کارگران از شریف ترین طبقه اجتماع هستند و چرخش دست و بازوی آنها باعث چرخش چرخه های زندگی جامعه است.

شرافت و عزت کارگری به حدّی است که رسول گرامی اسلام و ائمه هدی(ع) در مقام و عظمت این قشر زحمتکش، کلمات قصار بسیاری را بر زبان جاری ساخته اند، اما این روزها با شیوع ویروس کرونا و وضعیت سختی که تمام جامعه باآن دسته و پنجه نرم می کند زندگی را برای جامعه کارگری سخت تر از قبل کرده و چالش های بسیاری را تجربه می کنند.

پای درد دل هایشان که می نشینی گله های همیشگی مانند عقب ماندن حقوق، کاهش قدرت خرید، تاخیر اقساط و بدهی ها و صدها مشکل دیگر ردیف می شود و اینک نیز ویروس کرونا نگرانی مضاعف برای آنان و خانواده هایشان است.

محسن و مرتضی دو تن از کارگران کارگاه های مصنوعات سنگی شهرستان قروه درگفت و گو با ایسنا از فشار این روزهای سرد کرونایی بر زندگی و شرایط شغلیشان می گویند.

محسن که جوان 18ساله و نان آور خانواده است می گوید که هنوز سربازی را هم تجربه نکرده و نمی تواند از مزایای بیمه استفاده کند و اولویتش کار و کسب درآمدی است که بتواند هزینه زندگی مادر و برادر کوچکترش را تامین کند.

اومی گوید: قرنطینه، دورکاری یا تعطیلی برای ما بی معنی است چون اگر یک روز کار نکنیم از تولید عقب می مانیم و کارفرما برای پرداخت حقوقمان به مشکل بر می خورد.

مرتضی اما با تامل بیشتری صحبت می کند، او که متاهل و دارای دو فرزند است کار در محیط هایی که با پروتکل های اعلامی همخوانی ندارد را از اصلی ترین مشکلات جامعه کارگری در ایام کرونا می داند و از این موضوع ابرازنگرانی می کند.

او می گوید که دسمتزد ناچیز کفاف خرید مایحتاج زندگی، پرداخت قسط و اجاره منزل را هم نمی دهد چه رسد به اینکه بخواهیم ملزومات بهداشتی مانند ماسک نیز برای خودمان تهیه کنیم.

مرتضی از بیکار شدن بسیاری از همکاران خود در ایام کرونا می گوید و اشاره می کند که با پایین آمدن تقاضا از سوی بازار بسیاری از تولیدکنندگان و کارفرماها مجبور به تعدیل نیرو شده اند و یا بعداز ابتلا به این ویروس، به دلیل کار در محیط غبارآلود دیگر امکان کار مجدد برایشان وجود ندارد.

مرتضی با اشاره به این موضوع که کارگران از قشرهای به شدت آسیب پذیر جامعه هستند، حمایت حداقلی را کافی نمی داند، می گوید: بسته های معیشتی گاه بی گاه که توسط خیرین اهد می شود و یارانه های دولتی گوشه کوچکی از مشکلات کارگران را حل می کند و این قشر مظلوم نیازمند نگاه ویژه تر برای تحمل فشارها در اوضاع بحرانی هستند.

دردسرهای معیشتی کارگران برای پیدا کردن کار از یک سو و اجحاف حق و حقوق کارگران توسط کارفرمایان از سوی دیگر، سبب شده که سفره این قشر زحمت کش و شریف کوچک و کوچک تر شود.

این روزها ناامیدی در چهره تک تک کارگران اوج می‌زند چرا که به قول خودشان، نه اتحادیه و انجمن‌های کارگری به فکر آنان است و نه دولتمردان طرح به دردبخور و درست و حسابی برای آنها در نظر می گیرند.

انتهای پیام