حسن عابدینی در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از تحولات افغانستان گفت: زد و خوردهای خونین و جنگ و گریز برای سیطره در مناطق به ویژه شمالی در افغانستان چند روزی است که به صورت متوالی وجود دارد، طالبان تلاش می کند تا مناطق شمالی از جمله استان های هلمند و هرات را به تصرف درآورد. از طرف دیگر دولت نیز در تلاش است تا مانع از سیطره گروه طالبان در این مناطق شود.

وی تصریح کرد: به نظر می رسد هر دو این جنگ و گریز بر سر تصرف مناطق را به عنوان برگ برنده در مذاکرات که در آینده صورت می گیرد نیاز دارند.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: این رویداد از این جهت مهم است که آمریکا به صورت رسمی اعلام کرد تا ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) به صورت کامل نیروهایش را از افغانستان خارج می کند. البته فراموش نمی کنیم که طی یک سال گذشته که زلمای خلیل زاد که نمایندگی آمریکا را بر عهده داشت به صورت فشرده با گروه طالبان در دوحه مذاکراتی را انجام داد و توافق کردند تا زمینه برای خروج به سلامت نیروهای جنگی آمریکا از افغانستان فراهم شود.

عابدینی تصریح کرد: طالبان احساس کرد که این سرنوشت محتوم آمریکا برای خروج از افغانستان است بنابراین فشار بیشتری به نیروهای آمریکایی آورد و در این چارچوب تصمیم گرفت تا زمینه برای آزادی ۵۰۰۰ نیروی طالبان در زندان های دولت مرکزی اشرف غنی بودند فراهم شود که این افراد آزاد شدند. البته تا ۷۰۰۰ تا هم اعلام شده است که از نیروهای طالبان باید آزاد شوند. همچنین طالبان در مذاکرات بین المللی استانبول شرکت نکرد و این مذاکرات با شکست مواجه شد.

وی ادامه داد: به نظر می رسد این گزاره درست است که هر کسی که به افغانستان لشکر کشیده سرانجام با سرشکستگی و ناکامی مجبور به عقب نشینی شده است. انگلیسی ها در قرن ۱۹ به افغانستان حمله کردند و دیدیم که امپراطوری بریتانیا فروپاشید. اتحاد جماهیر شوروی در قرن ۲۰ افغانستان را اشغال کرد آن هم نهایتا به فروپاشی رسید و در قرن ۲۱ یعنی سال ۲۰۰۱ آمریکا به افغانستان حمله کرد و بعد از ۲۰ سال بدون هیچ دستاوردی مجبور به خروج شد و حتی گفته شده اگر نیروهای آمریکایی عمودی از افغانستان خارج نشوند مجبور می شوند که افقی بروند یعنی کشته خواهند شد.

وی در ادامه اظهار کرد: در حال حاضر از جهت میدانی طالبان بیش از ۵۰ درصد سرزمین افغانستان را در اختیار دارند. فراموش نکنیم که طالبان خاستگاه پشتون داشت اما اکنون افراد دیگری حتی تاجیک ها و سایر قومیت ها در آن مشارکت دارند و صرفا نمی توانیم بگوییم که قوم پشتون تلقی می شوند. این مسئله اکنون وارد مرحله تازه ای شده است.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: به نظر می رسد طی ۲۰ سال گذشته طالبان دچار دگردیسی شده، هم از نظر سیاسی و هم عقیدتی از این جهت که بسیاری از رفتارهای تندی که در دهه نخست قرن ۲۱ داشت دیگر آن ها را ندارد و به صراحت اعلام کرده کاری به مذاهب مختلف ندارد، هر کسی آزاد است در حوزه خودش زندگی کند.

عابدینی خاطر نشان کرد: طالبان به طور مشخص سه شرط را بیان کرده که؛ اول قانون اساسی که ساخته و پرداخته آمریکا با دولت دست نشانده باشد را قبول ندارد، دوم دولت اشرف غنی که دولتی وابسته است را نمی پذیرد و سوم اینکه به هر صورتی پذیرش هیچ نیروی خارجی در افغانستان نخواهد بود و به همسایگان نیز این اطمینان را داده که اجازه نمی دهد که امنیت مرزی همسایگان به خطر بیفتد. در واقع تعرضی به همسایگان نخواهد داشت و از ناامن شدن مرزها جلوگیری می کند. در واقع آرام آرام حوزه سرزمینی خود را گسترش می دهد.

وی اظهار کرد: از طرف دیگر طالبان به جهت نوع تفکر با داعش بسیار متفاوت است. آمریکا تلاش کرد بسیاری از نیروهای داعش را به افغانستان منتقل کند اما پذیرا نشد و درگیری صورت گرفت به خاطر اینکه طالبان خودش یک حوزه در داخل افغانستان دارد که فعالیت می کند و داعش هم برای خود یک والی کلی دارد. در نتیجه در یک کشور دو والی نمی گنجد لذا به همین دلیل است که هرازگاهی کارهایی که داعش انجام می دهد را به طالبان نسبت داده و یا برعکس.

وی در پایان گفت: در هر حال شرایط این گونه است که درگیری ها صرفا به خاطر زمینه سازی جهت داشتن برگ برنده برای نشستن در میز مذاکره است. باید منتظر شد که چه اتفاقی در افغانستان رخ می دهد. در این مدت ناامنی در کشور افغانستان سبب افزایش خشونت بر ضد مردم بی دفاع شده و ممکن است ترکش های آن به کشورهای همسایه هم برخورد کند. به نظر می رسد کشورهای همسایه و منطقه مانند ایران، چین، هند، پاکستان، روسیه و تاجیکستان جمع شوند و در این زمینه راهکارهایی را اتخاذ کنند.

انتهای پیام