محرم در اسارت و یک خاطره

دوستان اردوگاه‌ها در جمع‌های دو یا سه نفره و یا حتی کل آسایشگاه ندای یا حسین (ع) و عزاداری سر می‌دادند. به یاد دارم در محرم سال ۱۳۶۱ همه آزادگان خودجوش ندای یا حسین (ع) سر داده و یک ساعت عزاداری کردند و بعثی‌ها سه روز بچه‌ها را بدون آب و غذا زندانی کردند.

به گزارش ایسنا،سید ربیع سیادت پور یکی از آزادگان سرفراز سمنانی است که در ۲۱ سالگی در سال ۶۰ به صورت داوطلبانه به جبهه‌های جنگ تحمیلی اعزام شد. یک سال بعد در عملیات رمضان یعنی تیرماه سال ۱۳۶۱ به اسارت نیروهای بعثی عراق در آمد و تا سال ۶۹ در اردوگاه‌ها و آسایشگاه‌های مختلف در عراق دوران اسارت خود را به مدت ۸ سال گذراند.

این آزاده و جانباز دوران دفاع مقدس  بااشاره به حال و هوای محرم در دوران اسارت روایت کرد: با توجه به نزدیکی ایام محرم باید بگویم دوستان آزاده در اسارت با فشارهای روحی و روانی بسیار، ایام عزاداری امام حسین (ع) را باشکوه برگزار می‌کردند.

وی افزود: دوستان اردوگاه‌ها در جمع‌های دو یا سه نفره و یا حتی کل آسایشگاه ندای یا حسین (ع) و عزاداری سر می‌دادند. به یاد دارم در محرم سال ۱۳۶۱ همه آزادگان خودجوش ندای یا حسین (ع) سر داده و یک ساعت عزاداری کردند و بعثی‌ها سه روز بچه‌ها را بدون آب و غذا زندانی کردند. همچنین دشمن بعثی در ایام محرم به آزادگان واکسن می‌زدند تا بچه‌ها تب کرده و نتوانند سینه زنی و عزاداری کنند.

انتهای پیام

  • سه‌شنبه/ ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ / ۱۱:۰۸
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 1400051913487
  • خبرنگار : 71451