به گزارش ایسنا، روزنامه تماشاگران امروز نوشت: «اين روزها كه خبر تعطيلي قريب‌الوقوع شبكه ماهواره‌اي «فارسي‌وان» منتشر شده، آدم ياد هفت سال پيش مي‌افتد كه ظهور ناگهاني اين كانال تلويزيوني به چه بحراني در كشور بدل شده بود. در آن زمان تمام رسانه‌هاي دولتي عزم‌شان را جزم كرده بودند كه با تصوير كردن چهره‌اي خبيث و مخوف از اين شبكه مردم را از تماشاي آن منع كنند. كار به جايي رسيده بود كه دوستان در برخي ويژه‌برنامه‌هاي صداوسيما، فارسي‌وان را نفرين مي‌كردند و براي نابودي‌اش دست به دعا برمي‌داشتند. امروز اما، مسئولان خود اين شبكه داوطلبانه تصميم گرفته‌اند كركره كانال را پايين بكشند و دامنه كار را به فضاي اينترنت محدود كنند. فارغ از اين كه خروجي فعاليت‌هاي اين شبكه چه بود و آنها در اين چند سال چه كردند، نكته مهم اين است كه مديران فارسي‌وان مسئله شكست‌شان در برابر موج جديد و موفق‌تر شبكه‌هاي ماهواره‌اي را پذيرفته‌اند و دست تسليم بالا برده‌اند؛ حسي كه صداوسيماي ايران به دليل انحصار و عدم حضور تاريخي‌اش در فضاي رقابتي هرگز به آن دچار نخواهد شد!
هفت سال پيش واكنش جام‌جم به ظهور فارسي‌وان فقط ترس بود؛ چنان كه امروز عكس‌العمل اين رسانه به فعاليت پكيج جِم، شبكه من‌وتو و ساير رقبا همين است. آنها انگار جز ترسيدن و نگران شدن كار ديگري بلد نيستند. دنياي آن بيرون اما فرق مي‌كند. آنجا اگر جنگيدن بلد نباشي و ابتكار نداشته باشي، خيلي زود از گردونه خارج خواهي شد؛ درست مثل فارسي‌وان كه با هياهو آمد، اما بي‌سروصدا رفت. دنياي شبكه‌هاي اجتماعي هم همين است. آقايان در داخل كشور روزگاري فيس‌بوك را معادل گناه كبيره گرفتند و فيلترش كردند اما حالا ظهور شبكه‌هاي مدرن‌تر و كارآمدتر اجتماعي باعث شده در سرزمين‌هاي دوردست هم كسي حجم اينترنت بدون فيلترش را صرف فيس‌بوك نكند.
در عين حال اما خوش به سعادت تلويزيون وطني كه از كل اين ماجرا فارغ است. سال‌ها يكه‌تازي در ميدان بي‌رقيب، كاري كرده كه آقايان يك سر سوزن دغدغه جذب مخاطب نداشته باشند. كار به جايي رسيده كه وقتي دري به تخته مي‌خورد و يك برنامه تلويزيوني گل مي‌كند، دوستان كمترين تلاشي براي حفظ كاراكتر محبوب عروسكي‌اش به كار نمي‌بندند؛ همان‌طور كه وقتي مهران مديري را در نازل‌ترين سطح حرفه‌اي عمرش روي آنتن برمي‌گردانند، ابايي ندارند از اين كه شعارهاي سياسي رنگ و رو رفته‌شان را از حنجره سفارش‌پذير او به گوش مخاطب برسانند. مجموعه جم (با هر پشت پرده‌اي كه دارد) اقلا اقبال مخاطب به استفاده از كالاي ايراني را بيشتر كرده يا حد نصاب فروش در سينماي كشور را به بالاتر از سه برابر افزايش داده، تلويزيون ما اما تنها كاري كه از دستش برآمده، به شهرت رساندن فلان روان‌شناس و ارتقاي نرخ ويزيت او تا ساعتي ۵۰۰ هزار تومان بوده است. در دنياي بي‌رحم رقابت، امثال من‌وتو و جم هم شايد تا چند سال ديگر توسط رقباي نسل جديد بلعيده شوند اما جاويد باد صداوسيماي وطني كه قدرت هيچ رقيبي بر او كارگر نيست!»
انتهای پیام
نظرات