به گزارش ایسنا، روزنامه شرق نوشت: «نودمین داربی تهران در شرایطی قرار است فردا برگزار شود که برای اولین‌ بار یک سرمربی آرژانتینی و در طرف دیگر یک سرمربی ایتالیایی قرار است آن را تجربه کنند. شرایط هم به‌گونه‌ای است که هر دو تیم و هر دو سرمربی‌اش نیاز به برد دارند؛ پرسپولیسی‌ها برای این که از کورس صدر جدول عقب نیفتند و استقلالی‌ها هم برای این که از بحرانی که در آن گیر افتاده‌اند، خلاص شوند. اینها اما مباحثی مربوط به زمین سبز و فنی است؛ این که کدام مربی تفکرش بر دیگری بچربد و برای رسیدن به پیروزی تلاش کند چیزی است که خیلی زود و بعد از سوت پایان مسابقه می‌توان آن را دریافت. با این‌ حال موردی که الان قابل بحث است «دلهره» به‌وجودآمده از دربی تهران است؛ ماجرا هم مربوط به بلیت‌فروشی این رویداد حیثیتی است؛ پیش از این تلاش بیهوده‌ای شد تا داربی مطابق با آن چه قانون بین‌المللی ایجاب می‌کند ۹۰ به ۱۰ شود؛ به این معنی که استقلال، میزبان بازی رفت، بتواند سهم ۹۰ درصدی از حضور تماشاگرانش در این بازی داشته باشد و در آن‌ سو پرسپولیسی‌ها فقط با ۱۰ درصد میزان ممکن تماشاگر برای این بازی به میدان بروند. اما دیری نپایید که این موضوع غیر عملی توصیف و عنوان شد که این داربی هم مثل بسیاری از داربی‌های دیگر ۵۰-۵۰ خواهد شد؛ معنی این تصمیم این می‌شود که داربی برگشت هم از همین حالا قرار است نصف – نصف باشد، چون پذیرش این واقعیت که برای دیدار رفت به میزبانی استقلال، پرسپولیسی‌ها به همان اندازه تماشاگرانِ رقیب به ورزشگاه بیایند ولی برای بازی برگشت موضوعی خلاف این داستان رقم بخورد، بسیار دور از انتظار و بعید است.

بحث اصلی داستان اما به همین‌جا برمی‌گردد. این که تصور می‌شود نصف – نصف یعنی این که ۳۶ هزار نفر هوادار پرسپولیسی به ورزشگاه بروند و ۳۶ هزار نفر هم استقلالی. هر چند این حساب‌وکتاب برای داربی فردا اصلا عملی نیست. بهتر است قبل رسیدن به چرایی این مسئله ابتدا به گنجایش واقعی ورزشگاه آزادی اشاره شود تا بعد مشخص شود که این عدد ۳۶ هزار قابل تصور از کجا آمده است. این روزها دیگر بر کسی پوشیده نیست که گنجایش ورزشگاه آزادی که به ورزشگاه صدهزارنفری شهره بود، صد هزار نفر نیست. بعد از انجام تعمیرات و نصب صندلی در این ورزشگاه، گنجایش واقعی این ورزشگاه به عدد تقریبی ۷۸ هزار نفر تقلیل پیدا کرده است. حالا با تقسیم این عدد به دو، عدد ۳۹ هزار نفر برای تماشاگران هر دو تیم حاصل می‌شود. از آنجا که همیشه باید تعدادی سکو بین هواداران دو تیم در دربی خالی بماند، به همین خاطر به نظر می‌رسد عدد ۳۶ هزار نفر برای تماشاگران دو تیم کافی باشد. اما این ضرب و تقسیم قرار نیست برای بازی فردا اعمال شود: طبق اعلام مسئولان برگزارکننده بازی و طبق آن چیزی که قرار شده به صورت الکترونیکی برایش بلیت‌فروشی شود، سهم تماشاگران دو تیم از بازی فردا فقط ۲۸ هزار و ۵۰۰ نفر است؛ یعنی بسیار کمتر از گنجایش واقعی ورزشگاه برای برگزاری این دیدار.

۲۱ هزار صندلی خالی!

داربی و ال‌کلاسیکوها مهم‌ترین بازی‌های فصل برای باشگاه‌ها و مسئولان سازمان لیگ کشورهای مربوطه‌اند؛ در واقع در این بازی‌ها، تیم‌ها دلخوش به فروش خوب بلیت و درآمدزایی در کنار آن هستند. با این‌ حال در ایران و به‌ویژه برای این بازی خاص، این موضوع به حاشیه رانده شده و مقرر شده که ۲۱ هزار صندلی برای داربی به فروش نرود! با احتساب همان گنجانش ۷۸ هزارنفری مشخص می‌شود که کمی نزدیک به یک‌سوم ورزشگاه خالی مانده یا این که برایش بلیت‌فروشی نشده است! این مورد به خودی‌ خود عجیب است، چون تا الان سابقه نداشته برای مهم‌ترین بازی فصل ایران این‌ همه سکوی خالی در آزادی دیده شود. اخیرا درباره این صندلی‌های خالی مباحث مختلفی مطرح شده؛ یکی از مباحثی که به نظر می‌رسد خیلی با واقعیت هم‌خوانی نداشته باشد این است که عنوان شده ۲۱ هزار بلیت برای ارگان‌ها در نظر گرفته شده است! ارگان‌های علاقه‌مند به فوتبال تعدادشان کم نیست ولی این که یک‌دفعه ۲۱ هزار صندلی برایشان کنار گذاشته شود امری محال به نظر می‌رسد؛ ظاهرا موردی که مسئولان را راغب به خالی‌ گذاشتن این سکوها کرده، «ترس» از برگزاری نامناسب داربی است.

ضرر ۲۵۰ میلیونی ۲ باشگاه

مسئولان برگزارکننده لیگ، دلایل زیادی دارند که از برگزاری این داربی هراس داشته باشند. مهم‌ترین آنها می‌تواند برگرفته از اتفاقات اخیر در فوتبال ایران باشد؛ از مرگ سحر خدایاری گرفته تا برق‌گرفتگی عماد شش‌ساله پای داربست‌های بیرون از زمین آزادی. اینها همه بخشی از حواشی‌ای است که شاید مسئولان را نگران کرده باشد. البته اگر به کارنامه مسئولان سازمان لیگ دقیق‌تر نگریسته شود، می‌توان پی برد که اتفاقات بازی فینال جام حذفی که در «فولاد آره‌نا» برگزار شد و کنترل امور از دست همه در رفت هم بی‌تأثیر نیست! در آن بازی که یکی از عجیب‌ترین دیدارهای فوتبال ایران رقم خورد، تماشاگران حاضر در ورزشگاه و همچنین بیننده‌های تلویزیونی ساعت‌ها معطل شدند و سرانجام هم بی‌اخلاقی‌های زیادی رخ داد؛ مسئولان سازمان لیگ، یگان ویژه را به طور ضمنی مسئول آن اتفاقات دانستند و مسئولان برقراری نظم و امنیت در ورزشگاه هم مسئولان سازمان لیگ را! سرانجام اما بدون این که مقصری شناسایی یا کسی جریمه شود، همه‌ چیز مشمول گذر زمان و تقریبا به دست فراموشی سپرده شد. حالا به نظر می‌رسد همین نگرانی‌ها یکی از دلایل مهمی است که باعث شده برای دیدار فردا تقریبا یک‌سوم ورزشگاه خالی بماند. جایگاه‌های حضور تماشاگران در آزادی به‌گونه‌ای است که طبقه پایین آن متشکل از ۳۶ جایگاه است که به طور میانگین هر جایگاه ۸۳۰ نفر تماشاگر را به خود می‌پذیرد. برای جایگاه‌های طبقه بالا هم تقسیم‌بندی متفاوتی صورت گرفته، به این طریق که شش جایگاه پنج‌هزارنفری و دو جایگاه شش‌هزارنفری وجود دارد. حالا اگر قرار باشد ترکیبی از ردیف‌های پایین و طبقه بالا را خالی نگه دارند به نظر می‌رسد که بیشتر سکوهای طبقه بالا باید برای این داربی خالی بمانند. حالا با درنظرگرفتن این موضوع که اگر تعداد اندکی از صندلی‌های طبقه پایین و بیشتر سکوهای طبقه بالا قرار باشد شامل آن ۲۱ هزار صندلی خالی شوند باید گفت که دو باشگاه تقریبا از بلیت‌فروشی داربی چیزی نزدیک به ۲۵۰ میلیون تومان ضرر می‌کنند؛ قیمت بلیت‌های طبقه بالا ۱۰ هزار تومان در نظر گرفته شده که حتی اگر همین ۲۱ هزار صندلی را هم فقط مربوط به طبقه بالا دانست باید گفت دو باشگاه در مجموع ۲۱۰ میلیون تومان ضرر کرده‌اند. شاید عددش چندان درشت نباشد ولی با توجه به این که هر دو تیم، از رستوران و هتل گرفته تا آژانس‌های هواپیمایی، بدهی‌های ریزودرشتی دارند، این رقم می‌توانست بخشی از زخم‌های مانده در پیکر این دو تیم در داستان بدهی‌ها را التیام ببخشد. حالا پرواضح است که بحث تأمین امنیت این بازی، با توجه به رخدادهای اخیر در فوتبال ایران، دلیل اصلی نگرانی مسئولان برگزارکننده این دیدار است؛ نگرانی‌ای که باعث شده آنها فقط برای ۵۷ هزار نفر در داربی جا باز کنند.»

انتهای پیام