تمام این‌ها عامدانه انجام شده‌اند و این ناهمگونی‌ها نتیجه ضربات قلمو ناشیانه نیستند. تصمیم جسورانه «ون‌گوگ» برای اضافه کردن این خطوط آبی بی‌ظرافت، توازن نقاشی را از بین برده است و سرزندگی و طراوت بیشتری به ترکیب این نقاشی بخشیده است.
بد نیست بدانید دکتر «گشه»( Dr Gachet )، پزشکی که در روزهای پایانی زندگی «ون‌گوگ» بر بالین او حاضر بود و از قضا یک هنرمند آماتور نیز به حساب می‌آمد، پس از درگذشت «ون‌گوگ» در ملاقات با «تئو» برادر این هنرمند، طراحی نمادینی با عنوان «آفتاب‌گردان» را به او هدیه داد. در همان ماه، این پزشک بر سر مزار «ون‌گوگ» آفتاب‌گردان کاشت. برای آنان که به «ون‌گوگ» نزدیک بودند، این گل که به سمت آفتاب می‌رود همواره یادآور این هنرمندی است که دوران حرفه او به زودی به پایان رسید.
«گوگن» نیز در سال ۱۹۰۱، زمانی که در «تاهیتی» بود، چهار نقاشی طبیعت بی‌جان آفتاب‌گردان برای ادای احترام به «ون‌گوگ» نقاشی کرد. او همچنین آفتاب‌گردان‌هایی که بذرشان از فرانسه برایش ارسال شده بود را پرورش می‌داد.
انتهای پیام