به گزارش ایسنا، آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا نوشت: از زمانیکه مریخ نورد استقامت ما سفر علمی خود را در دهانه جزرو آغاز کرده، سیستم ناوبری خودکار(AutoNav) آن یک ویژگی اصلی برای کمک به آن در کاوش مریخ بوده و در ادامه نیز خواهد بود.
سیستم ناوبری خودکار میتواند نقشههای سه بعدی از زمین پیش رو ایجاد کند، خطرات را شناسایی کرده و مسیری را در اطراف هرگونه مانع طراحی کند. البته "استقامت" نمیتواند به تنهایی از پس این سیستم پیشرفته برآید. تیم پشتیبان این مریخنورد نقش مهمی در برنامهریزی و رانندگی مسیر مریخنورد ایفا میکنند. تیم پشتیبان یک مسیر را توسعه میدهد و فعالیتهای مریخنورد مانند بررسی یک ویژگی جالب زمینشناسی را برنامهریزی میکند.
به دلیل تاخیر سیگنال رادیویی بین زمین و مریخ، تیم پشتیبان این ماموریت نمیتواند مریخنورد را به راحتی با یک "جویاستیک" به جلو حرکت دهد. در عوض آنها تصاویر ماهوارهای را مشاهده کرده و از عینکهای سهبعدی خاصی برای دیدن سطح مریخ از دید مریخنورد استفاده میکنند. سپس دستورالعملهایی را ارسال کرده و مریخنورد روز بعد آنها را اجرا میکند.
دانشمندان بر این باورند که ۳.۸ میلیارد سال پیش دهانهی جزرو مکان دریاچهای بزرگ با دلتا بوده است. مریخ نورد "استقامت" که جدیدترین و پیشرفتهترین مریخ نورد ناسا توسط دانشمندان و مهندسان این سازمان فضایی محسوب میشود، به منظور انجام ماموریتهای علمی خود ابزارهای علمی زیادی را همراه خود دارد که همگی از پیشرفتهترین ابزارهای ناسا برای کاوش سیارهای هستند.
این ماموریت، دو هدف دارد. اولین هدف، بررسیهای علمی برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و همچنین دارای حیات بودن آن است. دلیل دوم نیز جمعآوری نمونههایی از خاک مریخ برای آوردن به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال ۲۰۲۶ برنامهریزی شده است، قرار است لولههای آزمایشی جمعآوری شده توسط مریخنورد استقامت را به زمین بازگرداند تا مورد بررسی جامعتر قرار بگیرند. دهانهی جزرو که مریخنورد "استقامت" در آن فرود آمد، ۲۸ مایل (۴۵ کیلومتر) است و حاوی رسوبات یک رودخانهی خشک شدهی قدیمی است.
انتهای پیام