به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، هزارهها مسلمانان شیعهای هستند که از سوی افراطگرانی همچون گروه تروریستی داعش مورد نفرت واقع شده و همچنین از سوی بسیاری در این کشور دارای اکثریت سنی، مورد تبعیض قرار میگیرند.
هزارهها بعد از سقوط طالبان در ۲۰ سال پیش امید به یک دموکراسی جدید در افغانستان پیدا کردند. آنها که مدتها فقیرترین جامعه در این کشور بودند، شروع به بهبود وضع خود و پیشرفت در حوزههای مختلف از جمله تحصیلات و ورزش کردند.
حالا بسیاری از اعضای قوم هزاره برای حفاظت از خود برای آنچه که جنگ کنترل در میان دستههای فراوان افغانستان تلقی میکنند، سلاح به دست میگیرند.
گشت زدن در محلههای هزاره نشین غرب کابل میتواند خطرناک باشد. چند روز پیش آدیلا خیاری و دو دخترش به جهت خرید پرده به بیرون رفتند. بلافاصله پسرش شنید که یک مینی بوس بمبگذاری شده است – چهارمین مورد از بمبهای منفجر شده در عرض تنها ۴۸ ساعت.
زمانی که مادرش تلفنش را جواب نداد، او سراسیمه بیمارستانها را در پایتخت افغانستان گشت. او دریافت که خواهرش هوسنیا با برداشتن ۵۰ درصد سوختگی در وضعیت وخیمی قرار دارد. بعدا فهمید مادرش و مینا خواهر دیگرش کشته شدهاند. سه روز بعد در روز یکشنبه هوسنیا نیز جان خود را از دست داد.
در مجموعه بمبگذاریهای دو روزه علیه مینیونها در منطقه دشت بارچی کابل مجموعا ۱۸ تن کشته شدند. این جدیدترین مورد از کمپین شرورانه خشونت علیه جامعه اقلیت هزارهها در افغانستان بوده است، در حالی که آنها نگران هستند این کمپین با خروج نهایی آمریکا و ناتو در تابستان امسال از افغانستان بدتر شود.
قدرتالله برومن، در داخل مسجد نبی رسول اکرم (ص) که با کیسههای شن استقرار یافته در اطراف درها و دیوارهایش محافظت شده، یکی از هزارههایی است که در مراسم ختم آدیلا و مینا شرکت کرده است.
او گفت، دولت اهمیتی به هزارهها نمیدهد و در محاظت از آنها کوتاهی کرده است. او اظهار کرد: هر کسی که استطاعت رفتن را داشته باشد دارد میرود. آنهایی که نمیتوانند اینجا میمانند تا بمیرند. من یک آینده بسیار تاریک برای مردممان میبینم.
هزارهها خیلی چیزها را برای نگران بودن دارند.
شاخه وابسته به گروه تروریستی داعش در افغانستان از زمان ظاهر شدن در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به اعلام جنگ علیه شیعیان افغانستان پرداخته و مسئولیت بسیاری از حملههای اخیر علیه هزارهها را به عهده گرفته است.
اما هزارها همچنین شدیدا به دولت نیز از بابت عدم محافظت از آنها مشکوک هستند. برخی از آنها نگران هستند که جنگسالاران مرتبط با دولت که جامعه آنها را شرور جلوه میدهند، در پشت برخی از حملات هستند.
طارق فرهادی، مشاور سابق دولت به آسوشیتدپرس اظهار کرد، در داخل رهبران سیاسی "از بالا تا پایین" یک "فرهنگ تاسف برانگیز" تبعیض علیه هزارهها وجود دارد. او گفت: دولت در یک محاسبه بدبینانه تصمیم گرفته است که جان هزارهها ارزان است.
به گفته ودود پدرام، مدیر اجرایی سازمان حقوق بشر و ریشه کن سازی خشونت در کابل، از سال ۲۰۱۵ حملات باعث کشته شدن دست کم ۱۲۰۰ تن از اعضای قوم هزاره و زخمی شدن ۲۳۰۰ تن دیگر شده است.
اعضای قوم هزاره، در مدارس، عروسیها، مساجد، باشگاههای ورزشی و حتی به هنگام زاده شدن هدف گرفته میشوند.
سال گذشته میلادی، مردان مسلح به یک زایشگاه در مناطق عمدتا هزاره نشین غرب کابل حمله کردند. در پایان تیراندازی، ۲۴ تن از جمله چند نوزاد و مادرانشان کشته شدند. ماه گذشته میلادی نیز سه بمبگذاری مدرسه سیدالشهدا را در همان منطقه هدف گرفت که حدود ۱۰۰ کشته عمدتا متشکل از دختران دانش آموز قوم هزاره به جای گذاشت. در روزهای اخیر نیز شبه نظامیان به یک ساختمان عوامل مینزدایی حمله کردند و در تیراندازی دست کم ۱۰ تن را کشتند و به گفته شاهدان عینی آنها تلاش کردند هزارهها را از بین کارگران به جهت کشتنشان جدا کنند.
پاتریشیا گوسمن، دستیار مدیر امور آسیا در سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: برخی از این حملاتی که عمدتا غیرنظامیان، بیمارستانها و کودکان را هدف گرفتهاند در سطح جنایات جنگی هستند.
سازمان متعلقه به پدرام با ثبت شکایتی نزد کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل خواستار تحقیق درباره کشتار هزارهها به عنوان نسل کشی یا جنایت علیه بشریت شده است.
این سازمان و گروههای دیگر همچنین در سال ۲۰۱۹ به دیوان کیفری بینالمللی در گرد آوری پروندههای مربوط به جنایات جنگی در افغانستان کمک کردند.
انتهای پیام