کارشناسان معتقد هستند که کرونا با تاثیر بر زنجیره تامین، تقاضا و نقدینگی، بر بنگاه‌ها و با تاثیر بر عرضه نیروی کار، مصارف کالاها و خدمات و به‌ویژه با کاهش درآمد مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در کوتاه‌مدت و بلندمدت بر اقتصاد خانوارها و اقتصاد بخش کشاورزی تاثیرگذار است.

یکی از معضلات کشاورزی مازندران به گفته کارشناسان کم توجهی به ایجاد زیرساخت های نوین و کشت مکانیزه است، اگر این استان قصد پیشگیری از زیان‌های اقتصادی ناشی از کرونا بر بخش کشاورزی را دارد، باید هر چه زودتر نسبت به ایجاد زیرساخت‌های مکانیزه مربوط به بخش‌های مختلف کشاورزی از تولید تا عرضه برنامه‌ریزی کند.

بنا به نظر کارشناسان با ادامه روند شیوع کرونا با توان اقتصادی محدود خانوارها مواجه هستیم، مسلما اقلامی که در سبد خانوار قرار می‌گیرند در این شرایط تغییر می‌کنند. به طور ویژه اقلام بهداشتی باید در سبد خانوار جا پیدا کنند و ورود این اقلام تازه‌وارد با توجه به محدودیت و آسیب‌پذیر بودن سبد اقتصادی خانوارهای ما منجر به خارج شدن بخش‌هایی از اجزای این سبد اقتصادی که سبد غذایی را هم شامل می‌شود خواهد شد، یعنی باید اقلام بهداشتی را وارد کنیم و عملا بخشی از اقلام غذایی خارج می‌شود که این موضوع به اقتصاد کشاورزی آسیب وارد می‌کند.

به عقیده کارشناسان اولین راهکار برای نجات اقتصاد کشاورزی این است که بخش اعظم کشت به روش مکانیزه انجام شود و بسترهای مکانیزاسیون در مازندران به بالاترین حد ممکن فراهم شود.

همچنین مسئولان، می توانند با پرداخت های مستقیم به تولیدکنندگان و فعالین بازار، ورود مستقیم به منظورخرید، انبارداری و تنظیم بازار، فراهم آوردن اعتبارات بانکی ارزان قیمت، جبران خسارت ازطریق بیمه، امهال تسهیلات و برداشتن موانع صادراتی به منظور جبران بخشی از زیان فعالان بخش کشاورزی از بحران های کرونایی اقتصاد کشاورزی جلوگیری کرده و از آن بکاهد.

چندی پیش ولی الله درواری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه با وجود کرونا بیشترین آسیب به جامعه کارگری وارد شده است گفت که متاسفانه مسئولان در زمان کرونا هیچ حمایتی را از کارگران بخصوص کارگران ساختمانی انجام نداند و برخی از کارگران به علت بیمه نبودن بیشترین مشکل را تحمل کردند.

وی پرداخت وام های یک میلیون تومانی را توسط مسئولان، موجب مضاعف شدن مشکلات جامعه کارگری عنوان کرد و متذکر شد که این تسهیلات نه تنها دردی را از کارگر دوا نکرد بلکه بی جهت آنان را بدهکار کرد که باید به نوعی یا از یارانه پرداخت کنند و یا خودشان بپردازند.

نایب رئیس مجمع نمایندگان کارگران مازندران خاطرنشان کرد که در مدت یک سال و چند ماه گذشته با وجود کرونا کارخانه های زیادی دچار رکود شدند و در این میان درآمد کارگران هم دچار افت شدیدی شد بنابراین کارگران ساختمانی که آسیب زیادی دیدند چطور می توانستند این وام را پرداخت کنند و بهتر بود دولت این مبلغ را به صورت بلاعوض می داد و اقساط ماهانه را حذف می کرد.

وی با اشاره به اینکه برخی از صاحبان کارخانه از خرید ماسک و محلول بهداشتی برای کارگران خود ابا کردند، یادآورشد که این موضوع باعث شد خود کارگر اقدام به خرید کند و چه بسا توان خرید نداشت، بنابراین در معرض کرونا قرار گرفت و زمانی که مبتلا به کرونا شد هیچ حمایتی از سوی کارفرما و دولت نشد.

درواری، تعدیل نیرو از سوی کارخانه ها و شرکتها در زمان کرونا و بیکار شدن بسیاری از کارگران را از دیگر مشکلات پیش رو برشمرد و ادامه داد آنچه که باعث می شود کارگر در این برهه امنیت شغلی نداشته باشد و دچار آسیب شود، نداشتن یک قرارداد درست بلند مدت است.

انتهای پیام