به گزارش ایسنا، حمیدرضا طیبی، رئیس جهاد دانشگاهی، در یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: «احساس ما به‌عنوان دانش‌آموزان و دانشجویان قبل از انقلاب که مسائل سیاسی و توسعه ایران را پیگیری می‌کردیم، این بود کشور ما به لحاظ علمی و فناورانه و اقتصاد متکی بر دانش ملی به عمد عقب نگه داشته می‌شود. علت هم تقریبا مشخص بود. غرب به اهمیت توسعه علمی و فناورانه در ایجاد اقتدار دفاعی و نظامی و اقتدار اقتصادی پی‌برده بود و می‌خواست آن را در انحصار خود نگه دارد و در نهایت کشورهای جهان سوم اگر علاقه به پیشرفت و توسعه صنعتی دارند، توسعه صنعت آنها باید در قالب مونتاژ باشد که طراحی و تجهیزات آن را شرکت‌های غربی تأمین کنند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و دمیده‌شدن روحیه خودباوری در مردم به‌ویژه نسل جوان دانشجو و دانشگاهی، جهاد دانشگاهی در ۱۶ مرداد ۱۳۵۹ تأسیس شد. یکی از اهداف اصلی تأسیس این نهاد، انجام تحقیقات کاربردی در تأمین نیازهای فناورانه امروز و فردای کشور بود تا ضمن حرکت در جهت نیل به خودکفایی، باعث ایجاد خودباوری واقعی و غرور ملی در کشور شود. در حوزه فنی و مهندسی و کشاورزی، بیشتر نگاه ما در جهاد دانشگاهی با توجه به وابستگی و نیاز صنعت‌ها، تولید فناوری‌های روز و تجاری‌سازی آنها بود. در حوزه پزشکی و با درایت مرحوم دکتر کاظمی آشتیانی در جهاد علوم پزشکی ایران، نگاه به آینده علم پزشکی در دنیا و ضرورت پرداختن ما در جهاد دانشگاهی به آن معطوف شد. موضوع مورد انتخاب هم بحث سلول‌درمانی یا طب بازساختی بود که به‌تازگی در دنیا مورد توجه قرار گرفته بود و ما در ایران و جهاد دانشگاهی به‌موقع به آن پرداختیم و رویان متولد چنین طرز تفکری در نگاه درست به آینده پزشکی از سوی دکتر کاظمی و همکاران گرانقدر جهادی‌اش بود. من مهم‌ترین تأثیر رویان را در ایجاد خودباوری در نسل جوان دانشجو، استادان و محققان در ورود به بحث زیست‌فناوری می‌دانم. موفقیت در حرکت در مرزهای علم، تبدیل یافته‌های علمی به فناوری و آوردن فناوری به بالین برای مداوای مردم و کاهش آلام آنها بزرگ‌ترین خدمت در باور به انجام کارهای بزرگ علمی و فناورانه و به‌کارگیری آن در خدمت به مردم بوده است.
ادامه حمایت روحی از سوی مسئولان ارشد نظام و به‌ویژه رهبر معظم انقلاب که تا به حال ادامه داشته است، فرهنگ جهادی و عشق به پیشرفت و توسعه جمهوری اسلامی انگیزه اصلی نگهداشت نیروهای توانمند این نهاد در ادامه فعالیت‌هایشان بوده است. نکته‌ای که در این سال‌ها به‌ویژه سال گذشته و امسال ما را در حفظ نیروهای توانمند، دانشمند و فناور و جذب نیروهای نخبه جوان بسیار نگران کرده، مسابقه حقوقی است که بین وزارت بهداشت و وزارت علوم به‌ویژه در سال گذشته و سال ۱۴۰۰ شکل گرفته است. به صورت طبیعی همیشه اختلاف حقوق بین ۳۰ تا ۵۰ درصد میان حقوق اعضای هیأت علمی و محققان فناور ما با اعضای هیأت علمی وزارتین وجود داشته است و آن را پذیرفته بودیم که در یک محیط فرهنگی علمی و جهادی و به‌رغم کار تمام‌وقت و پر دلهره در تجاری‌سازی فناوری در مقایسه با تدریس استادان محترم، قابل تحمل است. ولی از سال گذشته شرایط به‌گونه‌ای شکل گرفته است که فاصله به قدری دارد عمیق می‌شود که در حال شکل‌گیری یک مهاجرت معکوس افراد محقق و فناور خود به دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی وزارت علوم و بهداشت باشیم. تبدیل یک محقق فناور به یک مدرس صرف، ضایعه‌ای برای توسعه‌فناورانه کشور خواهد بود و تقاضا داریم مسئولان در تصمیم‌گیری‌شان به این مسائل توجه کنند.
مسأله مهاجرت افراد متخصص چه در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و چه در بنگاه‌های تولیدی و خدماتی و شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ کشور مسأله‌ای است که به صورت کلان باید حل شود و شرایطی به وجود بیاید که ضرورت مهاجرت از ذهن برخی افراد از بین برود، حل این مشکل برای قشری خاص، باعث بروز مشکل در حوزه‌های دیگر می‌شود. امروز مؤسسات تحقیقاتی بزرگی مثل رویان و سایر مجموعه‌های مشابه در جهاد دانشگاهی و مؤسسات مشابه در معرض خطر جدی در حفظ و جذب نیروهای توانمند هستند.»
انتهای پیام