منصوره کوهیکار مشاور و درمانگر اعتیاد در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در خصوص عوامل ایجاد کننده اعتیاد در زنان گفت: مشکلات کودکی و طلاق والدین، اعتیاد همسر و درگیری اعضای خانواده به مصرف مواد مخدر، جدایی از همسر، مشکلات اقتصادی و اختلالات روانی از عوامل مهم در ایجاد سوء مصرف مواد مخدر در زنان است.
این درمانگر اعتیاد اضافه کرد: در بین زنان معتاد این امر شایع بوده که بعد از طلاق با مردی معتاد آشنا شدند و از این طریق به مصرف مواد مخدر آلوده شدند و یا به دلیل مشکلات مالی و تأمین هزینههای زندگی به ویژه زنانی که وظیفه نگه داری از فرزند را داشتند پیشنهاد فروش مواد مخدر و درآمد ناشی از آن را پذیرفته و به مرور خود فرد هم درگیر مصرف مواد مخدر شده اند، لذا آسیبهای زیادی از این سوء استفادههای جنسی و مشکلات اقتصادی متوجه زنان میشود.
وی ادامه داد: خیلی از افراد به دلیل اختلالات روانی همچون اضطراب و افسردگی و با هدف بهتر شدن حالشان به مواد مخدر روی میآورند و در مواردی افراد بعد از مصرف مواد مخدر دچار اختلالات روانی میشوند که در روند درمان آنها اولویت با ترک مصرف مواد مخدر است و زمانی که به پاکی رسیدند روی اختلالات آنها کار میکنیم.
کوهیکار روند درمان و بهبودی زنان معتاد را پیچیدهتر و سختتر از مردان دانست و افزود: مسئله تن فروشی باعث شده همیشه برای زنان مواد مخدر در دسترس باشد همچنین زنان معتاد نیاز به یک منبع حمایتی در روند درمان دارند چرا که با ترک مواد مخدر این افراد متوجه کمبود امکانات و هزینههای زندگی و حتی رسیدگی به ظاهر خود میشوند و امکان لغزش زنان و رها کردن روند مشاوره و روان درمانی آنها نسبت به مردان معتاد بیشتر است و حتی در مواردی مردانی که از زنان معتاد برای توزیع مواد مخدر و یا سوء استفاده جنسی استفاده میکنند منجر به بازگشت دوباره آنان به اعتیاد میشوند لذا وجود یک منبع حمایتی به ویژه حمایت خانواده بسیار در روند بهبود و درمان آنان موثر است.
وی با اشاره به نقش مادری به عنوان دیگر عامل موثر در روند بهبودی زنان معتاد یادآور شد: علاوه بر مشکلات قانونی حضانت فرزند بسیاری از این زنان با همسر قبلی خود در رابطه با فرزند ارتباط میگیرند از طرفی با وجود فشارهای مالی، تأمین رفاه فرزندان روند درمان این زنان را دچار آسیب میکند همچنین نگرانیهای زنان معتاد از این که فرزند آنها شاهد روابط نامشروع و مصرف مواد مخدر باشد و همین باعث یادگیری و تکرار رفتارها شود فشار روانی بیشتری در پروسه درمان و بهبودی متحمل میشوند.
کوهیکار در خصوص کمپهای ترک اعتیاد بانوان گفت: کمپ ترک اعتیاد مخصوص بانوان در قمرود است که امکانات کافی ندارد البته منظور از امکانات بحث روان درمانی و مشاورههای روانشناسان با تخصص اعتیاد است.
وی با تأکید بر این که اکثریت افراد درگیر اعتیاد در ۳ ماه اول بعد از ترک اعتیاد لغزش میکنند تصریح کرد: بعد از اتمام ۳ ماه و حتی ۲۱ روز درمان اقامتی در کمپها این افراد باید به یک منبع حمایتی و به یک مشاوره متصل شوند تا یک سال تحت درمان قرار بگیرند و روی فکر، احساسات و وسوسه هایشان کار شود ولی متأسفانه به محض این که بیماری دارد دوباره عود میکند این افراد از کمپ خارج و دوباره به مصرف مواد مخدر روی میآورند.
کوهیکار تاثیر کمپهای اجباری را کم دانست و تصریح کرد: کمپهای خود معرف و tc (درمان اقامتی اجتماع محور) در قم نداریم و افراد متخصص با در نظر گرفتن اهمیت و ضرورت آن اقدام به ایجاد درمان اجتماع محور کنند.
وی ادامه داد: یک tc در اتوبان تهران-کرج وجود دارد که واقعا خدمات ارائه میدهد و کسانی که به آنجا مراجعه کردند احساس رضایت میکنند و درمان واقعی اتفاق می افتد در حالی که هر فردی به هر روشی میتواند مواد مخدر را ترک کند و با حبس در خانه و ۷ روز مصرف نکردن مواد آزمایش منفی میشود ولی درمان پایدار زمانی اتفاق میافتد که فرد یکسال تحت مشاوره و روان درمانی بوده و برای زندگی پس از کمپ و حضور در اجتماع مهارت های ارتباطی و اجتماعی را یاد گرفته باشد.
کوهیکار با بیان اینکه بسیاری از افراد به دلیل عدم مهارت و قاطعیت در نه گفتن و توانایی حل مسئله گرفتار اعتیاد شدند توضیح داد: در کمپهای ترک اعتیاد باید یک تیم متخصص شامل روانپزشک، پزشک عمومی، مددکار و روانشناس بالینی حضور داشته باشد و با نیاز سنجی افراد کمپ مهارتهای زندگی را با کار گروهی به آنان آموزش دهند.
انتهای پیام