به گزارش ایسنا، فرزانه فصیحی دونده ۱۰۰ متر ایران روز گذشته از طریق سهمیه یونیورسالیتی به المپیک توکیو راه پیدا کرد تا تنها نماینده دوومیدانی زنان در این بازیها و نهمین زن ایران در توکیو باشد اما این ماجرا سوالات و ابهاماتی را ایجاد کرده است چرا که فصیحی به دست خود سهمیه را بدست نیاورده است بلکه تک سهمیه دوومیدانی زنان به فصیحی داده شده است.
یونیورسالیتی سهمیه ای است که فدراسیونهای جهانی به کشورهایی اختصاص میدهند که یا در بخش زنان سهمیه ندارند یا نمیتوانند ورودی بگیرند که با درخواست مسئولان کشورها برای کسب این سهمیه، بررسیهای لازم را انجام میدهد و سهمیه ها را توزیع میکنند اما ملاک انتخاب ماده ۱۰۰ متر و فصیحی برای المپیک چه بوده است؟
دوومیدانی زنان ایران در حال حاضر در هیچ مادهای شرایط کسب سهمیه المپیک را ندارد، حتی فرزانه فصیحی که به عنوان نماینده ایران انتخاب شده با رکورد ورودی دوی ۱۰۰ متر فاصله دارد. بهترین رکورد فصیحی ۱۱.۶۱ ثانیه و ورودی بازیهای توکیو ۱۱.۱۵ ثانیه است ضمن اینکه او بیشتر در ۶۰ متر داخل سالن تخصص دارد و موفق بوده تا در ۱۰۰ متر. این دونده هرچند تلاش زیادی کرد اما موفق به کسب ورودی از طریق رکورد نشد. در مادههای دیگر هم شرایط همین است و شانس المپیکی شدن از طریق رکورد و رنکینگ وجود ندارد. پس در این شرایط بر چه اساسی ماده ۱۰۰ متر و این دونده انتخاب شده است؟
وقتی سهمیه یونیورسالیتی برای دوومیدانی زنان ایران صرفا به معنای حضور در المپیک است و نه نتیجه گیری، پس چرا ماده ی دیگر و ورزشکار جوانتری انتخاب نشد که فرصت کافی برای استفاده از تجربه المپیک را در آینده داشته باشد و بتواند در آینده مدال کسب کند. دوومیدانی ایران ورزشکارانی جوانتر از فصیحی هم دارد که در مادههای خود بارها رکورد ملی را شکستهاند. ریحانه مبینی در پرش طول یکی از آنهاست که تنها ۲۱ سال دارد و بارها در ماده خود رکورد شکنی کرده است. مبینی سال گذشته با پرشی به طول ۶.۱۷ متر توانست رکورد ۴۵ ساله پرش طول زنان ایران را جابجا کند و فروردین امسال هم در مسابقات بینالمللی مشهد رکورد ۶.۲۶ متر را ثبت کرد و رکورد خودش را ارتقاء داد اما سهمیه المپیک به فصیحی ۲۹ ساله تعلق گرفته است.
البته هدف از این گزارش قصد کم رنگ جلوه دادن زحمات، افتخارات و ارزشهای فصیحی نیست، بلکه هدف این است که باید در یک گروه فنی بررسی میشد آیا شایسته ترین بانوی دوومیدانی کار راهی المپیک توکیو میشود یا خیر.
نکته قابل توجه دیگر در این زمینه شائبههایی در مورد بیاطلاعی فدراسیون دوومیدانی از رایزنی کمیته ملی المپیک برای کسب سهمیه یونیورسالیتی برای فصیحی است. آنگونه که شنیده شده فدراسیون اصلا چنین درخواستی برای فصیحی نداده و این اقدام از طرف افراد دیگری صورت گرفته است و در واقع شایعه شده که اصلا از فدراسیون دوومیدانی برای معرفی ورزشکار نظرخواهی نشده است.
هاشم صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی در حال حاضر به این ماجرا واکنش نشان نداده است اما اگر چنین ماجرایی درست باشد، اعتبار فدراسیون دوومیدانی زیر سوال میرود، چرا که این حق را نداشته برای ورزشکاران خود تصمیم بگیرد. ضمن اینکه شاید فدراسیون در بررسی های خود به نفر و ماده دیگری برای اعطای سهمیه میرسید.
در حال حاضر دو احتمال وجود دارد؛ یکی اینکه فدراسیون بگوید در جریان این موضوع قرار داشته، که در این صورت صیامی باید اعلام کند بر اساس چه متر و معیارهایی سهمیه به فصیحی تعلق گرفته است و چرا پیش از این هیچ اطلاع رسانی از سوی فدراسیون صورت نگرفته است.
احتمال دوم، بی اطلاعی فدراسیون است، که اگر اینچنین باشد، این ماجرا نشان میدهد افرادی خارج از دوومیدانی حضور دارند که نقش تعیین کننده تری نسبت به مسئولان این رشته دارند؛ کسانی که بر اساس دیدگاههای خود و نه ارزیابیهای فنی فدراسیون تصمیم گیری و آنها را در کمیته المپیک اجرایی میکنند. جالب اینکه خبر المپیکی شدن فصیحی را تمام سایتها و خبرگزاریها منتشر کردند جز سایت فدراسیون دوومیدانی، که این موضوع به شائبه بی اطلاعاتی این فدراسیون بیشتر دامن میزند.
انتهای پیام