به گزارش ایسنا، به همین مناسبت یادداشتی از بهمن ساکی، شاعر و منتقد ادبی، می‌خوانید.
«حمید عرفان چهارم اردیبهشت ۱۳۲۲ در آبادان به جهان گام می‌نهد. کودکی او مصادف است با پایان جنگ جهانی دوم. مدرک دیپلم طبیعی می‌گیرد و به تهران می‌آید و در ابتدای دهه ۴۰ خورشیدی شعرهایش را در مجلاتی مانند فردوسی منتشر می‌کند. آشنایی با شاعران هم‌نسل خود و همچنین کار در بانک و بعدها در کسوت پژوهشگر در تلویزیون او را با فریدون رهنما آشنا می‌کند و چندین مقاله و کتاب با سفر به لرستان و خوزستان تالیف می‌کند.
کتاب پژوهشی او با نام «شیهه در کوه‌ها» در همین سال‌ها تکمیل و تحویل بخش پژوهش می‌شود. در محیط ادبی و هنری دهه ۴۰ با شاعران «شعر دیگر» آشنا می‌شود و در جُنگ‌هایی مانند خزه، جزوه شعر و کتاب شعر دیگر شعرهایش منتشر می‌شود. در این دوران با بهرام اردبیلی رفاقتی استثنایی را آغاز می‌کند که منجر به هم‌خانه شدن با بهرام می‌شود. با هم‌دوره‌های خود بیژن الهی، محمود شجاعی، هوشنگ چالنگی، فیروز ناجی، هوشنگ آزادی‌ور و هوتن نجات و... دوست می‌شود و در شب‌های شعرخوانی و بحث‌های روشن‌گرانه شرکت می‌کند.
در سال ۱۳۴۹ با همیاری بهرام اردبیلی اولین کتاب شعرش با نام «آبناز» چاپ می‌شود. در دهه ۵۰ به همراه هوشنگ چالنگی به اهواز می‌رود و در آموزش و پرورش استخدام می‌شود. بعد از انقلاب به‌طور منظم به سرودن اشعار و ویرایش ترجمه‌هایش که یادگار دهه ۵۰ است مشغول می‌شود. حمید عرفان شعرهایی از گیوم آپولینر، کارل سندبرگ، کامینگز و شاعران یونانی را از متن انگلیسی ترجمه کرده است و با مجله آدینه همکاری می‌کند.
بسیاری از آثار او در همین مجله مورد توجه قرار می‌گیرد. کتاب شعرهای الفبا در جولای ۱۹۹۶ در کالیفرنیای شمالی ـ سن حوزه ـ چاپ می‌شود. در دهه ۹۰ خورشیدی هم ۲ کتاب «منحنی مهرگان» توسط کتاب پل و «زنگ تنفس دیگر» را درمی‌آورد. اشعار شاعر دیگر به زبان‌های انگلیسی، عربی، ترکی استانبولی و... ترجمه شده‌اند و چندین مصاحبه مفصل وی با مطبوعات چاپ پخش شده است. در مجله‌های معتبر گاهنامه پُل، مجله هنگام و مجله او؛ کتابچه‌ای در ادبیات و هنر و... برای دنیای شاعری او ویژه‌نامه‌هایی درباره سبک و دیدگاه‌هایش در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.
منتقدان بسیاری مانند شمس لنگرودی، علی باباچاهی، غلامرضا صراف، سعید اسکندری و... درباره شعرهای او نقدهای تحلیلی نوشته‌اند. از کودکی تا به حال شیفته نقاشی است و همچنان در جاده‌های شیدایی گام برمی‌دارد.»
انتهای پیام