سیدحمید جمال الدینی در گفت وگو با ایسنا، درباره جایگاه آموزش در مدیریت بحران گفت: آموزش به عنوان مهم‌ترین رکن در آمادگی مطرح است و تقریبا تمام سازمان‌های درگیر در مدیریت بحران در این امر فعالیت های مختلف و طرح های متفاوتی را انجام داده‌اند.

وی با بیان اینکه هزینه های محتلفی نیز برای این امر صرف شده است، افزود: با این وجود تحقیقات و مشاهدات حکایت از آمادگی نامطلوب آحاد جامعه و دستگاه‌ها دارد که به نظر می‌رسد علت اصلی آن نبود یک برنامه مدون ملی در حوزه آموزش آمادگی در برابر مخاطرات است.

معاون اسبق آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر با تاکید بر ضرورت وجود نقشه راه و راهبردی مناسب در حوزه آموزش مدیریت بحران کشور، گفت: این نقشه راه می تواند بسیاری از مشکلات فعلی را نیز حل و فصل کند اما تجربه نشان داده که این امر میسر به جز در بستر آینده پژوهی میسر نخواهد شد. در واقع در عرصه مدیریت بحران ما به یک آینده‌پژوهی نیاز داریم تا به ما کمک ‌کند که از راه شناسایی و پیش‌بینی مخاطره‎ها و تهدیدها و تدوین سناریوهای محتمل، آمادگی را برای مقابله با بحران‌ها افزایش دهیم.

به گفته وی رویکرد آینده‌پژوهانه مبتنی بر سناریو، نگاهی عمیق به برنامه ریزان و مدیران بحران خواهد داد تا با ایجاد آمادگی در جامعه و سازمان‌ها از غفلت گیری جلوگیری کرده و در ساخت جامعه ای تاب آور مشارکت کند.

جمال‌الدینی با بیان اینکه در قانون مدیریت بحران این ظرفیت پیش‌بینی شده است، گفت: تمرکز براهداف کلانی مانند ارتقای دانش و تقویت درک خطر پذیری حوادث و سوانح در تمام سطوح سازمانی و اقشار جامعه، تقویت نگرش و رفتار پیشگیرانه وکاهش خطر مبتنی بر آینده پژوهی در برابر مخاطرات،  تقویت مدیریت یکپارچه و هماهنگ و ارتقای سطح تاب آوری و آمادگی تمامی سطوح مدیریت بحران کشور و ارتقای فرهنگ مدیریت خطر حوادث و سوانح مبتنی بر جامعه و تقویت صلاحیت‌‎های حرفه‌ای کنشگران مدیریت بحران در سند جامع آموزش مدیریت بحران در داشتن جامعه ای تاب آور موثر خواهد بود.  

معاون اسبق جمعیت هلال احمر در مورد مسئولیت اجتماعی در مدیریت بحران‌ها نیز اظهار کرد: طبیعتا با پیگیری این آموزش‌ها مساله مسئولیت پذیری و احساس تعهد فرد در برابر جامعه به هنگام بحران‌ها و حوادث نیز مورد توجه قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد: معتقدم با توسعه آموزش‌های رسمی در مدارس، دانشگاه‌ها و سطوح مختلف اجتماعی با همکاری سازمانهای دولتی، خصوصی و تشکل های مردم نهاد، توسعه آموزش‌های رسمی مبتنی بر فناوری،  توسعه آموزش های ترویجی و غیر رسمی و اطلاع رسانی با مشارکت نهادهای دولتی و غیر دولتی،  هماهنگی و راهبری تمرین ها و مانورهای عمومی و تخصصی مدیریت بحران، ترویج فرهنگ مقام سازی ابنیه و فرهنگ ایمنی و تاب آوری، توسعه آموزش های کاربردی، مهارتی، فنی و حرفه ای مرتبط با مدیریت بحران، استقرار نظام برنامه ریزی و مدیریت یادگیری و نظارت و ارزیابی در سازمان مدیریت بحران می‌توان یک روند منطقی در نهادینه سازی درک از خطر در مدارس، دانشگاهها، پادگانها، ادارات، سازمانهای مردم نهاد و بخش های مختلف جامعه شکل داد و البته این روند در حال شکل گیری است.

جمال الدینی ابراز امیدواری کرد که با تخصیص بودجه های مناسب، تلاش پیگیر و خستگی ناپذیر و نظارت کافی بتوان به شعار خانواده آماده در مخاطرات، واقعیتی ملموس بخشید.

انتهای پیام