به گزارش ایسنا و به نقل از دیلیمیل، "آزمایش سقوط" آزمایشی مربوط به صنعت هوایی است که در آن یک فضاپیما یا هواپیما تا ارتفاع مشخصی بالا برده میشود و سپس رها میشود.
آژانس فضایی آمریکا دومین آزمایش خود را در تاسیسات مرکز تحقیقاتی لانگلی(Langley) در ویرجینیا انجام داد و کپسول اوریون(Orion) را از ارتفاع ۷ فوت(۲ متر) به سمت استخر آب بزرگی انداخت.
این فضاپیمای ۱۴ هزار پوندی(۶۳۵۰ کیلوگرمی) مجهز به ۵۰۰ حسگر بود تا اطلاعات را از لحظهی رها شدن تا زمان برخورد به آب جمعآوری کند.
این کپسول قرار است خدمهی پرواز آرتمیس۳ (Artemis III) را به ماه ببرد و بازگرداند و آزمایشی که در روز سهشنبه انجام شد برای شبیهسازی لحظهی فرود فضانوردان پس از بازگشت به زمین بود.
ناسا حوضچهی آبی ضربهگیر(Hydro Impact Basin) خود را در سال ۲۰۱۰ ساخت و هزینهی ساخت آن ۱.۷ میلیون دلار بود. این حوضچه هزاران گالن آب مخلوط با کلر را در خود جای میدهد.
ناسا میگوید: آزمایشهای برخورد با آب بخشی از کار مهندسان برای شبیهسازی فرود در شرایط واقعی است و این آزمایش برای نهایی کردن مدلهای کامپیوتری برای بار و ساختار فضاپیما پیش از انجام آزمایش آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۳ است.
آزمایشهای کنونی براساس آزمایشهای قبلی انجام میشود و وضعیت خدمه را با توجه به آخرین طراحیهای فضاپیما مورد بررسی قرار میدهد.
با این حال لحظهای که همهی مردم منتظر آن هستند یعنی پرواز آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۴ رخ میدهد.
آزمایش برخورد با آب فضاپیمای اوریون سالها قبل انجام شده بود اما از آن زمان ساختارهای آن براساس آزمایشهای پرواز جدید و اطلاعات به دست آمده از تونل باد بهبود یافته است. اوریون برای حمل حداکثر شش نفر طراحی شده است و میتواند تا ۲۱ روز جدا از فضاپیمای مادر و شش ماه متصل به آن در فضا کار کند.
اولین "آزمایش سقوط" که آن نیز موفقیت آمیز بود در تاریخ ۲۴ مارس انجام شد که اوریون از ارتفاع تنها ۱۸ اینچ(۴۵ سانتیمتر) رها شد.
اوریون بر روی موشک "سامانه پرتاب فضایی" ناسا قرار خواهد گرفت و با آن به فضا پرتاب میشود. ناسا میگوید: این موشک با قدرت و تواناییهای فوقالعادهاش تنها موشکی است که میتواند اوریون، فضانوردان و محمولهها را در یک ماموریت به ماه بفرستد.
ساخت این موشک ۱۸.۶ میلیارد دلار هزینه داشته است و انتظار میرود هر سفر آن دو میلیارد دلار هزینه ببرد و حداکثر باری که میتواند به ماه ببرد ۱۰۱.۴۰۰ پوند (۴۶ کیلوگرم) است
موشک ناسا یک آزمایش روشن کردن موتور برای ۸ دقیقه را در تاریخ ۱۸ مارس به اتمام رساند که آخرین گام لازم برای رفتن به مرحلهی بعدی یعنی پرتاب آرتمیس۱ در ماه نوامبر است. در این آزمایش بخش مرکزی موشک ۴ موتور "RS-۲۵" خود را روشن کرد که ۱.۶ میلیون پوند نیروی پرتاب تولید میکند و هزاران گالن هیدروژن مایع مصرف میکند.
در طول هشت دقیقه موتورها بیش از ۷۰۰ هزار گالن اکسیژن و هیدروژن مایع مصرف کردند.
انتهای پیام