به گزارش ایسنا، دکتر منصور غلامی در جلسه ۳۵۸ شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها که با موضوع بررسی پیش‌نویس آیین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های کشور برگزار شد، گفت:کار بسیار فشرده‌ای طی چند ماه اخیر انجام شده تا پیش نویس آیین نامه ارتقا اعضای هیات علمی نهایی شود در واقع آیین‌نامه ارتقا نباید آیین نامه گزینش عمومی شود.
وی در ادامه تصریح کرد:پیشنهاد من این است که عنوان آیین نامه گزینش عمومی اعضای هیات علمی به آیین‌نامه ارتقای علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها تغییر پیدا کند.
در ادامه دکتر حمیدرضا طیبی رئیس جهاددانشگاهی نیز در این جلسه بیان کرد: به نظر می آید مسیر ارتقا آسان است و باید شانیت علمی برای هر یک از جایگاهها قائل شد. فاصله علمی هم نباید، فاصله های درآمدی را در پی داشته باشد. در عین حال در حوزه های فناورانه و پژوهشی و تجاری سازی و کاربردی کردن آن، مانند آنچه در جهاددانشگاهی اتفاق می افتد، باید آیین نامه برای این مجموعه ها متفاوت باشد. بودجه ما ۲۰ درصد از منابع دولتی و ۸۰ درصد از منابع خودمان و حاصل از تجاری سازی فناوری است. سطح کارهای فناورانه به شکلی است که با بودجه‌های دولتی کار پیش نمی‌رود. آیین نامه ارتقا نباید فقط مرتبط با دانشگاه باشد، چرا که اعضای علمی مجموعه‌هایی دیگر مانند جهادانشگاهی خود را با اعضای هیئت علمی دانشگاه ها مقایسه می‌کنند؛ چراکه شرایط و موقعیت و امتیازات متفاوت است.
حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، معاون هنر و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی نیز در سخنانی در این جلسه بیان کرد: بحث ممیزه‌های تخصصی که آقای دکتر عاملی مطرح کردند بسیار مهم است. بنده عضو چهار هیئت ممیزه هستم و به عیان میبینم که پرونده شیمی و ریاضیات می‌آید و رای من خاصیتی ندارد. خواهش من این است که ممیزه های تخصصی راه اندازی شود. بپذیریم که ممیزه علوم انسانی از ممیزه علوم پایه و مهندسی جدا گردد چرا که دقیق تر است و از آن طرف اجحافی صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: نکته دیگر اصطلاحات و تعاریف آنهاست. کرسی ترویجی ذکر شده در حالی که کرسی علمی و ترویجی است. کرسی نقد و نظریه پردازی آمده در حالی که کرسی علمی تخصصی است که در آن نقد و نظریه پردازی میشود. همچنین در آیین نامه نظریه تعریف شده در حالی که غلط است. در ماده یک مسئولیت فردی، استمرار در تقید پایبندی به ارزش‌های دینی، فرهنگی، ملی و انقلابی ذکر شده است. آیا این موارد در ذیل مسئولیت‌های فردی است.
حجت الاسلام خسروپناه یادآور شد: نکته بعدی در مقدمه بگوییم از سند دانشگاه اسلامی استفاده شده کافی نیست مشخص شود که سند در کدام بندها و بخش‌های آیین نامه در ارتباط است. در ماده سه نیز مقاله محوری تاکید شده است. اگر در هیئت‌های ممیزه کسی ۱۰ مقاله علمی پژوهشی داشته باشد باز ایراد وارد میشود که تعدادش کم است یعنی همچنان تاکید بر کمیت است و بررسی نمی‌شود که این تعداد مقالات چه مسائل و مشکلاتی را برطرف کرده یا می‌کند. در بحث کرسی‌ها نیز، در آیین نامه اشکالات متعددی وجود دارد. نقد علمی در حوزه های علوم انسانی و معارف را مطرح کرده اساسا مرتبط با همین علوم است در سایر علوم که آیین نامه‌ای برای کرسی‌ها وجود ندارد. به نظر بنده این بخش باید اصلاح جدی شود.
دکتر کبری خزعلی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در این جلسه در سخنانی بیان کرد: لازم است توجه بیشتری به زنان و دیدگاه‌ها و نظرات آنان شود که نیمی از جمعیت اما آثار فعالیت آنها برای همه جمعیت است. از سوی دیگر، تخلفات در حوزه تدوین پایان نامه و رساله و مقاله پیگیری نمی‌شود و در تمامی خیابانهای اطراف انقلاب و حتی در جاهای دیگر، تبلیغات تدوین مقاله دیده میشود. علت اصلی آن هم مشکلاتی است که در آیین نامه ارتقا وجود دارد و توجه بیشتر به کمیت است که این نتیجه و تخلفات علمی را شاهد هستیم.
به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، دکتر محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی نیز در این جلسه با تأکید بر اینکه آیین‌نامه ارتقا، حاکم بر رفتار اعضای هیئت علمی و ابزاری برای مدیریت رفتاری سیستم آموزش عالی است، اظهار کرد: علی‌رغم زحمات انجام شده چند اشکال جدی وجود دارد، از جمله آنکه روح حاکم بر این آیین‌نامه، روح تحولی و مطابق سند اسلامی شدن دانشگاه نیست، بلکه در ادامه قانون قبل ارتقا، با کمی تغییر است. تاکید مقام معظم رهبری بر این است که فعالیت‌های مراکز آموزشی، عمقی، کاربردی و فایده محور شود، اما باید بررسی شود که بندهای آیین‌نامه مطابق این ویژگی‌ها باشد.
همچنین دکتر غلامرضا غفاری معاون فرهنگی وزارت علوم نیز در سخنانی در این جلسه بیان کرد: ماده یک این آیین‌نامه باید به گونه‌ای باشد که امکان و دسترسی برای همه فراهم باشد و آن چنان وسعتی داشته باشد که همه اعضای هیئت علمی بتوانند مشارکت داشته باشند. تمایل و مشارکت اعضا در موضوع کنشگری‌های فرهنگی و اجتماعی در دانشگاه‌ها بسیار متفاوت و محدود است. همچنین موضوع توانمندسازی دانشجویان در مواجهه با مخاطرات اجتماعی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
دکتر علی‌اکبر حق‌دوست، معاون آموزش وزارت بهداشت نیز در این جلسه در سخنانی بیان کرد: با یک آیین نامه نمی‌توان تمام ایده‌آل‌ها را پیاده سازی و اصلاح کرد. باید بین سرعت و دقت تعادل ایجاد شود و در عین حال اجماع سازی دارای اهمیت است. اگر نتوانیم عصاره دیدگاه‌های متخصصان و اساتید را به این سند اضافه کنیم، از فضای واقعی علمی فاصله خواهیم گرفت. همچنین آیین نامه ارتقا بسیار پیچیده است و در آن واحد نمی توان همه اجزا و بخش ها را در خود جای دهد و تجزیه و تحلیل کند.
دکتر محمود کمره‌ای، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این جلسه در سخنانی اظهار کرد: جلسات متعددی با مسئولان مختلف وزارتین علوم و بهداشت برگزار شد تا پیشنهاد و نقطه نظرات هر یک از مجموعه‌ها دریافت و در اصلاح آیین‌نامه مورد بررسی قرار گیرد. اولین تغییری که انجام شد در مقدمه آیین‌نامه بود که مورد بازبینی قرار گرفت. در آیین نامه موجود بخش پژوهش به دو قسمت تقسیم شد و ماده سه همچنان توسعه فعالیت‌های پژوهشی باقی ماند و ماده چهارم آن نیز کاربست فناوری و نوآوری بود. به این ترتیب آیین‌نامه جدید دارای پنج ماده است. در ماده یک که فعالیت‌های فرهنگی، تربیتی و اجتماعی است که دارای ۲۸ بند است. مسئولیت فردی، شاگردپروری و مسئولیت اجتماعی، سه بخش اصلی این ماده است که هر یک دارای بندهای متعدد هستند. ضمن آنکه حداکثر امتیاز این ماده که ۳۰ بود به امتیاز ۴۰ افزایش پیدا کرده است.
انتهای پیام