محمد صابریان در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص ارزیابی عملکرد کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک شورای شهر مشهد اظهار کرد: انتقادات گاهی به عملکرد شهرداری است. در مواردی پیش آمده که گاهی شهرداری بدون هماهنگی با کمیسیون جلو رفته است، اما نکته اصلی انتقاد ما به کمیسیون حمل و نقل این است که در حال حاضر و در شرایطی که بیشتر شهرهای مدرن دنیا به سمت حمل و نقل‌های انسان‌محور، پاک‌تر و محیط‌زیستی‌تر درحرکتند، بخش عمده‌ای از بودجه عمرانی مربوط به پروژه‌های خودرومحور هستند به جای پروژه‌های انسان‌محور و حمل و نقل سبز.
پروژه‌های انسان‌محور با هزینه کمتری می‌تواند دستاوردهای بیشتری داشته باشد
وی با بیان اینکه اگر کارکرد هزینه را درنظر بگیریم، پروژه‌های انسان‌محور با هزینه کمتری می‌تواند دستاوردهای بیشتری داشته باشد، گفت: مثلا اگر یک پل قرار است هزار ماشین از آن عبور کند و مثلا ۳۰۰۰ نفر از آن بهره‌مند شوند، هزینه ساخت این پل چندین برابر ایجاد یک مسیر دوچرخه است که قرار است همان تعداد افراد از آن استفاده کنند؛ به عبارتی ما می‌توانیم با هزینه کمتری، شهروندان بیشتری را از خدمات خود بهره‌مند سازیم. موضوع عدالت اجتماعی نیز این وسط مطرح می‌شود. درست است که مشهد تعداد زیادی ماشین دارد ولی توزیع این ماشین‌ها و امکان استفاده از ماشین چیزی نیست که برای همه شهروندان ممکن یا مطلوب باشد، پس ما باید سیاستی را انتخاب کنیم که تعداد بیشتری برنده باشند به جای اینکه یک اقلیتی برنده باشند و اکثریتی بازنده.
صابریان با بیان اینکه عملکرد کمیسیون در برخی موارد خیلی مثبت بوده است، گفت: گسترش مسیر دوچرخه و طرح دوچرخه‌های اشتراکی بایدو یکی از اقدامات بسیار ارزشمند بوده است. ولی ما نیاز به انجام بیشتر این طرح‌ها داریم به جای اینکه مدام پل بسازیم یا پارکینگ‌ها را گسترش دهیم و دوباره خیابان‌کشی‌ها و عریض کردن‌های بی‌جهت را انجام دهیم.
این فعال حوزه شهری افزود: متاسفانه به‌رغم عدم نیاز، پروژه‌های خودرومحور بسیاری اجرا شده است. ما اگر قائل به برنامه‌ریزی هستیم، شهرداری یک برنامه میان مدت سه ساله را مشخص کرده است. طبق این برنامه در سال یک تقاطع غیر هم‌سطح سواره‌رو درنظر گرفته شده، اما در دوسال اخیر تقریبا در هرسال پنج تقاطع غیر هم‌سطح را افتتاح می‌کنیم یا کلنگ می‌زنیم؛ بنابراین یا آن برنامه‌ریزی‌ها اشتباه بوده یا ما داریم خلاف آن را انجام می‌دهیم. این نشان می‌دهد که اولویت‌شناسی‌های ما جا‍‌به‌جا شده است و به جای اینکه روی تغییر رفتار ترافیکی شهروندان برنامه‌ریزی کنیم، برعکس درجهت تشدید وضعیت فعلی برنامه‌ریزی و عمل کرده‌ایم.
بایدو به راحتی فرهنگ استفاده از دوچرخه را گسترش داد
وی خاطرنشان کرد: ما در خطوط اتوبوسرانی نیز نتوانستیم شبکه مویرگی اتوبوسرانی را آن‌طور که باید تکمیل کنیم و متاسفانه همیشه این بحث از سوی مدیران شهرداری وجود دارد که مردم استقبال نمی‌کنند و فرهنگ استفاده از آن هنوز بین مردم شکل نگرفته است. درحالی که ما مشاهده کردیم که یک زیرساخت ساده مسیر دوچرخه در معابر مهم مشهد مانند وکیل‌آباد، احمدآباد و کوهسنگی و... تا چه میزان زیادی در گسترش فرهنگ استفاده از دوچرخه توانست موثر باشد. یک زیرساخت ساده مثل بایدو به راحتی فرهنگ استفاده از دوچرخه را گسترش داد.
صابریان با بیان اینکه ما نباید وضعیت فعلی را وضعیت مطلوب بدانیم و بگوییم وضعیت مطلوب همین است و ما باید همین را حفظ کنیم، گفت: برای مطلوب شدن وضعیت آینده شهر بایستی سیاستگذاری کرد. یک بخشی از این سیاستگذاری، تغییر رفتار ترافیکی شهروندان است. زمانی‌که انتهای وکیل‌آباد مسیر به طرقبه را عریض می‌کنیم، در اینجا ما عملا رفتار اشتباه شهروند در اینکه شب جمعه ماشین را بردارد و برود دور زدن در طرقبه و شاندیز را تایید می‌کنیم و به او امتیاز هم می‌دهیم و می‌گوییم اشکالی ندارد. ما کمک هم می‌کنیم که کمتر در ترافیک بمانی، برو تفریحت را راحت‌تر انجام بده. در حالی که ما می‌توانیم خیلی از تفریح‌های دیگر را در داخل شهر داشته باشیم. هنوز کوه پارک و خیلی از ظرفیت‌ها را در هفت حوض و... فعال نکرده‌ایم. مردم آنجا نمی‌روند و هرچقدر ما انتهای وکیل‌آباد را عریض کنیم و تمام بستر رودخانه را نیز پل کنیم درحالی که نتوانستیم فرهنگ را اصلاح کنیم و تغییر بدهیم، بازهم قطعا شاهد ترافیک خواهیم بود.
وی با بیان اینکه درحالی که صحت چهار سند از پنج سند پشتیبان بزرگراه جنوبی مورد سوال است و درباره اولویت احداث بزرگراه جنوبی در سند پنجم نیز ابهامات جدی به وجود آمده است، گفت: برخی از پروژه‌ها برخلاف ادعایی که می‌شود اصلا در مطالعات آینده مشهد وجود ندارند. در پروژه کمربند جنوبی، شورا مصوب و استناد می‌کند به پنج سند بالادستی که از این پنج سند، در چهار سند آن کمربند جنوبی وجود ندارد. این را شورا که نیامده ابداع کند، کارشناسان شهری ادعا کردند و شورا نیز قبول کرده است و در یکی از آنها نیز فقط گفته شده نیاز به بازنگری و مطالعه مجدد دارد. از این جنس پروژه‌ها همچنان وجود داد.
مطالعات اثرسنجی محیط زیستی و اثرسنجی اجتماعی پروژه‌ها را جدی‌تر بگیریم
این فعال حوزه شهری ضمن بیان اینکه بایستی مطالعات اثرسنجی محیط زیستی و اثرسنجی اجتماعی پروژه‌ها را جدی‌تر بگیریم، گفت: متاسفانه این موضوع در شهرداری همچنان یک امر لوکس است. مثلا پروژه چهارسطحی آزادگان بعد از شروع پروژه تازه قرارداد اثرسنجی آن بسته می‌شود. این نشان می‌دهد که اثرسنجی یک کار لوکس به نظر می‌رسد. پروژه اول کلنگ می‌خورد و بعد قرارداد اثرسنجی آن بسته می‌شود، این یعنی ما تصمیم‌مان را گرفته‌ایم که این کار را انجام دهیم ولی نظر شرکت مشاور خلاف نظر ما درآمده است، درحالی که قبل از اجرا بایستی نیازسنجی و اثرسنجی آن انجام شود نه اینکه بعد از اجرای طرح به محقق بگوییم به چیزی برس که ما می‌خواهیم و مدنظر ما است.
وی درخصوص رعایت پروتکل‌های بهداشتی در سیستم حمل و نقل عمومی گفت: شورا نظرش این بود که محدودیت‌ها در وسایل حمل و نقل عمومی برای سلامت شهروندان اعمال شود، اما در این ماجرا گویا نهادهای دیگری فشار آوردند که این اتفاق نیفتد و شرایط عادی برقرار شود. زمانی که در این چندسال اتوبوس و مترو را توسعه ندادیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که در ساعات شلوغی و در اوج ازدحام وسایل حمل و نقل عمومی پروتکل‌های بهداشتی در این وسایل رعایت شود.
انتهای پیام