افشای دخالت‌های آمریکا در تحقیقات پرونده آمیا

روزنامه پاخینا دوثه با انتشار مقاله‌ای در بخش نظرات در 17 فوریه 2013 با استفاده از اسناد و مدارک ویکی لیکس، نقش سفارت آمریکا در جهت دهی به تحقیقات پرونده آمیا و اقدامات دادستان پرونده را افشا نمود و اثبات کرد که در واقع ایدئولوگ اصلی و طراح تحقیقات پرونده، آمریکا بوده است.

روزنامه پاخینا دوثه با انتشار مقاله‌ای در بخش نظرات در 17 فوریه 2013 با استفاده از اسناد و مدارک ویکی لیکس، نقش سفارت آمریکا در جهت دهی به تحقیقات پرونده آمیا و اقدامات دادستان پرونده را افشا نمود و اثبات کرد که در واقع ایدئولوگ اصلی و طراح تحقیقات پرونده، آمریکا بوده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) این مقاله درکنار سلسه مواضع، اخبار و اطلاعاتی که در روزهای اخیر در خصوص فساد پرونده، منافع کشورهای دیگر در اتهام زنی به جمهوری اسلامی ایران منتشر شده، به واقع نشان دهنده حقانیت مواضع کشورمان در 19 سال گذشته می‌باشد.

از سوی دیگر این گونه مقالات که در روزنامه‌های آرژانتین منتشر می‌شود، سازنده نظر افکار عمومی کشور در خصوص تحقیقات و فسادهای انجام شده در پرونده بوده و راه را برای رسیدن به توافقات با این کشور برای جمهوری اسلامی ایران هموارتر می‌کند ضمن اینکه آسیب جدی به وجهه آمریکا وارد کرده و یهودیان را از موضع برتر فعلی به زیر کشیده و قابل انتقاد می­‌سازد.

نباید فراموش کرد که تا چندی پیش یهودیان آرژانتینی هر مخالفتی با خود را به بهانه آنتی سمیتیزم و ... در نطفه خفه می‌کردند و هیچ کس حق کوچکترین انتقادی از آنها نداشت؛ در حالی که امروز از همه طرف مورد انتقاد و تهاجم دولت و رسانه‌های غیروابسته به آنها قرار دارند. ترجمه مقاله به شرح زیر است:

سند آمیا

ازبین صدها هزار تلگراف که دوسال پیش توسط ویکی لیکس از وزارت خارجه آمریکا به دست آمده، 196 سند مربوط به آمیا می‌باشد. اسناد منتشره در ویکی‌لیکس که به کیبل گیت معروف گردید، دوره 2004 تا 2010 را در برمی‌گیرد. بنابراین از ابتدای دوره نستورکرچنر تا پایان دوره اول ریاست جمهوری کریستینا را در برمی‌گیرد. در حالی‌که بیشتر اسناد ویکی لیکس ارتباطات حساس را شامل نمی‌شود اما برخی از این 86 سند، مهر فوق سرّی خورده‌اند، 16 سند طبقه بندی سرّی و 75 مورد، محرمانه هستند. بنابراین بیشتر این اسناد در آرژانتین منتشر نشده و یا از رسانه‌های کشور پخش نشده اند .

این تلگراف‌ها نشان می دهند که دولت امریکا تحقیق درباره ایرانیهایی که به مشارکت درحمله1994 متهم هستند را تشویق و جهت دهی کرده است. بسیاری از مسئولین آمریکائی ملاقاتهای متعددی با دادستان پروند(آلبرتو نیسمان) داشتند. دراین تماسها آمریکائیها بوضوح تأکید کرده اند که شک ندارند متهمین ایرانی مجرم هستند و اصرار داشتند که نیسمان باید فرضیه­های «ردپای سوری» و « مرتبطین داخلی» را کنار بگذارد چرا که این امر ممکن است، بخش «مرتبطین بین المللی» علیه متهمان ایرانی را تضعیف کند. دراین تلگراف ها آمده که نیسمان همیشه نسبت به نصایح و نظرات سفارت امریکا توجه ویژه داشته و بر اجرای آنها تأکید داشته است.

در سال 2006 نیسمان سه هفته قبل از صدور حکم علیه متهمان ایرانی، سفارت آمریکا را از رأی کانیکوبا کورال مطلع نمود. در دسامبر سال 2007 نیسمان پیش‌نویس حکم قاضی در مورد بازداشت ایرانی‌ها برای ارائه به اینترپل را به سفارت آمریکا منعکس و از آنها نظر خواست. متن ارائه شده رضایت نمایندگان اف بی آی را به همراه نداشت و آنها توصیه های زیادی برای بهتر نمودن متن ارائه کردند. دو ماه بعد نیسمان متن اصلاح شده طبق نظرات آنها را به سفارت ارسال کرد که این بار مورد استقبال مقامات سفارت آمریکا قرار گرفت. در دسامبر 2008 نیسمان به سفارت زنگ زد تا از پیشرفت‌ها در تحقیقات در مورد ایرانی‌ها و آمادگی برای صدور حکم قضائی متهمین ایرانی اطلاع دهد. در ماه می 2009 وی سفارت را مطلع کرد که درخواست دستگیری ساموئل سلمان الرضا تبعه لبنانی – کلمبیائی را بعنوان« عضو شبکه داخلی حمله آمیا » ارائه خواهد کرد .

همراه با برخی انتقاداتی که همواره سفارت آمریکا از اقدامات نیسمان بخاطر عدم پیگیری خطوط ارائه شده از سوی سفارت وجود داشته، با این حال سفارت از اقدامات نیسمان بدلیل پیشرفت در روند تحقیقات برخلاف سلف خود قاضی گالئانو و دادستانها بارباکسیا و مولن، تشویق و قدردانی می کرد. در یکی از تلگرافهای سفارت آمده است: نمایندگان سفارت در حضور نمایندگان آمیا، دایا وخانواده های قربانیان از روند تحقیقات انجام شده توسط نیسمان قدردانی کردند.

با این حال در نوامبر 2008، رییس آمیا (شوسلر) و معاون وی (آنخل برمن) در دیدار با سفیر آمریکا(واین) ضمن رضایت از تحقیقات نیسمان اعلام کردند باید در خصوص مرتبطین و شبکه محلی نیز تحقیقات پیشرفت‌هایی داشته باشد، درحالیکه این امر مغایر نظر آمریکایی‌ها بوده است.

در میانه تشویق‌هایی که در مناسبتهای مختلف از نیسمان صورت می گرفت، نمایندگان مسوول موضوع آمیا در وزارت امور خارجه آمریکا، یکی از رایزن‌ها و مشاوران دایا و مقامات اف بی آی در دیدار با مسوولین پرونده آمیا نسبت به استحکام و قطعیت اسناد و مدارک جمع آوری شده در تحقیقات ابراز تردید کردند. این مشاور دایا درسال 2008 پس از اعلان درخواست دستگیری کارلوس منم و مقامات بلند پایه دولت وی ازسوی نیسمان به اتهام سرپوش گذاشتن بر تحقیقات آمیا، گفته بود:" با توجه به فشار جامعه یهودیان، این انجمن آلترناتیو دیگری جز حمایت از اقدامات نیسمان را ندارد."

مقامات آمریکایی در تلگراف­‌ها تصریح کرده‌اند که آنها در دیدار با طرفهای آرژانتینی خود تلاش داشته‌اند، وانمود کنند که قصد سیاسی کردن موضوع را ندارند و شرح می‌دهند که به همین دلیل است که می‌گویند ابتکار عمل و تعیین مسیر پرونده باید در اختیار خود آرژانتینی‌ها باشد. نیسمان در مواقعی نزد آمریکایی‌ها شکایت کرده که مقدار کمکی که از آنها دریافت می کند بیشتر از آن چیزی است که دولت آرژانتین دراختیار وی قرار می دهد اما در عین حال از موضع نستورکرچنر در سازمان ملل که طی آن ایران را از دخالت در تحقیقات پرونده برحذر داشته بود، ستایش کرده است.

حکم صادره توسط دادگاه علنی داخلی در سپتامبر 2004 در خصوص متهمین داخلی پرونده، موجب بدبینی شدید سفارت آمریکا گردید. در این حکم نه تنها 22 متهم داخلی پرونده تبرئه شدند، بلکه دو دادستان( باراباکسیا و موجن) و قاضی تحقیق پرونده ( گالئانو) بدلیل بی نظمی های فراوان در جریان تحقیقات و عدم بیطرفی در تحقیقات و اتهامات متعدد دیگر کنار گذاشته شده و مورد تعقیب قضائی قرار گرفتند. در یکی از تلکس‌های سفارت آمریکا آمده است: « بحثهای ما باقاضی گالئانو و دادستانهای قبلی و سازمان اطلاعات و همچنین برداشتهای ما از پرونده آمیا نشان می‌دهد که تحقیقات براساس شواهد تصادفی صورت گرفته که نیازمند همکاریهای زیادی بوده و اینکه تحقیق کنندگان در ردیابی عناصر محلی و بین المللی ناموفق بودند. مامعتقدیم غیر محتمل است که پس از10 سال، فرضیه‌ها و آثار باقیمانده بتواند شواهد مفیدی بدست بدهد.»

با به قدرت رسیدن نستور کرچنر و شروع تحقیقات توسط نیسمان امیدواری‌های زیادی برای سفارت آمریکا ایجاد گردید. پس از آنکه نیسمان خواستار بازداشت بین‌المللی ایرانیها می شود، در یک تلگراف ارسالی از سفارت درسال 2006 به وزارت امور خارجه آمریکا سکوت دولت آرژانتین را ناشی از نگرانی در خصوص برانگیخته شدن خصومت ایرانی‌ها در نتیجه این اقدامات می داند. در این مرحله سفارت نتوانسته به این نظر برسد که آیا دولت (آرژانتین ) در تلاش برای تأثیر گذاری و یا تأخیر انداختن در تصمیم قاضی کورال است. این امر مطابق با آن چیزی است که دولت در طول سال انجام داده است .کاخ ریاست جمهوری ازتعهد خودش مبنی بر پیگیری به نتیجه رسیدن پرونده عقب نشینی نمی کند با اینحال نظرش این است که باید پرونده پروسه قضائی خودش را طی کند .

دهها تلگراف از تلاشهای مخفیانه دولت‌های آمریکا و آرژانتین در سالهای 2006 و 2007 به منظور دسترسی به صدور اعلان قرمز علیه 5 مقام ایرانی و رهبر حزب‌الله توسط اینترپل سخن گفته و این موضوع را تأئید کرده‌اند. به دنبال مذاکرات سه شهروند ایرانیان از لیست نیسمان و کورال خارج شدند. یکی از این مقامات بدلیل اینکه رییس‌جمهور ایران بوده و دومی بدلیل اینکه وزیر خارجه بوده و سومی نیز بدلیل اینکه در دادگاه انگلیس بدلیل فقدان مدرک و استنادات تبرئه شده است. تلکس‌های کشف شده از سفارت آمریکا تصریح دارد که دولت آرژانتین با کشورهای چین، آمریکا، مراکش، آفریقای جنوبی و قزاقستان لابی کرد تا این اعلان‌ها صادر گردد اگرچه در تحقق این موضوع تأخیر به وجود آمد و ابتدا در کمیته اجرایی و سپس مجمع عمومی اینترپل مطرح شد اما تصویب صدور اعلان‌ها توسط اینترپل از سوی آنیبال فرناندز ( رییس کابینه آرژانتین در آن زمان) به عنوان پیروزی بزرگ برای آرژانتین نام برده شد.

درتلگراف آمده است: درحالیکه دولت ایران به طرق مختلف سعی در نزدیک شدن به دولت و قاضی کورال داشت، این تماس‌ها شک و نگرانی آمریکایی‌ها را از اقدامات دولت آرژانتین بدنبال داشت. در یک تلگراف محرمانه سفارت در مارس 2006 آمده است: «تنها دو دیپلمات ایرانی در آرژانتین حضور دارند و مأموریتشان به پایان رسیده است.» دراین تلگراف آمده است:« روابط بین آرژانتین و ایران بدلیل بمب‌گذاری آمیا متشنج می باشد و ارتباطات بین کاردار ایران و وزارت خارجه آرژانتین تنها محدود به موضوعات کنسولی بوده است .

در دو سال گذشته سفارت ایران تنها درخواست دو سفر بلندپایه برای مقامات ایرانی ارائه داده تا در مورد IAEA (آژانس بین المللی انرژی اتمی ) مذاکره کنند. در هردو مورد وزارت امور خارجه انجام این سفرها را با ذکر این دلیل که موضوع باید در وین (مرکز این سازمان) مورد بحث قرار گیرد، رد کرده است.»

در اکتبر 2007 دولت نستور کرچنر انجام مذاکرات پنهانی مورد نظر ایران را رد کرد. «ویلیام گونزالس تایید کرد که وزارت خارجه یک یادداشت دیپلماتیک (ازایران) دریافت کرده که درآن از عدم وجود تمایل برای همکاری از سوی دولت آرژانتین ابراز تاسف شده و اینکه آرژانتین تمایل ندارد موضوع از طریق دوستانه حل شود ». در این یادداشت:« دولت ایران پیشنهاد کرده که یک کمیسیون سیاسی قضایی مشترک تشکیل شود و موضوعات حقوقی را مورد بحث قرار دهد تا بتوان در مورد اختلافات مربوط به آمیا به راه حل‌هایی رسید. در این پیشنهاد و پیشنهادات اخیر ایران آشکارا به ما پیشنهاد داده که آماده است با آرژانتین وارد معامله شود . گونزالس به روشنی به این درخواست جواب منفی داد به این دلیل که نستور کرچنر قرار بود بازی را به مجمع عمومی سازمان ملل ببرد و قصد بازگشت به عقب را نداشت» .براساس گفته هکتور تیمرمن، وزیر امور خارجه، در کنگره که روز چهارشنبه صورت گرفت : فرق بین پیشنهادات قبلی رد شده از سوی آرژانتین با پیشنهاد فعلی این است که پیشنهاد جدید احتمال بازجویی از متهمین در ایران را در بر می‌گیرد. موضوعی که باید ببینیم به کجا خواهد انجامید .

آنیبال فرناندز ( رییس وقت کابینه آرژانتین) در یک ملاقات با آنتونی وین ، سفیر آمریکا در نوامبر 2006 گفته بود : کرچنر درسال 2003 پس ازشروع ریاست جمهوری با اشاره به مساله آمیا گفته بود: هیچ نوع توافقی برای مصونیت نخواهیم داشت. فرناندز سپس از قول آریل شارون گفته او نمی‌تواند با تروریست‌ها مذاکره کند و اینکه ما در مورد آمیا شریک و برادر هستیم و سفیر نیز قبول کرده و اظهار داشت هردو کشور علیه تروریسم به عنوان یک ابزار سیاسی مبارزه می‌کنند و تمامی کشورها مسوولیت دارند که با ترور بجنگند .

انتهای پیام

  • چهارشنبه/ ۲ اسفند ۱۳۹۱ / ۱۱:۴۷
  • دسته‌بندی: سیاست خارجی
  • کد خبر: 0000329179
  • خبرنگار :