به گزارش ایسنا، عبدالله ناصری - فعال سیاسی اصلاح‌طلب و مدیرعامل اسبق ایرنا - در روزنامه «اعتماد» نوشته است: وزیر كشور در اجلاس نماز گفته است صدا و سیما اثرگذاری خود را از دست داده است. بیان این جمله از زبان عبدالرضا رحمانی فضلی شاید تازگی داشته باشد اما حقیقت است كه این موضوع مختص امروز و دیروز نیست. به بیان دیگر سال‌هاست كه صدا و سیما اثرگذاری خود به ویژه در حوزه خبری و سیاسی را از دست داده است و جز در حوزه سرگرمی و برخی برنامه‌های علمی در شبكه چهارم سیما عملا هیچ تاثیرگذاری در جامعه ندارد.
این مساله سال‌هاست كه عیان شده است و بسیاری از فعالان حوزه سیاسی و البته حوزه ارتباطات بارها به این مساله اشاره كرده‌اند اما وقتی وزیر كشور حسن روحانی چنین حرفی را اینگونه عیان بیان می‌كند نشان از حكایت دیگری دارد.
عبدالرضا رحمانی‌فضلی قریب به ١٠ سال در رده‌های بالای صدا و سیما مدیریت داشته و تجربه بسیار بالایی به ویژه در حوزه سیاسی و خبری این سازمان داشته است. وقتی او با چنین تجربه و گرایش اصولگرایی بر این واقعیت تاكید می‌كند به این معناست كه اكنون حتی افراد نزدیك به این سازمان و اصولگرایان هم به این واقعیت رسیده‌اند.
اما در چرایی این عدم تاثیرگذاری فقط كافی است كه به عملكرد صدا و سیما در دهه گذشته نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم چرا یك سازمان عریض و طویل و با بودجه كلان و نیروهای چند ۱۰ هزار نفری نمی‌تواند تاثیرگذار باشد.
واقعیت این است كه صدا و سیما سال‌هاست كه از قامت یك رسانه ملی خارج شده و خود را تبدیل به رسانه یك حزب و جریان خاص سیاسی كرده است كه اتفاقا برای جامعه پرهزینه هم بوده است. از سوی دیگر رشد شبكه‌های اجتماعی و فضای مجازی سبب شده تا مردم بیش از گذشته تمام واقعیت‌ها را ببینند و صدا و سیما دیگر نمی‌تواند با همان رویكرد یكجانبه خود پیش برود و انتظار هم داشته باشد تا همه واقعیت‌ها را نگوید و همچنان در جامعه اعتبار و تاثیرگذاری هم داشته باشد.
اكنون با رشد شبكه‌های اجتماعی، بحران تاثیرگذاری برای صدا و سیما وارد مرحله جدیدی شده است. اینكه تصور كنیم این بحران با تغییر در مدیریت این سازمان قابل حل شدن است هم بسیار ساده‌انگارانه است.
ما در این سه سال گذشته شاهد تغییر سه رئیس در این سازمان بود‌ه‌ایم اما عملا هیچ تغییری در رویه صدا و سیما رخ ند‌اد و در، بر همان پاشنه قد‌یم چرخید و بحران اعتبار و تاثیرگذاری هم روز به روز بیشتر شد.
به بیان دیگر این سازمان تنها با تغییر ساختاری در سیاستگذاری‌هایش می‌تواند به جنگ این بحران برود و با در پیش گرفتن یك رویه فراجناحی به معنی واقعی كلمه می‌تواند اعتبار از دست رفته را د‌ست‌كم در حوزه سیاسی و خبری به دست آورد. اگر قرار بر این باشد كه صدا و سیما با همین رویه پیش برود بی‌شك از این بحران سر سلامت بیرون نخواهد برد و دیگر كوچك‌ترین نقشی در اثرگذاری افكار عمومی نخواهد د‌اشت.
انتهای پیام
نظرات