به گزارش ایسنا، تغییر خاصیت ژنتیکی ویروسها در طول زمان، یک پدیده طبیعی در دنیا محسوب میشود و همه ویروسها از جمله SARS-CoV-۲ در طول زمان تغییراتی را نشان میدهند. در بیشتر مواقع این تغییرات (واریانتهای جدید) تاثیری در ویژگیهای اصلی ویروس نخواهند داشت، اما در موارد کمی میتوانند بر خصوصیات اصلی ویروس مثل سرعت انتشار، شدت ایجاد بیماری، تاثیر واکسنها و داروهای درمانی و حتی ابزارهای تشخیصی، تاثیرات متفاوتی داشته باشند. اگرچه در موارد زیادی تغییرت ایجادشده در واریانتهای جدید، نگرانکننده نیست، اما در بعضی موارد نادر، ممکن است نگرانیهایی ایجاد کند.
باتوجه به اهمیت واریانتهای مختلف و گسترش واریانت دلتا در کشور، پژوهشگران کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ در یک گزارهبرگ اطلاعات موجود در مورد این واریانت و عملکرد واکسنها در برابر آن را بررسی کردند.
سازمان جهانی بهداشت در تاریخ ۱۱ مه ۲۰۲۱، واریانت دلتا را به دلیل شواهد افزایش انتقال و گسترش به عنوان یک واریانت نگرانکننده کووید-۱۹ در دنیا معرفی کرد. از همان زمان اعلام شد که با توجه به سرعت بالای انتقال این واریانت نسبت به واریانتهای دیگر، انتظار میرود که به زودی به نوع غالب در دنیا تبدیل شود.
همچنین طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) تا تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، ۹۶ کشور مواردی از نوع دلتا را گزارش کردهاند که در ۸۶ کشور تائید شده است. سازمان جهانی بهداشت معتقد است این گزارش احتمالاً باکمبرآوردی همراه است؛ زیرا ظرفیت توالییابی و استراتژیهای نمونهگیری لازم برای شناسایی انواع واریانتها در کشورهای مختلف محدود است. این در حالی است که بعضی از این کشورها بدون توالییابی، افزایش آمار عفونت و بستریشدن در بیمارستان را به این نوع واریانت نسبت میدهند.
آیا واریانت دلتا، علائم متفاوتی ایجاد میکند؟
طبق گزارش انگلیس و اسکاتلند، نوع دلتا ممکن است علائم متفاوتی نسبت به سایر واریانتهای کووید- ۱۹ ایجاد کند، به طوری که شایعترین علائم سردرد، گلودرد و آبریزش بینی گزارش شده است. تب، سرفه و از دست دادن حس بویایی در مبتلایان به این واریانت کمتر دیده میشود.
البته شدت بیماری صرف نظر از نوع واریانت، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به طور کلی بیماری کووید-۱۹ با طیف گستردهای از علائم همراه است. گاهی اوقات خفیف بودن علائم بیماری میتواند به این دلیل باشد که فرد بیمار جوان است و سابقه ابتلای قبلی و دریافت واکسیناسیون و یا ایمنی قبلی را داشته است.
اثربخشی واکسنها روی واریانت دلتا
نتایج مطالعهای در اسکاتلند نشان داد که واکسن فایزر بیو ان تک و آسترازنکا بیشترین کارایی را در برابر این واریانت دارند. کارایی واکسن فایزر کمی بیشتر از واکسن آسترازنکا گزارش شده است.
در مطالعه دیگری در انگلیس، برای واکسن فایزر بیو ان تک و آسترازنکا کارایی در برابر واریانت دلتا گزارش شده است.
واکسن مدرنا هم میتواند به اندازه واکسن فایزر بر روی این واریانت کارایی داشته باشد. طبق توصیه CDC دریافت تنها یک دوز از هرکدام از واکسنهای فایزر بیو ان تک و آسترازنکا، در برابر واریانت دلتا ۳۳ درصد کارایی داشته است؛ درحالی که برای واریانت آلفا ۵۵ درصد کارایی گزارش شده است. بنابراین محافظت از این واریانت با تزریق یک دوز کم است.
بعضی منابع دیگر نیز ذکر کردند که این واریانت نسبت به واکسن نسبتاً مقاوم است که منظور همان تکدوز واکسن است و کارایی بیشتر آنها در مقابل دو دوز واکسن دیده شده است.
با توجه به اینکه واکسن بر این واریانت مؤثر است، شاهد افزایش و موج بزرگ ابتلا و مرگ ناشی از این واریانت در مناطقی خواهیم بود که پوشش واکسیناسیون کمی دارند، مناطقی که واکسیناسیون انجام نشده و یا اینکه با تأخیر انجام میشود. برای مثال در جوانان که گروه در اولویت برای تزریق واکسن نیستند، ابتلا به این واریانت بیشتر است.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا، مناطق با پوشش کمتر از ۵ درصد واکسیناسیون علیه کووید- ۱۹ بیشتر در معرض موج جدید و افزایش موارد ابتلا به این نوع واریانت از ویروس هستند.
توصیههایی برای مقابله با واریانت دلتا در کشور
- اولین کاری که جهت مقابله با این واریانت بایستی در کشور انجام شود، واکسیناسیون هر چه سریعتر تمامی گروههای پرخطر به منظور کاهش احتمال بستریشدن و مرگ است. برای اینکه این کار در کوتاهترین زمان ممکن انجام شود، یکی از مهمترین اقدامات این است که در گروههای پرخطر، کوتاهترین زمان برای تزریق بین دوز اول و دوم در نظر گرفته شود.
- واکسیناسیون گسترده گروههای پرخطر به ما این فرصت را میدهد که اپیدمی در یک سطح قابل مدیریت حفظ شود و بعد از آن به گروههای دیگر پرداخته شود. این اقدام بیشترین تأثیر را در کاهش بروز، بستری شدن و مرگ به ویژه در گروههای مسنتر دارد.
- اقدامات غیر دارویی باید کماکان در بالاترین سطح خود حفظ شود.
- نظام مراقبت ژنومیک (تعیین سکانس ژنتیکی ویروس) برای واریانتهایی که هم اکنون در گردش هستند، بالاترین اهمیت را دارد. بایستی تعدادی نمونه هر هفته بهعنوان نشانگر با حجم کافی تست شوند. این نمونهها باید از settingهای مختلف جمعآوری شوند تا از این طریق کار پایش واریانتها شکل مطلوبتری به خود بگیرد. بهمنظور رسیدن به این هدف، استانهای مختلف کشور باید در این رابطه همکاری نزدیکی با آزمایشگاه مرکزی داشته باشند.
انتهای پیام