یك شاعر گفت: شعر آیینی در ادبیات ما به عنوان نماینده فرهنگ، اعتقادات و باورهای دینی ما مطرح است.
كمال شفیعی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه خوزستان ـ اظهار كرد: این گونه از ادبیات، ادبیاتی است كه در طول تاریخ با ما بوده است. مثلاً محتشم كاشانی را در این زمینه داریم یا حافظ كه قرآن را در 14 روایت میخواند یا سعدی كه میفرماید: «ماه فرو ماند از جمال محمد/ سرو نباشد به اعتدال محمد». این نگاه، نگاهی است كه با دین و فرهنگ ما آمیخته است.
وی افزود: ما معتقدیم كه ادبیات ظرفی است برای بیان اندیشههای متعالی و انسان را به تعالی میكشاند. از این حیث ادبیات آیینی بخش مهمی از فرهنگ جامعه ما تا به امروز محسوب میشود.
این شاعر خاطرنشان كرد: خوشبختانه بعد از پیدایی انقلاب اسلامی زمینه بروز و ظهور ادبیات آیینی سمت و سوهای بیشتری به خود گرفت و با وجود دفاع مقدس میبینیم كه گونههای متنوع از ادبیات آیینی پیدا شد.
شفیعی تصریح كرد: ادبیات آیینی برآمده از دل و جان شاعران است و چیستی و چرایی آن به چیستی و چرایی انسان برمیگردد چون وقتی كه انسان میخواهد به پرسشهای درونی خودش در زمینه خلقت و آفرینش پاسخ دهد در واقع به دامان باورداشتهایش چنگ میزند و این باورداشتها از خاستگاه اعتقادیش برمیخیزد.
وی افزود: نه تنها ما بلكه مذاهب دیگر هم برای باورداشتهای خودشان شعرهایی سرودهاند اما چیزی كه ادبیات آیینی كشور ما را از دیگر ادیان متفاوت میكند باور برتری است كه ما به عنوان آخرین دین و كاملكننده ادیان الهی میراثدار آن هستیم.
شفیعی خاطرنشان كرد: درباره سطوحی كه در ادبیات آیینی در كشور ما وجود دارد باید بگویم كه امروزه شاعران زیادی در ژانرهای متفاوت چه در حوزه شعر سپید و چه در حوزه ادبیات كودك و نوجوان دست به خلق اثر میزنند و آثار ماندگاری در حال خلق شدن است.
او افزود: تنوع و كیفیت نیاز جامعه ما است. با توجه به این كه هر كالایی كه عرضه میشود حتماً متقاضی دارد پس مطمئناً متقاضی ادبیات آیینی نیز وجود دارد و این اشتیاق در دل مردم هست و به همین میزان نیز اثر ادبی در حوزه آیینی در حال تولید است.
این شاعر آیینی بیان كرد: گرایش جوانان نیز به شعر آیینی بیشتر شده است چراكه من در مكانهای مختلف وقتی با شاعران جوان صحبت میكنم میبینم كه اشتیاق زیادی به شعر آیینی دارند.
او ادامه داد: الآن ما در آستانه ماههای محرم و صفر هستیم و میبینیم كه چه قدر به آثار آیینی رجوع میشود و بازخوانی میشوند. با این همه، به عقیده من جوانان ما تنوع بیشتری در این زمینه میخواهند.
شفیعی گفت: بخشی از ادبیات آیینی ما مرثیه و سوگ سرود بود كه متأسفانه در بعضی جاها به غلط به اغراق كشیده میشد و این آسیب برای ادبیات آیینی بود. امروز خوشبختانه شاعرانی كه شعر آیینی را خلق میكنند با سواد بیشتری و گریز از انحرافاتی كه ممكن است در زبان و نحوه نگاه به ادبیات پیش آید به آن میپردازند.
وی توضیح داد: گاهی ما رشادت، شجاعتها و حكمتهای ائمه (ع) را نادیده میگیریم و به شكلی كه نیاز است برای آنها گریه میكنیم و آنها را طرح میكنیم در حالی كه میتوان از حكمت، علم و شجاعت آنها گفت چون جای این ادبیات امروز خیلی خالی است. من فكر میكنم شاعرانی كه در حوزه ادبیات آیینی كار میكنند نیازمند این هستند كه از حكمت و گنجینه الهی كه به علم لمیزلی متصل هست استفاده كنند و در قالب آثارشان به مخاطبان ارایه كنند.
كد خبرنگار: 17027
نظرات