به گزارش ایسنا،  در معرفی این کتاب که در ۳۴۵ صفحه و در انتشارات روزنامه ایران منتشر شده عنوان شده است: این کتاب با نگاه انتقادی، برخی نظریه‌های مسلط و غالب در حوزه ارتباطات سیاسی را که به اعتقاد نویسنده ریشه در اندیشه‌های کاپیتالیستی، نئولیبرالی و مردسالارانه غربی دارد، به طور جدی به چالش کشیده است.

ارتباطات سیاسی در این کتاب به عنوان یک ارتباط تعاملی و فرآیند گفتمانی فرض شده که کاملاً با «قدرت» به معنای وسیع آن در هم آمیخته است و نویسنده با همین فرضیه استدلال می‌کند که ارتباطات سیاسی چیزی نیست که بتوان برای شناسایی‌اش به طور مشخص روی آن انگشت گذاشت، بلکه برعکس، ارتباطات سیاسی سلسله فرآیندهایی است که در درون مجموعه‌ای از ساختارهای پیشینی ساری و جاری است و در چنین ساختارهایی، کارگزاران به شیوه‌های گوناگون از توانایی کنشگری و تاثیرگذاری برخوردار هستند.
در واقع آگاهی از این رابطه ساختاریِ پیچیده موضوع و هدف اصلی این کتاب است؛ در ایجاد چنین محیطی هم رسانه‌ها و هم سیاستمداران دخیل هستند. البته این رابطه‌ای خطی و یک‌طرفه نیست که یکی علت و دیگری معلول باشد، بلکه بر عکس چنین رابطه‌ای کاملاً دایره‌ای، دیالکتیکی، تعاملی و تکرارشونده است.
 

خانم ساوینی با اشاره به این که راه‌های متعددی برای برقراری ارتباطات سیاسی وجود دارد، می‌نویسد: «ما به جای این که پذیرنده منفعل یک روند ارتباطی باشیم که در سطح نخبگان برقرار شده است، ممکن است گزینه‌های مختلفی را شامل مقاومت، تغییر چارچوب، بازنویسی و برقراری یک ارتباط سیاسی جدید انتخاب کنیم. در بحث کنونی چنین استدلال می‌شود که هر چند درک متعارف از ارتباطات سیاسی بیشتر گرایش دارد بر اقدامات و فرایندهای ارتباطی فعالان نخبه تمرکز داشته باشد، اما تجزیه و تحلیل روابط قدرت که در چنین روندهایی تجسم می‌یابد درک این موضوع را آسان‌تر می‌کند که ارتباطات سیاسی به عنوان مجموعه‌ای از عملکردها و روندها، چگونه می‌تواند روندی به‌شدت سیاسی باشد».

چرا ارتباطات سیاسی مهم است؟ مخاطبان چه کسانی هستند؟ دولت‌ها و سیاستمداران چگونه ارتباط برقرار می‌کنند؟ اخبار از نظر سیاسی چگونه منتقل می‌شود؟ ارتباطات سیاسی خارج از دولت ملی چگونه برقرار می‌شود؟ شهروندان از نظر سیاسی چگونه ارتباط برقرار می‌کنند؟ برخی فصل‌های کتاب هستند که نویسنده تلاش کرده است به آن‌ها پاسخ دهد.

بهجت عباسی مترجم اثر نیز در مقدمه خود نوشته است: یکی از ویژگی‌های اصلی این کتاب که با رویکردی کاملاً آموزشی و به عنوان یک منبع درسی تدوین شده، طرح سوالات انتقادی در پایان هر فصل است که نویسنده به منظور ترغیب خوانندگان و به ویژه دانشجویان سوالاتی چالشی را درباره نظریات کلاسیک و جاافتاده مطرح کرده و تمرینات کاربردی را برای شناخت بیشتر مباحث ارائه داده است.
«در نهایت این‌که این کتاب به عناوین کلیدی، مسائل و رویکردهای نظری ارتباطات سیاسی می‌پردازد و دغدغه اصلی آن بازگرداندن سیاست به مطالعه ارتباطات با طرح سوالات کلیدی درباره قدرت و ایدئولوژی است: ارتباطات درباره چه چیزی، توسط چه کسی، چگونه، به نفع چه کسانی و با چه تاثیرات و تبعاتی برقرار می‌شود؟»

بهجت عباسی پیش‌تر هم آثار دیگری از جمله مقدمات فلسفه (واربرتون)، وفاداری والاتر (خاطرات جیمز کومی)، اتاق بیضی (خاطرات جان بولتون) و کتاب اخبار جعلی (برایان مک نیر) را ترجمه کرده است.

انتهای پیام