به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، شرکت "اسپیسایکس" تحت مدیریت "ایلان ماسک" ممکن است موانع موجود در زمین را بردارد، اما به احتمال زیاد در آینده نزدیک ماهوارههای آن در فضا اوضاع را به هم خواهد ریخت.
"اسپیسایکس" به منظور ارائه اینترنت پرسرعت، هزاران ماهواره کوچک یا تاسواره را در مدار زمین مستقر کرده و میکند. اکنون گزارش شده است که تعداد تهدیدات و احتمالات برخورد فضایی بر اثر استقرار آنها همواره در حال افزایش است و این مشکل در آینده نزدیک تشدید میشود.
طبق برآوردهای آژانس فضایی اروپا(ESA)، در حال حاضر ۷۵۲۰ ماهواره در فضا وجود دارد. وقتی این ماهوارهها در مدار خود پرواز میکنند، به یکدیگر نزدیک میشوند و در خطر برخورد با ماهوارههای دیگر قرار میگیرند. مواجهه نزدیک به زمانی گفته میشود که دو شیء پرنده در فاصله یک کیلومتری یکدیگر قرار بگیرند.
پایگاه اطلاعاتی ارتباطات تهدیدآمیز در فضا(SOCRATES) گزارشهای ماهوارهای را در ارتباط با حرکت آنها و زبالههای فضایی برای ارزیابی خطر برخورد آنها ذخیره میکند و هنگامی که به نظر میرسد آنها در مواجهه نزدیک هستند، هشدار را به اپراتورهای ماهواره ارسال میکند تا مانورهای مناسب را برای جلوگیری از برخورد انجام دهند.
به گفته "هیو لوئیس" کارشناس زبالههای فضایی در دانشگاه "ساوتهمپتون"، با افزایش روزافزون تعداد ماهوارهها به دنبال اجرای برنامه "استارلینک"(Starlink)، تعداد مواجهههای نزدیک در دو سال گذشته به طرز چشمگیری افزایش یافته است. ماهوارههای "استارلینک" هر هفته ۱۶۰۰ مواجهه نزدیک با یکدیگر دارند. همچنین هفتهای ۵۰۰ مواجهه نزدیک با ماهوارههای دیگر در فضا دارند.
این مشکل با دو عامل بیشتر تشدید میشود. اولین مورد این است که حتی با وجود ۱۷۴۰ ماهواره پرتاب شده، شرکت "اسپیسایکس" هنوز در مراحل اولیه استقرار برنامه "استارلینک" است و انتظار میرود ۱۲ هزار ماهواره را در مرحله استقرار نسل اول خود در این دهه به فضا پرتاب کند. دومین مورد این است که ماهوارههای "استارلینک" طوری طراحی شدهاند که از برخورد به صورت خودکار جلوگیری میکنند. بنابراین هنگام قرار گرفتن در معرض خطر، مسیر خود را تغییر داده و وارد مسیر جدیدی میشوند که مشکل اینجاست که دیگر ماهوارهها از مسیر جدید آنها مطلع نیستند.
"لوئیس" میگوید "اسپیسایکس" در واقع مانور ماهوارههای خود را اعلام نمیکند و آنها دائماً اصلاحات کوچکی در مسیر خود انجام میدهند. در حال حاضر هیچ مکانیزمی برای به اشتراک گذاشتن خودکار این اطلاعات وجود ندارد و با افزایش تعداد ماهوارههای استارلینک، همچنان فکری برای آن نشده است.
حتی یک برخورد کوچک مانند حادثهای که چند روز پیش برای ماهواره چینی "یونهای ۱-۰۲" گزارش شد، آوارها و زبالههای فضایی بیشتری ایجاد میکند که باید فهرست بندی و ردیابی شوند، زیرا خطر برخوردها در آینده را بیشتر میکنند.
انتهای پیام