به گزارش ایسنا، محمدرضا باهنر در آستانه چهلمین روز درگذشت حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر محتشمی‌پور با اشاره به به مهمترین ویژگی آن مرحوم اظهار کرد: مرحوم سید فقید جناب آقای محتشمی‌پور یکی از چهره‌های ماندگار انقلاب و نظام بود و خواهند بود و سوابق مبارزاتی درخشانی دارند که اگر آدم بخواهد برجسته ترین نقطه را بگوید شاید گم شود در نقاط برجسته ای که آن مرحوم داشته‌اند. ایشان از سنین جوانی با نهضت حضرت امام در قم و نجف همراه شده اند و نشان داده شد که ایشان همه لحظات عمرش که بزرگترین سرمایه‌اش بود، را وقف نظام جمهوری اسلامی و انقلاب کرد و در مسیر اجداد طاهرین و معصومینش حرکت کرد.
وی افزود: اگر بخواهیم فرازهای مختلف زندگی مرحوم محتشمی را بگوییم اولا سال 42 و 43 واقعا اوج مظلومیت نیروهای انقلاب است. یک زمانی مقام معظم رهبری در تعریف «اخلاص» می‌فرمودند که اخلاص را می‌شد در روحیه مبارزین انقلابی قبل از انقلاب کاملا دید و حس کرد. یعنی کسی که آن زمان وارد جریانات انقلابی می‌شد نه تنها هیچ طمعی به دنیا و مقام و اموال دنیایی نداشت بلکه سرنوشت مشخص انقلابیون شهادت، تبعید، زندان‌های مخوف و پر از شکنجه و یا جدایی از خانواده بود و هیچ چیزی غیر از اینها سرنوشت محتوم انقلابیون نبود.
باهنر با بیان اینکه وقتی آدم خودش را به قبل از انقلاب بر می‌گرداند، به جدّ می‌تواند بگوید احدی نبود که وارد میدان انقلاب بشود به این امید که مثلا من فرماندار، استاندار، وکیل و رئیس بشوم و یا منافعی نصیبم شود، تصریح کرد: یعنی یکی از سمبل‌های اخلاص در انقلاب ما، انقلابیون قبل از پیروزی انقلاب هستند و هر مقدار که ما از تاریخ پیروزی انقلاب فاصله می‌گیریم این اخلاص و مظلومیت بیشتر جلوه می‌کند.
رییس جبهه پیروان خط امام و رهبری با بیان اینکه لازم است این حرف‌ها برای نسل‌های دیروز و امروز گفته شود، ادامه داد: سال‌های 56 و 57 انقلاب اوج گرفت، سراسری شد و اقشار و صنوف مختلف مردم آمدند. ولی سال‌های 55 و قبل از آن مبارزین انقلابی خیلی محدود بودند و کسانی که وارد این میدان شدند خودشان را برای همه چیز آماده کرده بودند؛ از شهادت و اعدام تا شکنجه، زندان، تبعید و قص علی هذا. مرحوم محتشمی یکی از این نیروها بود و زمانی که حضرت امام را از قم به ترکیه تبعید کردند واقعیت قضیه این بود که دو سه نفر مأمور ساواک امام را دستگیر کردند و ظاهرا هم آب از آب تکان نخورد.
باهنر با اشاره به تلاش جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای معرفی امام راحل به عنوان مرجع، گفت: طبق قوانین موضوعه آن زمان حکومت طاغوت جرأت نکرد به سمت شهید کردن حضرت امام برود. امامی که سه چهار میلیون نفر به استقبالش رفتند و در زمان تشییع پیکر مطهرش شاید ده‌ها میلیون نفر بر سر و سینه زدند، در سال 42 انقدر مظلوم بود که دو سه نفر مأمور ساواک او را از قم به تهران آوردند و از تهران هم تبعید کردند. آن زمان همراهی با حضرت امام شجاعت، اخلاص، ایمان و بصیرت می‌خواست.
وی تأکید کرد: یک زمانی مقام معظم رهبری در مورد «بصیرت» تعبیری داشتند و می‌گفتند بصیر کسی است که هم دشمن و هم موقعیت و زمان را بشناسد و مثالی که می‌زدند در رابطه با 72 تن شهدای کربلا بود. به این مضمون فرمودند که بعد از شهادت امام حسین(ع) خیلی‌ها در راه خون خواهی امام حسین(ع) به شهادت رسیدند اما هیچ کدام از این شهدا جای شهدای کربلا را نمی گیرند. چون شهدای کربلا هم به موقع دشمن را شناختند و هم به موقع وارد عمل شدند؛ لذا عزیزانی هم که از سال 42 با امام بودند مقام والایی دارند.
دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین با اشاره به مسئولیت‌های مرحوم محتشمی‌پور در دوران پس از انقلاب به ویژه سفارت ایران در سوریه، اظهار کرد: در زمان مرحوم حافظ اسد ایشان سفیر ایران در سوریه بود و همان زمان به وسیله موساد یا منافقین یک بسته پستی فرستادند و این بسته منفجر شد و آقای محتشمی تا مرز شهادت جلو رفت و دست و یکی از چشمانشان را از دست دادند و جانباز انقلاب شدند. خدا ایشان را برای انقلاب نگه داشت و الّا به صورت طبیعی با توطئه ای که انجام شد ایشان باید شهید می‌شد.
باهنر با بیان اینکه مرحوم محتشمی یکی از مؤسسان حزب الله لبنان بود، یادآور شد: در فوت ایشان نیز سیدحسن نصرالله پیام تسلیت فرستادند و اظهار تأسف کردند. می‌شناختند و نقش مرحوم محتشمی در شکل گیری حزب الله را می‌دانستند. قبل از ایشان مرحوم شهید سیدعباس موسوی دبیرکل حزب الله بود. واقعیت این است که حزب الله لبنان ورق را برگرداند. زمانی رژیم صهیونیستی می‌گفت شش روزه ارتش‌های کشورهای اسلامی را فلج کرده ام و تمام مراکز پایتخت‌های کشورهای اسلامی در تیررس موشک‌های من است.
رییس جبهه پیروان خط امام و رهبری گفت: بعد از جنگ‌های 33 روز، 22 روز و هفت روز، امروز به جایی رسیده که رژیم صهیونیستی اگر حمله ای را هم آغاز می‌کند، در آتش بس پیش قدم شود. اولین بار بود که در مقابل حزب الله و نوار غزه همین چند مدت قبل نیروهای صهیونیستی تسلیم شدند و آتش بس یک طرفه اعلام کردند. این جزو باقیات الصالحاتی است که از مؤسسین حزب الله لبنان باقی می‌ماند. آقای محتشمی هم یکی از آدم‌های بسیار مؤثر در شکل گیری حزب الله لبنان بود.
وی با اشاره به مسئولیت مرحوم محتشمی‌پور در وزارت کشور، ادامه داد: ایشان در آنجا هم به وظایف خودشان عمل کردند. زمانی که ما در مجلس بودیم با درایت ایشان «دفتر حمایت از فلسطین» تأسیس و در مجلس قانون آن تصویب شد و سالیان دراز دبیری این دفتر بر عهده مرحوم آقای محتشمی بود. یک زمانی هم اختلافاتی وجود داشت و آقای محتشمی و آقای ناطق نوری نامه ای خدمت امام نوشته بودند که مضمون نامه حضرت امام این است که فرمودند همه شما فرزندان انقلاب هستید و اختلاف نظرهایی هم پیش می‌آید که باید با همدیگر حل کنید.
باهنر با اشاره به حوادث سال ۸۸ اظهار کرد: نهایتا بعد از اینکه یک مقدار فتنه‌ها در کشور زیاد شد و متأسفانه بعضی‌ها هنجارشکنی داشتند و شروع به مقابله با کلیت نظام کردند، جناب محتشمی برای اینکه از این مسائل به دور باشند به نجف اشرف هجرت کردند و در جوار بارگاه ملکوتی علی بن ابیطالب(ع) ماندند و به تحصیل ادامه دادند و آنجا بیت حضرت امام را مدیریت می‌کردند. شاید در یک جمله بتوان گفت که مصداق بارز «عاش سعیدا و مات سعیدا» بود.
وی در پاسخ به این پرسش که نظر او درباره جانباز شدن مرحوم محتشمی‌پور به دست رژیم صهیونیستی که نوعی از هزینه دادن او برای آرمان‌هایش بود و وضعیت ۱۰ سال پایان عمر او که به نوع دیگری هزینه آرمان‌ها و استقامت بر دفاع از رأی مردم را داد، تصریح کرد: تاریخچه زندگی ایشان مشحون از نقاط برجسته است و حتما باید کسانی پژوهش و کار کنند و ان شاء الله اینها را به قلم بکشند. وقتی به تاریخ نگاه می‌کنیم، با الهام از زندگی‌ها و انقلاب‌هایی که در جای جای دنیا به وقوع پیوسته ادیبان، شاعران، فیلمنامه نویسان و سایر هنرمندان آثار هنری بزرگی خلق کرده اند. زندگی آقای محتشمی پر از فراز و نشیب است و نقاط برجسته زیادی دارد و هرکدام از این نقاط هم قابل تحلیل هست و می‌شود تحلیل کرد که چه اتفاقاتی افتاده و چه آثاری داشته است.
باهنر در پایان یادآور شد: در این صحبت کوتاه قصد من بیان تاریخ زندگی جناب آقای محتشمی(رضوان الله تعالی علیه) نبوده و اصلا توان و صلاحیت این بحث‌ها را ندارم. من به بعضی از فرازها اشاره کردم و از عزیزانی که خودشان را دنباله رو این عزیزان می‌دانند می‌خواهیم کارهای پژوهشی و تاریخی کنند. بعضی از قهرمان‌های تاریخ وجود دارند که در مورد زندگی آنها رمان، فیلمنامه، داستان و تئاترهای خوب نوشته اند. اینها وظیفه هنرمندان و کسانی است که قلم به دست و اهل پژوهش هستند و ان شاء الله کار را دنبال می‌کنند.
انتهای پیام