«ما در مکان‌های تحت اختیار سازمان میراث فرهنگی مختار هستیم تا نمایشگاه صنایع‌دستی برگزار کنیم، اگر بخواهیم از این اماکن خارج شویم نیاز به همکاری شهرداری است که آن‌هم منوط به پرداخت میلیون‌ها تومان پول است.»

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، اداره‌کل میراث فرهنگی استان همدان چند سالی است که برگزاری نمایشگاه صنایع‌دستی در نوروز را جزو اولویت‌های خود قرار داده است، نمایشگاهی که برای برگزاری آن به جز بناهای تاریخی جای دیگری ندارند، و هر سال هم در کنار این نمایشگاه‌ها اتفاقاتی نه چندان مناسب برای آن بناهای تاریخی رخ می‌دهد.

نمونه‌ی بارز آن را می‌توان در برگزاری نمایشگاه نوروز سال گذشته در محوطه‌ی ارزشمند «هگمتانه» و در کنار آرامگاه «باباطاهر» دید که با آتش گرفتن چادرهای نمایشگاه در محوطه‌ی هگمتانه بخش‌هایی از این محوطه‌ی تاریخی نیز آسیب دیدند و نمایشگاه میدان باباطاهر نیز به دلیل طوفانی که در نوروز در همدان وزیدن گرفت، چند چادر از غرفه‎‌های نمایشگاه در محوطه‌ی آرامگاه افتادند.

با این وجود به نظر می‌رسد یا نباید دیگر نمایشگاهی از این صنعت کهن اما مهجور در همدان برپا کرد، یا هر سال برای محوطه‌های تاریخی دوران مادها همین آش و همین کاسه است!

حسین زندی، فعال میراث فرهنگی همدان در این زمینه به خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا گفت: یکی از عناصر و فرصت‌هایی که می‌تواند درخدمت توسعه گردشگری باشد و به گردشگری پایدار کمک کند، صنایع دستی است، اما در ایران متاسفانه از این فرصت و ظرفیت به درستی استفاده نشده است و گاهی روش بهره‌گیری از آن به دلیل نادرست بودن، باعث آسیب‌های جبران ناپذیری شده است.

وی با تاکید بر حمایت نشدن فعالان صنایع‌دستی این استان و نبود مکان و فرصت مناسب برای عرضه تولیدات و محصولات آنها، اظهارکرد: بازار سنتی همدان دستخوش مشاغل جدید شده است و جایگزینی هم نداشته که به صورت بازارچه‌های دایمی صنایع دستی، بتوانند آن چه تولید می‌کنند به دست خریداران برسانند، بنابراین تنها زمان برای عرضه صنایع دستی در نمایشگاه‌هاست که بیشترتولیدکنندگان هم منتظر می‌مانند تا تعطیلات نوروز از راه برسد شاید بتوانند بخشی از کارهای خود را به فروش برسانند.

هجوم افراد به نمایشگاه‌ها، محوطه‌های تاریخی را تخریب می‌کند

او ادامه داد: مسلما زمانی‌که فرصت عرضه محصول نباشد، انگیزه‌ای هم برای تولید نیست و کیفیت کارها نیز افت می‌کند. به نظر می‌رسد اصلی‌ترین نیاز فعالان صنایع دستی ایجاد بازارچه‌های دایمی برای فروش این محصولات است و با شعار نمی‌توان از این سرمایه‎ها دفاع کرد و مدافع تولید داخلی به ویژه صنایع دستی شد.

زندی در ادامه درباره‌ی اتفاقاتی که درطول چندسال گذشته در فضاهای نمایشگاهی که معمولا در بناهای تاریخی بوده، نیز توضیح داد: در چند سال گذشته فضایی که به عنوان غرفه فروش صنایع دستی توسط معاونت صنایع دستی استان در اختیارتولید کنندگان و هنرمندان این حوزه قرار می‌گیرد، فضاهای در داخل اماکن تاریخی شهر همدان مانند آرامگاه «باباطاهر»، «بوعلی»، تپه «هگمتانه» و گنبد «علویان» بوده که عواقب بسیار بدی برای این آثار داشته است. آتش‌سوزی بازارچه صنایع دستی محوطه هگمتانه در نوروز 1393 نمونه‌ای از این آسیب‌هاست. هجوم همزمان افراد به نمایشگاه‌های موقتی که در اماکن تاریخی برپا می‌شود نیز باعث تخریب آثار می‌شود و عواقب پیش‌بینی نشده‌ای را به دنبال دارد.

این فعال میراث فرهنگی همدان افزود: نباید این نکته را از ذهن دورداشت، گردشگرانی که به شهرهای مختلف کشور سفر می‌کنند علاقمند به تهیه‌ی سوغات محلی هستند و چه بهتر که این سوغات هنرهای دستی مردم محلی آن مناطق باشد تا به راحتی در دسترس گردشگران قرار گیرد، اما شایسته نیست مزارعارف بزرگی مانند «باباطاهر» یا تپه تاریخی «هگمتانه» تبدیل به مرکز خرید و فروش اجناس شود، به ویژه که در این نمایشگاه‌ها غرفه‌های اجناس چینی بیشتر از صنایع دستی خودنمایی می‌کند.

او درباره‌ی دلایل اصرار میراث فرهنگی برای برگزاری نمایشگاه در بناهای تاریخی نیز گفت: معمولا بهانه‌ای که از سوی مدیران میراث فرهنگی همدان مطرح می‌شود این است که ما در مکان‌های تحت اختیار سازمان مختار هستیم تا نمایشگاه برگزار کنیم و اگر بخواهیم از این اماکن خارج شویم، نیاز به همکاری شهرداری است. ظاهرا همکاری شهرداری منوط به پرداخت میلیون‌ها تومان پول است که ازیک سو از عهده میراث فرهنگی خارج است و ازسوی دیگر فعالان و تولید کنندگان صنایع دستی قدرت پرداخت چنین مبالغی را ندارند.

30 میلیارد بودجه دارند، اما فقط تبلیغات می‌کنند!

وی اضافه کرد: گفته می‌شود بودجه فرهنگی شهرداری همدان بیش از 30 میلیارد تومان است و در سال 93 هفتاد درصد افزایش داشته است، اما معاونت فرهنگی- اجتماعی شهرداری فعالیت ملموس و ماندگاری انجام نداده است و بیشتر کارهای انجام شده تبلیغاتی بوده است.

وی ادامه داد: مجموعه‌ی شهرداری در سال‌های گذشته به نیازها و ضرورت‌های مدیریت شهری توجه نکرده است و به جز مجوزهای برج سازی چیزی در کارنامه‌ی این نهاد نمی‌توان یافت. به طورمثال سال‌هاست میدان تاریخی همدان و خیابان‌های منشعب از این میدان با چالش دست‌فروشان روبه‌روست، اما شهرداری هنوز نتوانسته برای دستفروشان که جمعیت زیادی را در همدان شامل می‌شوند، چاره‌ای بیندیشد و مکانی دایمی در اختیار آنها قرار دهد، در حالی که پدیده دستفروشی با این حجم عظیم در مرکز یک شهر تاریخی که از آن به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن یاد می‌شود، ضد اهداف گردشگرپذیری است که مدیران ارشد استان به دنبال آن هستند.

زندی در پایان اظهار کرد: معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری و شورای شهر همدان می‌توانند فضاهای مناسبی را به نمایشگاه‌های صنایع دستی در نزدیک‌ترین نقاط به اماکن پربازدید تاریخی و طبیعی اختصاص دهند. شهرداری نیز در یک برنامه‌ی دراز مدت می‌تواند انتظار چندین ساله تولیدکنندگان صنایع‌دستی را برآورده کند و با ایجاد بازارچه‌ی دایمی برای فروش صنایع دستی در همدان این مشکل را برای همیشه حل کند.

انتهای پیام