به گزارش ایسنا، هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان، امروز جمعه گفت از نظر تاریخی و اخلاقی مسئولیت کشتار دو قوم ناما و هیریرو متوجه کشورش است.
آلمان درباره به رسمیت شناختن این نسل‌کشی به مدت پنج سال در حال مذاکره با دولت نامیبیا بود.
به گزارش بی.بی.سی کشتار دو قوم ناما و هیریرو به دست نیروهای آلمان استعماری را اولین نسل‌کشی قرن بیستم و "نسل‌کشی ازیادرفته" می‌خوانند.
امپراتوری آلمان از ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۵ بخشی از جنوب غرب آفریقا را به عنوان مستعمره "آفریقای جنوب باختری آلمان" تحت سلطه داشت.
در این مستعمره که وسعت آن به اندازه نصف وسعت سرزمین اصلی امپراتوری آلمان در اروپا بود، آلمانی‌های معدودی زندگی می‌کردند.
تسلط آلمان بر این منطقه همراه با شورش‌های متعدد بود.
در سال ۱۹۰۴ گروهی از افراد دو قوم ناما و هیریرو با شورش علیه استعمارگران آلمانی بیش از صد نفر از مردان آنان را کشتند.
نیروهای آلمانی در واکنش شورشیان را در نبردی شکست دادند و به سوی بیابان راندند، جایی که بسیاری از آنان از تشنگی جان دادند.
پس از آن هزاران نفر از افراد اقوام شورشی به اسارت گرفته شده و اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند و بیشترشان به دلیل بیماری، آزار و خستگی مفرط جانشان را از دست دادند.
شمار دقیق قربانیان مشخص نیست، اما برآورد می‌شود که تا ۱۰۰ هزار نفر بین سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ کشته شدند.
آلمان امروز در مواجهه با کشتار دیروز چه می‌کند؟
دولت‌های آلمان و نامیبیا از سال ۲۰۱۵ وارد مذاکراتی برای به رسمیت شناخته شدن نسل‌کشی، عذرخواهی و پرداخت غرامت شدند.
آلمان در سال ۲۰۱۸ بقایای شماری از قربانیان را به نامیبیا بازگرداند.
جمجمه‌های قربانیان به آلمان منتقل شده بود تا برای اثبات نظریه‌های نژادپرستانه برتری اروپاییان به آفریقایی‌ها و دیگر نژادها به کار گرفته شود.
قرار است هایکو ماسبه نامیبیا سفر کند تا اعلامیه‌ای در این زمینه رسما امضا شود.
ماس گفته: "ما اکنون از جایگاهی رسمی این وقایع را همان طور می‌نامیم که از زاویه دید امروز می‌بینیم: یک نسل‌کشی."
آلمان همچنین صندوقی ایجاد می‌کند که از طریق آن بیش از یک میلیارد یورو برای کمک به نامیبیا، عمدتا بازماندگان دو قوم ناما و هیریرو، اختصاص می‌یابد.
در عین حال این کمک مالی قرار نیست راه را برای ادعای غرامت قانونی بازماندگان باز کند.
پیش از این گزارش شده بود که دیگر قدرت‌های اروپایی بیم آن را دارند که مذاکرات آلمان و نامیبیا در این زمینه سابقه حقوقی شود و دیگر قربانیان دوران استعمار بتوانند بر همین مبنا ادعای خسارت بکنند.
انتهای پیام