به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، یادآوری یک چهره آشنا، به شبکه گسترده‌ای از نواحی مغز نیاز دارد که تعداد آنها بیش از حدی است که پیشتر تصور می‌شد.

توانایی ما در تشخیص افراد بر اساس ویژگی‌های چهره، هسته تعامل اجتماعی به شمار می‌رود. پژوهش‌های گوناگونی که در این زمینه صورت گرفته‌اند، نشان می‌دهند که توانایی تشخیص چهره در افراد گوناگون، با یکدیگر تفاوت دارد.

پژوهش‌های پیشین تا حد زیادی بر فعالیت نورون‌های موجود در شبکه چهره و تأثیر آنها بر این دگرگونی تمرکز داشتند اما پژوهشگران در این بررسی، بر طبیعت حافظه تصویری در زندگی روزمره و زمینه اجتماعی مؤثر بر آن تمرکز کردند تا نحوه تأثیر همکاری میان شبکه‌های متفاوت بیرون از چهره را بر عملکرد حافظه تصویری مشخص کنند.

پژوهشگران "مؤسسه ملی سلامت روان"(NIMH) آمریکا در بررسی جدید خود دریافتند قدرت اتصالاتی که در چهره وجود دارد، با حافظه تصویری در ارتباط نیست. آنها با رسیدن به بینش گسترده‌تری از مغز انسان، نشان دادند که اتصال میان چهره و مدارهای مغزی مربوط به حافظه و اطلاعات اجتماعی، دیداری و شنیداری می‌تواند به پیش‌بینی عملکرد انسان در تشخیص چهره کمک کند.

تشخیص چهره، مهارت بسیار پیچیده‌ای است که علاوه بر حافظه، هویت و پردازش زمینه اجتماعی، به کمک نورون‌های خاص موجود در قشر بینایی نیز نیاز دارد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که تشخیص چهره، بر اساس ادغام ویژگی‌های چهره با زمینه اجتماعی صورت می‌گیرد و در زندگی روزمره ظاهر می‌شود.

این پژوهش، در مجله " Journal of Neuroscience" به چاپ رسید.

انتهای پیام