زهرا میراشه در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار داشت: در بخشی از این محوطه باستانی که در اختیار دانشگاه آزاد دزفول است به دلیل حفاظت مستمر دانشگاه حفاری‌های غیرمجاز در آن صورت نمی‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: ایوان کرخه محوطه‌ای باستانی است که بقایای شهری و آثار تاریخی دوره ساسانیان در زمان شاپور دوم را در خود نهفته دارد.
او با اشاره به اینکه در اواخر دهه ۹۰ آسیب‌شناسی و کارهای مرمتی در محوطه باستانی ایوان کرخه صورت گرفته بود خاطرنشان کرد: با توجه به شرایطی که این محوطه باستانی دارد به صورت مستمر بودجه‌ای برای حفظ، نگه‌داری و استحکام‌بخشی آن تعیین می‌شود اما در ۲ دهه گذشته کاووش‌های باستان‌شناسی گسترده‌ای در این محوطه نداشته‌ایم.
میراشه با اشاره به اینکه در سال‌های گذشته تخریب ایوان کرخه به دلیل نزدیکی با نوار مرزی ایران و عراق در هشت سال جنگ تحمیلی شدت گرفته بود خاطرنشان کرد: محوطه باستانی ایوان کرخه بر اثر عوامل مختلفی از جمله تغییرات جوی، حفاری‌های غیرمجاز و... همواره در معرض تخریب بوده و هست و نیاز به محافظت مستمر دارد.
ایوان کرخه در ایسنا:
استخوان لای زخم «ایوان کرخه» تا کی؟
تعامل یا تقابل؟ «ایوان کرخه» همچنان منتظر است
به گزارش ایسنا، ایوان کرخه آثار شهری از دوره ساسانیان است که در زمان شاپور دوم ساسانی (۳۷۹-۳۰۹) ساخته شده است. این بنا در ۲۰ کیلومتری شمال غربی ویرانه‌های شوش و ۲۰ کیلومتری جنوب غربی دزفول در سمت راست رود کرخه در جاده دهلران قرار دارد و کامل‌ترین و بزرگ‌ترین شهر مدفون شده ساسانی است.
این شهر باستانی در دوران جنگ تحمیلی به واسطه موقعیت جغرافیایی آسیب‌های جدی و فراوانی از سوی نیروهای عراقی دیده است. از جمله آسیب‌های وارده در زمان جنگ هشت ساله بر این محوطه تاریخی استفاده از حصارهای آن به عنوان سنگر و تخریب سازه‌های منسوب به کاخ در بخش جنوبی این شهر مهم به وسیله گلوله‌های خمپاره است که خسارت‌های جبران‌ناپذیری را بر این شهر وارد کرده است.
سید محمدتقی مصطفوی، باستان‌شناس، در سال نهم شماره هفتم و هشتم مجله آموزش و پرورش تحت عنوان «ایوان کرخه» این گونه می‌گوید: در سمت مشرق محوطه کاخ به فاصله تقریبا ۳۰۰ متری گوشه جنوب شرقی آن ساختمان طویل آجری موجود بوده که امروز نصف بیشتر آن از بین رفته و نیمه کمتر آن سرپا مانده است. از روی نیمه باقی‌مانده این کاخ ویران چنین دستگیر می‌شود که ساختمان به طول ۴۶ متر و پهنای ۵۰/۱۴ متر بر فراز باروی شرقی این محوطه وجود داشته و با در نظر گرفتن طاق هلالی آجری و سایر مشخصات بنا معلوم می‌گردد که تالار باشکوهی را تشکیل می‌داده است که از درون آن می‌توانسته‌اند جریان آب کرخه و جلگه پهناور خوزستان را تا چندین فرسخ بنگرند. در نقشه‌ای که از این بنا تهیه گردید قسمت‌های موجود به وسیله خطوط کامل و قسمت‌های از بین رفته و روزنه با خطوط بریده نشان داده شده است و به طوری که ملاحظه می‌گردد تالار این کاخ در وسط رو به هر جانب یک درب داشته و در طول تالار نیز از هر جانب هشت روزنه درون آنرا روشن می‌کرده است.
انتهای پیام