به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این کهکشانها توسط تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوب اروپا در شیلی رصد شده‌اند و این تصاویر ترکیبات مختلف کهکشانها را در رنگ‌های مختلف نشان می‌دهد و به ستاره‌شناسان در یافتن مکان ستاره‌های جدید و گازهای اطراف آنها کمک می‌کند.
ترکیب این مشاهدات با داده‌های به دست آمده از تلسکوپ آلما(ALMA)، به محققان کمک می‌کند نحوه‌ی تشکیل ستاره‌ها از ابرهای گازی را بفهمند.
ستاره‌شناسان می‌دانند که ستاره‌ها از ابرهای گازی تشکیل می‌شوند اما نحوه‌ی تشکیل آنها و نقش کهکشانها در آن هنوز مشخص نیست.
کهکشان مارپیچی NGC ۱۳۰۰ که در فاصله‌ی ۶۱ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد
آنها ۳۰ هزار سحابی گاز گرم در میان ۱۵ میلیون طیف نوری و ۱۰۰ هزار منطقه‌ی دارای گاز سرد در ۹۰ کهکشان مجاور یافته‌اند.
آنها امیدوارند این داده‌ها مورد استفاده‌ی سایر ستاره‌شناسان قرار گیرد تا بیشتر درمورد نحوه‌ی تشکیل ستاره‌ها بفهمند.
برای درک این فرایند گروهی از محققان از دانشگاه هایدلبرگ(Heidelberg) آلمان به همراه اعضای رصدخانه جنوب اروپا کهکشانها را مورد بررسی قرار دادند.
کهکشان مارپیچی NGC ۴۳۰۳ که در فاصله‌ی ۵۵ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.
اریک امسلم(Eric Emsellem) ستاره‌شناس رصدخانه جنوب اروپا می‌گوید: وقتی مستقیما به گازهای تشکیل دهنده‌ی ستاره‌ها نگاه می‌کنیم ستاره‌های جوان را می‌بینیم و می‌توانیم تکامل آنها در فازهای مختلف را رصد کنیم.
نویسندگان این مقاله می‌گویند: تصاویر به دست آمده خیره‌کننده هستند و بینشی زیبا و رنگی به ما از محل تشکیل ستاره‌ها می‌دهند.
کاترین کراکل(Kathryn Kreckel) از دانشگاه "هایدلبرگ" آلمان می‌گوید: موضوعات زیادی است که ما می‌خواهیم بفهمیم به طور مثال اینکه آیا ستاره‌ها در مکان‌های خاصی از کهکشان متولد می‌شوند یا خیر و چگونه تکامل در شکل‌گیری نسل جدیدی از ستاره‌ها اثر می‌گذارد.
کهکشان NGC ۳۶۲۷
کاوشگر طیف‌سنج چند واحدی(MUSE) طیف‌های مختلف را جمع‌آوری می‌کند. این طیف‌ها نمایانگر ویژگی و ماهیت اجرام آسمانی هستند.
علاوه بر تلسکوپ آلما و MUSE، داده‌های تلسکوپ هابل نیز در این پروژه مورد استفاده قرار گرفته است.
کهکشان مارپیچی NGC ۴۳۰۳ با فاصله‌ی ۵۵ میلیون سال نوری از زمین
کهکشان NGC ۱۰۸۷ که در فاصله‌ی ۸۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است
انتهای پیام