به گزارش ایسنا، خرابه‌های دره‌شهر بازمانده‌ی شهر صیمره از قرون اولیه اسلامی و احتمالاً اواخر دوره ساسانی است. آثار چهار راه‌ها، کوچه‌ها و معابر با نظو ویژه‌ای که در شهرسازی دوره‌ی تاریخی قرون اولیه اسلامی از این شهر باقی مانده است.کلیه‌ی بناهای دره‌شهر از قلوه سنگ‌های گرد و ساییده شده و با گچ ساخته شده‌اند. فراوانی گچ در دره سیمره از یک سو، سهولت کار با گچ مرغوب از سوی دیگر، معماری دوره ساسانی را به استفاده از آن سوق داده است.
دکتر «حبیب‌الله محمودیان» باستان‌شناس و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی ایلام، خصوص ویژگی‌های این شهر تاریخی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: سکه‌هایی که در خرابه‌های دره‌شهر پیدا شده‌اند به خسرو سوم و جانشینان او تعلق دارد.
وی گفت: ابنیه موجود از آثار دوره اسلامی است، بر روی دیوار و طاق اتاق‌ها جملاتی چون «محمد بن عبدالله» با بهره گیری از گچ دیده می‌شود، به احتمال قوی این شهر در قرون اولیه اسلامی بر روی بقایای شهری از اواخر دوره ساسانی ایجاد شده باشد.
این استاد باستان‌شناسی ادامه داد: در سال‌های اخیر هیأتی به سرپرستی معتمدی به دره‌شهر اعزام شد و در ویرانه‌های دره‌شهر دو فصل حفاری انجام داد، همچنین از سال ۷۵ هیأت دیگری به سرپرستی آقای لک‌پور یکی از بناهای دره‌شهر را مورد حفاری قرار دادکه فعالیت آنها تا اسفند ۸۳ ادامه یافت.
محمودیان افزود: کشف یک عبادتگاه، خانه اربابی متعلق به حاکمان شهر، راسته بازار و برخی آثار دیگر از یافته‌های کاوش در این شهر تاریخی است.
این پژوهشگر برگزیده وزارت میراث فرنگی،گردشگری و صنایع دستی گفت: ویرانه‌های دره‌شهر و برخی تپه‌ها و قلعه‌ی محدوده‌ی این شهرستان به وسیله هیأت‌های باستان‌شناسی بررسی شده و اخیراً هم سه فصل حفاری و کاوش در این شهر انجام شده است، علاوه بر آن بسیاری جغرافی نویسان اسلامی و مورخان و سیاحان از وضیت شهر باستانی صیمره و موقعیت آن مطلب نوشته‌اند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: مولف کتاب «اخبار ایران» نوشته است: «صیمره در سال ۲۱ هجری به وسیله سائب بن اقرع فتح شد». این مطلب نشان می‌دهد که صیمره در صدر اسلام اهمیت داشته و لشکریان اسلام پس از فتح دینور و شیروان متوجه این شهر شده‌اند.
محمودیان گفت: بلادزی نیز جریان فتح صیمره و مهرجان‌قذق را به وسیله سائب بن اقرع که از جانب ابوموسی اشعری به این دیار اعزام شده بود تأیید می‌کند.
وی ادامه داد: مقدسی در احسن التقاسیم در مورد خرابی صیمره به وسیله زلزله در سال ۲۵۸ هجری و کشته شدن ۲۵ هزار نفر خبر داده است همچنین در کتاب جغرافیای نظامی پشتکوه آمده است: «صیمره یکی از شهرهای بزرگ دوره سلاطین ساسانی بوده است.»
باستان‌شناس و پژوهشگر برتر استان ایلام خاطرنشان کرد: راولینسون در سفرنامه خود نوشته است: «... مسیر خیابان‌ها، کوچه‌ها، بازارها، محل کاروانسراها و عمارت در این شهر به خوبی آشکار است.»
دکتر محمودیان نوشته علی‌محمد ساکی در خصوص شهر تاریخی صیمره نیز گفت: او نوشته است: «دژی متعلق به هرمزان آخرین حاکم عهد ساسانیان در صیمره پابرجاست و هرمزان گاهی در صیمره اقامت می‌کرده است.
وی با اشاره به اعزام یک هیات نقشه‌بردار در سال ۶۲ به سرپرستی سیف‌اله کامبخش‌فرد به دره‌شهر ادامه داد: این هیأت پس از نقشه برداری و مشخص کردن حریم منطقهو گمانه‌زنی در چند منطقه موفق شد آثار ساسانی و دوره اسلامی را تا تا قرن پنجم هجری بیابد. همچنین این هیأت در گمانه‌زنی تپه سرکچله به آثار ۴ هزار قبل از میلاد دست یافت.
محمودیان همچنین در خصوص بازدید نویسندگان از شهر تاریخی دره‌شهر گفت: در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی «استین» ار آثار شهر باستانی صیمره بازدید کرده و به اظهارات جغرافی‌دانان عرب در مورد این شهر اشاره کرده است. جغرافی‌نویسان اسلامی عموماً پشتکوه را ماسبذان و پیشکوه و صیمره را مهرجان کدک نامیده‌اند.
انتهای پیام