وجود رشته کوه‌های البرز، زاگرس، رشته کوه‌های مرکزی و خاوری باعث شده در گوشه گوشه ایران قله‌های بلندی وجود داشته باشد. کوه‌های خاوری (شرقی) ایران، رشته کوه‌های ناپیوسته‌ای هستند که از شمال خراسان آغاز می‌شوند و رو به جنوب تا استان سیستان و بلوچستان یا کوه های مکران ادامه می‌یابند. قله تفتان بلندترین نقطه این رشته کوه است که از سطح دریا ۳۹۴۱ متر ارتفاع دارد. این کوه در منطقهٔ جنوب شرقی ایران، در استان سیستان و بلوچستان، منطقه سرحد و شهرستان تفتان قرار گرفته‌است. ویژگی منحصربه‌فرد این قله وجود دهانه‌های آتشفشانی نیمه فعال همراه با بخار گوگرد است که از حفره‌ها و سوراخ‌های بزرگ و کوچک آن بیرون می‌زند. کوه تفتان یکی از آتشفشان‌های معروف جهان به شمار می‌رود که آخرین بار در حدود ۷۰۰۰ سال پیش فوران کرده است.
صعود به قله «تفتان»