مژگان خالقی در گفتگو با ایسنا از برخی خط‌دهی‌ها که خارج از سیستم برگزاری جشنواره به این رویداد دانشگاهی تحمیل شده، ابراز تاسف کرد و گفت این اعمال نظرها سبب شده جشنواره از رویکرد دانشگاهی خود دور شود.
او در آغاز گفت: حدود یک سال و نیم است که با این جشنواره همکاری دارم. مسئولیت بخش پژوهش را به سختی پذیرفتم چون فکر می‌کنم جوانانی پرانرژی‌تر از من حضور دارند. با این حال به دلیل علاقه شخصی به این جشنواره که رویدادی دانشجویی است، فکر کردم در حد توانم کنار دوستان باشم.
خالقی که خود دانشجوی دکتری مطالعه تئاتر است، با اظهار گله‌مندی از برخی ناهماهنگی‌ها در بخش پژوهش و آموزش این دوره از جشنواره افزود: در مدتی که در کنار جشنواره بودم، بعضی بی‌برنامگی‌ها واقعا آزاردهنده بود. به عنوان نمونه هرگز تاریخ دقیقی برای برگزاری جشنواره وجود نداشت. مشورت‌ها عموما فردی و غیرساختارمند بود و اتاق فکر منسجم یا شورای سیاستگذاری وجود نداشت. به طوری که با کمال تاسف باید بگویم رویکرد دانشگاهی جشنواره از دست رفته است چون به نظر می‌رسد کسانی از بیرون خط‌دهی می‌کنند.
خالقی از تغییر بعضی تصمیم‌ها در بخش پژوهش که بدون اطلاع و به شکل ناگهانی انجام شده است، ابراز تاسف کرد و توضیح داد: ما برای انتشار یکسری از کتاب‌ها توافق کرده بودیم که برای چاپ هر یک از آنها دلایل خاصی هم داشتیم، ولی ناگهان متوجه شدم کتاب‌های دیگری برای انتشار انتخاب شده‌اند و همه اینها بدون هماهنگی و اطلاع قبلی اتفاق افتاد.
او یادآوری کرد: بعد از پذیرش مسئولیت، به دبیر جشنواره تاکید کردم که در این دوره حتما کتاب تالیفی داشته باشیم و نیز کتاب‌هایی که خارج از فضای جشنواره، فضا و اراده‌ای برای انتشار آنها وجود ندارد و حال آنکه مورد نیاز دانشجویان و هنرجویان جوان تئاتر هستند.
او ادامه داد: بر همین اساس قرار شد یک کتاب تالیفی در کنار دو کتاب ترجمه و یک مجموعه نمایشنامه منتشر کنیم که در بخش ترجمه از آقای رضا سرور، پژوهشگر و مترجم و مدرس تئاتر خواهش کردم کنار ما باشد و کتابی را به عنوان کتاب مرجع در نظر بگیرد. قرار شد ایشان به دلیل مشغله‌های فراوانی که دارد، گروهی را مسئول این کار بکند که زیر نظر خودشان ترجمه را انجام بدهند. ضمن اینکه برای همکاری با نریمان افشاری هم به توافق رسیده بودیم.
این دانش‌آموخته تئاتر با اشاره به صحبت‌هایی که برای چاپ کتاب‌های جشنواره انجام شده است، افزود: یکی از گفتگوهای‌مان درباره ناشر بود و تاکید ما بر این بود با ناشری همکاری کنیم که پخش خوبی داشته باشد ولی دوستان جشنواره ترجیح می‌دادند با ناشری همکاری کنند که به جشنواره کمک مالی انجام بدهد که این موضوع، خود تامل برانگیز است.
خالقی اضافه کرد: در صحبت‌هایی که با دبیر جشنواره داشتیم، ناگهان ایشان اعلام کرد که قرار است کتاب آقای مهدی مشهور هم منتشر بشود. کاری به کیفیت کتاب ندارم ولی مساله این است که این اتفاق، خارج از صحبت ما بود و بدون اطلاع قبلی انجام شد. همچنانکه در آخرین دیدارمان هم خبر دادند که کتابی با ترجمه دکتر محمدرضا خاکی هم منتشر خواهد شد. جایگاه علمی ایشان کاملا مشخص است ولی همچنان بحث بی‌برنامگی است و اتفاقاتی که خارج از توافق ما صورت گرفته است.
این بازیگر و کارگردان تئاتر، با اشاره به بعضی تغییرات در برگزاری کارگاه‌های آموزشی که خارج از برنامه‌ریزی قبلی بوده است، ادامه داد: ما کارگاه‌های خوبی برگزار کردیم ولی ناگهان متوجه شدم بدون اطلاع و هماهنگی قبلی، کارگاه‌های دیگری اضافه شده‌اند. ضمن اینکه برای ترکیب هیات داوران جشنواره هم صحبت‌های دیگری انجام شده بود.
خالقی تاکید کرد: همه این اتفاق‌ها بدون هماهنگی رخ داد و من هم دیگر توان جنگیدن ندارم. خسته‌تر از آن هستم که بخواهم هر روز بر سر این گونه مسائل بجنگم یا پیگیر باشم و تنها چیزی که برایم باقی مانده، حسرت و افسوس است چراکه این جشنواره مدت‌هاست از رویکرد دانشگاهی خود خارج شده است.
او با اشاره به تعطیلی مجامع کانون‌های تئاتر که پیش از این در دانشگاه‌ها فعال بودند، یادآوری کرد: دوستانی که از دوره های قبل پیگیر جشنواره تئاتر دانشگاهی بودند، به یاد دارند که قبلا دبیر این جشنواره، منتخب خود دانشجویان بود که از طریق مجمع کانون‌های تئاتر انتخاب می‌شد ولی در دولت احمدی‌نژاد با تعطیلی این کانون‌ها، دبیر جشنواره هم انتصابی شد و از همان زمان جشنواره تئاتر دانشگاهی از تعریف و ذات اولیه خود دور شد.
این دانش‌آموخته تئاتر، جشنواره تئاتر دانشگاهی را نوعی طفیلی دانست و ابراز تاسف کرد: این جشنواره دیگر توفیر چندانی با دیگر جشنواره‌ها ندارد و حتی دبیر منتصب هم به تنهایی انتخاب‌گر نیست و مجموعه اتفاقاتی که رخ داد، نشان می‌دهد او از بیرون از فضای دانشگاه خط می‌گیرد.
او تاکید کرد: به هیچ عنوان مشکل شخصی با کسی ندارم ولی دلم برای جشنواره می‌سوزد که به این وضعیت رسیده است.
مژگان خالقی در پایان اظهار تاسف کرد: جشنواره امسال نوعی شکست است و اعتراف به این موضوع برای خود من بشدت دشوار است چون یک سال و نیم در کنار این جشنواره زحمت کشیده‌ام و تنها خوشحالی‌ام این است که بخش مقالات کاملا با نظارت خودم انجام شد که می‌توانم مسئولیت کامل آن را بر عهده بگیرم.
انتهای پیام