مهدی صابری در گفت‌وگو با ایسنا در این باره اظهار کرد: هفته گذشته پدر و مادر مرحوم بابک خرمدین به پزشکی قانونی منتقل شدند و معاینات و مصاحبه های اولیه با آن‌ها انجام شد و از آن جایی که در آن زمان هنوز مشخص نبود آن‌ها از نظر وضعیت سلامت روان در زمان ارتکاب جرم در چه وضعیتی قرار داشته اند، توصیه شد در یکی از مراکز دانشگاهی تحت نظر باشند و آزمایش‌های لازم بر روی آن‌ها انجام شود.
وی ادامه داد: تاکید ما در پزشکی قانونی بر این است که برخلاف آنچه در جامعه شایع شد، پزشکی قانونی در یک مصاحبه روانپزشکی و در یک زمان کوتاه نمی‌تواند تشخیص دهد که آن‌ها از سلامت روان برخوردارند و این موضوع را نمی تواند اعلام کند تا این که بر اساس آزمایش های نهایی به نتیجه برسد.
رئیس بخش معاینات روانپزشکی اداره کل پزشکی قانونی استان تهران افزود: در مصاحبه سرپرست دادسرای جنایی تهران به درستی نتیجه بررسی های اولیه مورد اشاره قرار گرفته ولی متاسفانه طوری خبر انعکاس داده شد که بررسی های پزشکی قانونی به طور کامل به انجام رسیده و آن ها به لحاظ روانی، سالم تشخیص داده شده اند؛ این در حالی است که متعاقب آن در این زمینه شبهاتی مطرح شده و بحث هایی به دنبال این موارد در فضای مجازی پیش آمد که لازم می دانم به عنوان مسئول بخش معاینات روانپزشکی، پزشکی قانونی توضیحاتی در این زمینه داده شود.
صابری با تاکید بر این که پزشکی قانونی هنوز در مورد سلامت روان پدر و مادر بابک خرمدین اظهار نظر رسمی و قطعی نکرده است گفت: موضوع روان شناسی قتل های زنجیره ای -اصطلاحی که در مورد بیش از سه فقره قتل که با روش مشابه در طی زمان رخ می دهد به کار می رود- بسیار پیچیده است و باید معاینات دقیق روان پزشکی و ارزیابی‌ها و آزمایش‌ها و آزمون های روانی مختلفی در زمینه آن انجام شود که همه این موارد نیازمند صرف زمان کافی است و در یک زمان کوتاه اظهارنظر قطعی درباره این گونه موارد ممکن نیست.
وی ادامه داد: هرچند در مصاحبه‌ها و بررسی های انجام شده اولیه مشخصاتی از ویژگی های شخصیتی و روانی متهمان به دست آمده اما بر اساس روال بررسی چنین پرونده هایی، بررسی‌های بیشتری در این خصوص لازم است تا انجام شود. در ارزیابی های روانی متهمان، تشخیص بیماری روانی به دلیل تاثیر در تصمیمات کیفری دارای اهمیت است و دادستان در این بخش از تحقیقات قضایی می خواهد بداند که آیا اختلالات روانی فرد به شدتی بوده که متهم در زمان ارتکاب جرم فاقد «قوه تشخیص» باشد و به عبارت دیگر شدت بیماری روانی به این حد بوده که او بر رفتارش آگاه نباشد و مغایرت رفتار خود با قانون را درک نکند یا خیر.
این عضو هیات علمی سازمان پزشکی قانونی کشور گفت: حساسیت های موجود در چنین مواردی باعث خواهد شد که معاینات در این زمینه طولانی باشد و روز گذشته دومین جلسه بررسی وضعیت روانی آن ها برگزار شد و در روند این بررسی ها باید دید و به این نتیجه رسید که آیا این مشکلات به حدی بوده است که قوه تشخیص آن ها را از بین ببرد؟ این در حالی است که هنوز چیزی در مورد مسئولیت یا رفع مسئولیت کیفری آن‌ها محرز نشده و به همین دلیل است که در اولین جلسه معاینه توصیه شده در یک مرکز روان پزشکی دانشگاهی بستری شوند و چنانچه به هر دلیل این امر میسر نباشد، روانپزشکان قانونی قادرند با تکمیل اطلاعات اخذ شده از منابع دیگر و انجام آزمایش های طبی و روان شناختی به نتیجه برسند که البته این فرایند زمان بر خواهد بود.
صابری یادآور شد: قتل های زنجیره ای "محمد بیجه" که در آن کودک و نوجوانان پسر ۱۲- ۱۳ ساله را مورد تعرض قرار می داد و به قتل می رساند و موارد مشابه هم یک جنایت سریالی بود و در مورد آن بسیار بحث شد که در آن فردی که دارای انگیزه های بیمارگونه روانی بود و مشکلات واضح شخصیتی داشت به مجازات هم رسید و برای این که صرفاً داشتن مشکلات روانی و شخصیتی رافع مسئولیت فرد نبوده و دلیل بر این نیست که فرد مرتکب جنایت شده ولی مجازات نشود. مثال دیگر خانمی بود که در یکی از شهرستان ها که خانم های مسن را به عنوان قربانی انتخاب و با یک روش مشابه و خوراندن آبمیوه مسموم آن ها را به قتل می رساند و طلاهای آن ها را سرقت می‌کرد. همه اینها ممکن است ناشی از انگیزه های روانی و خیلی پیچیده باشد.
صابری در پایان گفت: در مورد والدین بابک خرمدین باید منابع اطلاعاتی درباره سابقه آن‌ها داشته باشیم و بررسی‌های تکمیلی از نظر آزمایشات بالینی و روان پزشکی بر روی آن ها انجام شود که ممکن است نیاز به زمان بیشتری داشته باشد و به همین دلیل با تاکید دادستانی سعی بر این است که این بررسی‌ها از جمله آزمایش های روانشناسی تا حد امکان با سرعت و در عین حال با دقت انجام شود. با توجه به سالخوردگی والدین بابک خرمدین احتمال آسیب‌های روانی و حتی اختلالات مغزی در آن‌ها وجود دارد و این موضوع نیز مطرح است، اما قطعیتی در کار نیست تا نتیجه آزمایش ها مشخص شود.
انتهای پیام