کارگردانی تئاتر هرگز کار ساده‌ای نبوده چرا که در سیستم تئاتر ما یک کارگردان وظایف بی‌شماری دارد که در این نوشتار، مجال پرداختن به آن نیست ولی در این مقطع، کارگردانان تئاتر که اغلب هم جوان هستند، مسئولیت دشوار دیگری هم روی دوش خود حس می‌کنند؛ مراقبت از جان و سلامت اعضای گروه.
این شرایط نگران کننده البته راه حلی هم دارد که تعطیلی تئاتر نیست بلکه واکسینه کردن گروه‌هایی است که مشغول تمرین یا در حال اجرای نمایشی هستند همچنانکه گفته می‌شود پیش از شروع فیلمبرداری پروژه‌های تلویزیونی، گروه‌های سازنده واکسینه می‌شوند.
انتظار بی‌جایی نداریم
ایسنا در ادامه با چند تن از کارگردانانی که این روزها نمایشی را در حال اجرا یا تمرین دارند، به گفتگو نشسته است و دغدغه‌های آنان را در این باب جویا شده است:
علیرضا معروفی کارگردان نمایش «تن‌ها» با تاکید بر اینکه قطعا خواهان واکسینه کردن گروه اجرایی خود هستیم، ادامه می‌دهد: شنیده‌ام پیش از شروع فیلمبرداری پروژه‌های تلویزیونی، گروه‌های سازنده را واکسینه می‌کنند و ما هم به عنوان جامعه تئاتری این مطالبه را داریم.
او که نمایش خود را در تالار «سایه» مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌برد، ادامه می‌دهد: درست است که ما خود پذیرفته‌ایم در این شرایط پرخطر کار کنیم چون نمی‌خواهیم در خانه بیکار بنشینیم و دوست نداریم تئاتر تعطیل شود ولی وقتی واکسیناسیون شروع شده است، واکسینه کردن گروه‌های نمایشی فعال، انتظار بی‌جایی نیست.
معروفی با یادآوری شرایط اجرای تئاتر در دوران جنگ خاطرنشان می‌کند: وقتی به پوستر تئاترهای دهه ۶۰ نگاه کنیم، می‌بینیم که در آن مقطع نمایش‌ها ساعت ۵ عصر اجرا می‌شده‌اند ولی گروه‌های تئاتری آن زمان هم اجازه ندادند تئاتر تعطیل شود و امروز هم چنین شرایطی وجود دارد.
این کارگردان جوان می‌افزاید: هرچند خواهان تداوم جریان تئاتری هستیم ولی از سوی دیگر بحث سلامتی و جان گروه‌های اجرایی و تماشاگران هم در میان است و با اینکه همه پروتکل‌ها را رعایت می‌کنیم ولی اگر گروه واکسن بزنند، با خاطری آسوده‌تر کار خود را روی صحنه می‌بریم.
نمی‌خواهم نق بزنم
وحید نفر کارگردان نمایش «آرزوهای یک موش کور» با اعلام بی‌اطلاعی از برنامه واکسیناسیون گروه‌های نمایشی فعال می‌گوید: ظاهرا برنامه‌هایی برای واکسینه کردن مشاغل پرخطر مانند رانندگان محترم اتوبوس، دانش‌آموزان و معلمان، افراد کهنسال و ... اعلام شده است ولی برای کسانی که در صف کارهای فرهنگی هستند، هنوز چیزی اعلام نشده و این مساله جای تامل دارد.
او که زمستان سال ۹۸ اجرای نمایشش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ناتمام ماند، با اعلام اینکه از روز پنجشنبه دهم تیر ماه اجرای این نمایش را از سر می‌گیرد، اضافه می‌کند: امیدوارم درباره مساله مهمی مانند واکسیناسیون به جامعه فرهنگی هنری هم بیشتر توجه کنند، کسانی که به هر حال خطر می‌کنند، مهم نیست انگیزه آنان ارتزاق، عشق به کار یا موضوعات دیگر باشد، چون در هر حال با جان و سلامتی خود بازی می‌کنند.
نفر در ادامه از دشواری‌های آماده‌سازی تئاتر در دوران کرونایی سخن می‌گوید: تمرین تئاتر با ماسک بسیار سخت است ولی چاره‌ای نیست. این ماسک جزیی از صورت ما شده است و در این مدت به آن عادت کرده‌ایم.
این کارگردان و بازیگر تئاتر با اشاره به پیگیری‌هایی که از سوی جامعه تئاتری برای حل مشکلات هنرمندان تئاتر در مقطع کرونایی انجام شده است، ادامه می‌دهد: بزرگان تئاتر و اعضای خانه تئاتر به هر دری کوفتند، عموما پاسخی نگرفتند. من هم نمی‌خواهم به عنوان یک عضو نق زن در تئاتر تلقی شوم ولی آنچه باید رخ بدهد، نیازمند تعقل است نه حرف زدنِ صرف.
نفر که به دلیل شرایط کرونایی تغییراتی در شیوه کار خود داده است، توضیح می‌دهد: حضور بعضی از اعضا را حذف کردم تا جمعیت گروه کمتر شود چون به هر حال حضور هر کسی، درصدی از خطر را به همراه دارد. تمرین‌ها را هم طوری برنامه‌ریزی کردیم که در هر نوبت، دو سه تا از بازیگران حضور داشته باشند. هرچند در تمرین‌های نهایی حضور همه اعضاء اجتناب‌ناپذیر است.
او در پایان سخنان خود با ابراز خشنودی از اینکه مردم دل‌شان برای تئاتر تنگ شده، اضافه می‌کند: این دلتنگی جای خوشحالی دارد. خوشبختانه صندلی‌های سالن کانون هم پرتابل (متحرک) است و این مرکز تعداد صندلی‌ها را به نصف رسانده تا فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شود.
کسی حواسش به ما نیست
سعید هلال‌زاده، کارگردان نمایش «خاک سفید» هم دغدغه‌های خود را این گونه با ما در میان می‌گذارد: مانند همه کارگردان‌هایی که کاری روی صحنه دارند یا مشغول تمرین نمایشی هستند، دوست دارم بازیگرانم در سلامتی کامل به سر ببرند. بنابراین در درجه اول سلامت اعضای گروه و تماشاگران برایم اهمیت دارد.
او که نمایش خود را در سالن «شهرزاد» روی صحنه می‌برد، با تاکید بر اینکه واکسیناسیون گروه‌های نمایشی، مطالبه جامعه تئاتری است، ادامه می‌دهد: ما بچه‌های تئاتری خیلی در حاشیه قرار گرفته‌ایم و گویی کسی حواسش به ما نیست. حتی اگر واکسینه کردن هنرمندان را آغاز کنند، احتمالا ما ته صف قرار می‌گیریم درحالیکه ما هم برای پیشبرد فرهنگ کشورمان تلاش می‌کنیم.
این کارگردان که نمایش خود را با حضور ۱۳ بازیگر روی صحنه می‌برد، اضافه می‌کند: طبیعتا دل نگران اعضای گروهم هستم.
هلال‌زاده در پاسخ به این پرسش که آیا تماسی برای واکسینه کردن اعضای گروه با او گرفته شده است، می‌گوید: حتی پیامکی هم به ما نرسیده چه برسد به تماس تلفنی . این در حالی است که دوستان‌مان در خارج از کشور دو سه ماهی است واکسن زده‌اند و از این بابت آسوده خاطر شده‌اند. امیدوارم در ایران هم به واکسینه کردن گروه‌های نمایشی که مشغول تمرین یا اجرا هستند، توجه شود.
انتهای پیام