رودخانه دائمی «قزل اوزن» از رودخانه های مهم شمال غرب کشور محسوب می شود. این رودخانه یکی از بلندترین رودخانه‌های ایران است که از کوه‌های چهل چشمه  استان کردستان سر چشمه می‌گیرد و بعد از عبور از چند استان از جمله زنجان در نهایت به سد منجیل می ریزد. قزل اوزن از مهمترین منابع تامین آب سد منجیل نیز به حساب می‌آید. به دلیل بارش‌های بهاره در استان‌های مختلف هر ساله عمق آب رودخانه قزل اوزن به قدری افزایش می یافت که دیگر با ماشین های سنگین نیز امکان عبور از عرض رودخانه امکان پذیر نبود. اما در بهار امسال متاسفانه به دلیل افت محسوس بارش های بهاری و کم آب یا حتی خشک شدن کامل حوزه های آب ریز این رودخانه، میزان آب قزل اوزن به طور قابل توجهی افت کرده است. به طوری که به گفته محلی های ساکن روستا های اطراف رودخانه، این میزان افت آب باید در اواخر مرداد تا اواسط شهریور ماه اتفاق می افتاد و نه ماه دوم فصل بهار. حال بحران کم بود آب، کشاورزان حاشیه رودخانه قزل اوزن را که تا امروز واژه کمبود آب برای آنها غریبه بود با چالش های جدی رو به رو کرده است به طوری که همگی نگران تامین آب مزارع خود در ماه های گرم تابستان به دلیل خشک شدن کامل رودخانه قزل اوزن هستند.