به گزارش ایسنا، هیئت معارف جنگ شهید صیاد شیرازی در گزارشی با عنوان«روز تشییع پیکر شهید صیاد شیرازی چه‌گذشت؟» روایت کرده است: «بسیار زیبا و گیرا بود، خم شدن ایشان(مقام معظم رهبری) و بوسه زدن بر تابوت شهید.
بعـد از آن، خانواده شهید آمدند، اولین نفر مهدی صیاد شیرازی، فرزند شهید بود که جلو آمد و دید پیکر پدر روی زمین است و ولایت هم بالای پیکر.
او ولایت را برگزید خود را روی پای آقا انداخت که اطرافیان بلندش کردند. وقتی مقام معظم رهبری از او پرسیدکه چرا اینکار را کردی؟ پاسخ داد: «به خاطراینکه خون شهید صیاد توی رگ‌های شماست. صیاد کسی بود که تا وقتی امام(ره) زنده بودند، قنوت نمازش اللهم احفظ امام الخمینی بود و بعد از امام نیز اللهم احفظ امام‌الخامنه‌ای شد.»
فرجام مسئول عملیات ترور شهید صیاد شیرازی+عکس
از این پدر چنین پسری عجیب نیست. تا این جای کار را همه در تلویزیون دیدند،اما صحنهِ بسیار جالبی که بعد از این به وقوع پیوست را دوربین‌ها شکار نکردند وآن حضور بانوی صبر، همسر شهید بر بالای تابوت شوهرش بود. ایشان پس از فرزندش جلو آمد و حرکتی که انجام داد، باز هم صحه بر تربیت ولایتی گذاشت که علی صیاد شیرازی روی خانواده خود انجام داده بود.
همسربزرگوار این شهید با دیدن مقام معظم رهبری به جای اینکه خود را بر روی تابوت شوهر بیندازد، گوشه عبای رهبر را گرفت، بوسید و خطاب به ایشان گفت:«حاج آقا،اگه شما از ایشون راضی هستین، اجازه بدین مردم جنازه را تشییع کنن.» آقا دوباره این جمله را تکرار کردند که ایشون همرزم من بودن، من از ایشون راضی هستم. چنان ولوله وهمهمه‌ای به پاشد که قابل کنترل نبود و جو بطور کل بهم ریخت.
سپس خانواده شهید صیاد به کناری آورده شدند. این خانواده ولایتی در آن روز آبروی صیاد را خریده و او را سر افراز کردند و به همه ثابت کردند که پیرو راه شهید ولایتی خود هستند. می‌گویند دل به دل راه دارد. براستی که شهید سنگ تمام گذاشت برای رهبری و این می‌شود که صبح روز بعد از خاکسپاری، خانواده شهید به همراه تنی چند ازدوستان نماز صبح را که در مرقد امام(رحمه الله علیه)خواندند و از آن طرف رفتند بر سر مزار شهید در بهشت زهرا (س). سر قبر که می‌رسند می‌بینند پیش از آنان کسی دیگر آمده بود. مقام معظم رهبری وقتی جویا می‌شوند که این صبح به این زودی آن هم با این خطرات، آقا اینجا چه می‌کنند؟!. آقا می‌فرمایند: «دلم برای صیادم تنگ شده،مدتی است ازش دورم!»
انتهای پیام