به گزارش ایسنا، سیدمحمد بهشتی کارشناس مسائل فرهنگی در ادامه یادداشت خود در «همشهری» نوشت: آن «نشاط» اجتماعی نه برنامه‌ای از پیش تعیین شده بود و نه هزینه‌ای در بر داشت. مردم در حرکتی خودجوش آمدند به خیابان و «شادی» و «نشاط» به روح جامعه تزریق کردند. این موضوع از این جهت با‌اهمیت است که «استعداد» و «توانایی» خودجوش مردم را برای«شادی» نشان می‌دهد.

اتفاقی که در ۲ شب گذشته شاهدش بودیم نشان‌دهنده آن بود که جامعه ما حدود و ثغور اخلاقی در «شادی»های اجتماعی را می‌داند و آن را رعایت می‌کند.

موضوع دیگری که می‌توان آن را یکی از دستاوردهای با ارزش ماجرای جمعه‌شب تلقی کرد، مسئله «قیم‌مآبی» است. قیم مآبی به‌اصطلاح مربوط به دیدگاه برخی از مسئولان است که تصور می‌کنند هر کنش و واکنش اجتماعی نیازمند دخالت و جهت‌دهی آنهاست. اتفاق آن شب به مسئولانی که دیدگاه این چنینی دارند، گوشزد کرد که: «لطفا هیچ کاری نکنید!» و مردم در اینگونه ماجراها نیازی به «قیم» ندارند و نباید برای‌شان مزاحمت ایجاد کنیم. به‌عبارتی هرگاه جامعه- مانند اتفاق جمعه‌شب گذشته- خواست عرض اندام کند و شادی و یا غم خویش را در مقیاس اجتماعی آشکار کند، وجود «قیم‌مآبانه» و «مسئولانه» در امور این چنینی مردم، «مزاحمت» برای آنها تلقی می‌شود.

به اعتقاد من در چنین بزنگاه‌هایی است که می‌توان چهره واقعی جامعه را دید. جامعه ما درعین اینکه ناملایمات بسیاری را در خود شاهد است، اما افسرده نیست و «تمنای شادی» دارد. جامعه «امیدواری» است که در مواجهه با محرک‌های طبیعی، «شادی» در آن ظهور و بروز می‌کند. نیازی نیست که تصنعی جامعه را « شاد» کنیم، جامعه مکانیسم‌هایی درونی دارد که خودش می‌تواند مسائل و مشکلات را حل و فصل کند. تنها حضور« فاعلانه» و «قیم مآبانه» خیلی وقت‌ها مشکل و اختلال ایجاد می‌کند. دستکاری و اختلال در این کارکرد، جامعه را به لجبازی وا می‌‌دارد؛ مثال بارز آن«جلوگیری از حضور خانواده‌ها در ورزشگاه»‌هاست. این رفتار «قیم‌مآبانه» که محروم می‌کند خانواده‌ها را از حضور «جمعی»، نشان می‌دهد که ارزیابی‌ها نسبت به جامعه غلط است. اتفاق جمعه‌شب نشان داد که مردم ما در کنار خانواده هایشان در یک جشن «خودجوش»، «عمومی و ملی» و «برنامه‌ریزی نشده» حضور پیدا کردند و هیچ مشکلی هم پیش نیامد. به‌نظرم آن شب یکی از «امن‌ترین» شب‌های کشورمان بود.

انتهای پیام