به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، هادی الهیاری، سرپرست هیأت باستان‌شناسی مستقر در این محوطه، گفت: در این بررسی ابتدا به مستندنگاری و نقشه‌برداری میکروتوپوگرافیک از محوطه با کمک پهپاد در آتشگاه پرداخته شد. در نقشه‌برداری صورت‌گرفته علاوه‌بر توپوگرافی، تقسیم‌بندی فضایی معماری حاضر در محوطه و پلان دقیق ساختمان آتشگاه نیز مشخص شد.
او افزود: در این مستندنگاری علاوه‌بر ایجاد بستری برای انجام بررسی باستان‌شناختی بعدی، شناخت بهتر پلان معماری بنا نیز میسر شده تا بتوان درباره کارکرد آن اظهارنظر دقیق‌تری کرد.
او ادامه داد: در مرحله دوم پژوهش به بررسی باستان‌شناسانه روشمند فراگیر بر اساس نقشه تهیه‌شده در محوطه آتشگاه پرداخته شد که بعد از شبکه‌بندی محوطه، داده‌های هر شبکه جداگانه جمع‌آوری شد و مورد مطالعات قرار گرفت.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: طبق مطالعاتی که در مرحله اولیه روی حدود دوهزار قطعه سفال جمع‌آوری‌شده انجام شد، این محوطه از دوران تاریخی تا قرون اولیه اسلامی مورد استفاده و بهره‌برداری بوده است.
وی یادآور شد: بررسی باستان‌شناسی پیش رو می‌تواند تا حدودی تاریخ‌گذاری و همچنین کاربرد این بنای مهم در غرب اصفهان را مشخص کند.
الهیاری گفت: در تاریخ، گزارش‌ها و سفرنامه‌ها توصیفات بسیاری درباره محوطه آتشگاه اصفهان، واقع در جانب غربی شهر و در ساحل شمالی زاینده‌رود شده است، ولی با وجود اهمیت این محوطه، تاکنون مطالعه باستان‌شناسانه روشمندی در آن صورت نگرفته و بیشتر مطالعات محدود به انجام اقدامات مرمتی روی بنا بوده است.
انتهای پیام