یک عکاس اعتقاد دارد که انتشار عکس‌های خشن ممکن است آموزش غلط ذهنی ایجاد کند؛ اما آگاهی‌های خاصی را نیز در اختیار مردم می‌گذارد.
کاووس صادقلو - دبیر عکس روزنامه‌ی ایران - در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این‌که میزان خشونت در تصاویر منتشرشده در داخل کشور کمتر از میزان خشونتی است که در دنیا دیده می‌شود، اظهار کرد: مطبوعات در دنیا به چند بخش تقسیم می‌شوند که یکی از این بخش‌ها نشریاتی هستند که صرفا به انتشار عکس‌های خشن می‌پردازند و مخاطب خاص خود را دارند، چون خود مخاطب چنین نشریاتی را انتخاب می‌کند، کسی نسبت به انتشار این‌گونه عکس‌ها اعتراض نمی‌کند، چراکه خط مشی نشریه مشخص است.
او با بیان این‌که فضای این نشریات مشخص است، گفت: متأسفانه در داخل کشور، فضای رسانه‌یی سامان‌دهی لازم را ندارد و ساختار مطبوعاتی ما با کل دنیا متفاوت است. به همین دلیل تقسیم‌بندی درستی در مطبوعات داخلی صورت نگرفته است.
وی با اشاره به این‌که مطبوعات مخاطب اصلی خبرگزاری‌ها هستند، بیان کرد: خبرگزاری‌ها با توجه به وظیفه‌ی اصلی خود که تولید مطلب برای مطبوعات است می‌توانند مطلب و عکس را منتشر کنند. در خبرگزاری‌ها دنیا، عکس یک حادثه در سایز کوچک منتشر می‌شود و برای بزرگ‌تر شدن آن حتما باید عکس خریده شود. بنابراین مخاطب نمی‌تواند در آن سایز کوچک همه‌ی جزییات عکس را ببیند در حالی که در خبرگزاری‌های داخلی این‌گونه نیست.
صادقلو درباره‌ی نظر شخصی‌اش درباره‌ی انتشار عکس‌های خشن، گفت: باید آنچه هست ارائه شود، به‌طور مثال وقتی اتفاقی مانند زلزله رخ می‌دهد یک سند تاریخی است و از آنجا که اخلاق حفظ این عکس‌ها در قالب کتاب وجود ندارد، بنابراین باید ارائه شود.
او با تأکید بر این‌که انتشار این‌گونه عکس‌ها آگاهی نیز به‌دنبال دارد، ادامه داد: به‌طور مثال، وقتی در چند نقطه از ایران زلزله رخ می‌دهد و در همه‌ی نقاط هم تلفات جانی درپی دارد، ولی در ژاپن زلزله بدون هیچ تلفاتی اتفاق می‌افتد، انتشار عکس این آگاهی را برای مردم ایجاد می‌کند که اگر خانه‌ای ایمن بسازند، زلزله تلفات نخواهد داشت.
این عکاس درباره‌ی ریخته شدن قبح جرم با انتشار برخی عکس‌ها در رسانه‌ها، گفت: قبح جرم زمانی ریخته می‌شود که عکس متهم با لباس زندان در رسانه منتشر می‌شود، در این صورت اگر جرم متهم ثابت نشود، او دیگر نمی‌تواند به جامعه بازگردد، چون آبرویش ریخته شده است و هیچ کمکی به جامعه نمی‌شود.
او با اشاره به این‌که آموزش‌های تصویر در جامعه کم هستند، بیان کرد: ما باید توانایی این را داشته باشیم که علاوه بر انعکاس جنبه‌های منفی، وجوه مثبت را نیز انعکاس دهیم و آن‌قدر قدرت مانورمان بالا باشد که بتوانیم خوبی‌ها را برجسته‌تر کنیم.
دبیر عکس روزنامه‌ی ایران با اعتقاد به این‌که جامعه‌ی ما عکس را نمی‌شناسد، افزود: روزی که شما در یک جامعه توانستید بدون هیچ محدودیتی عکاسی کنید، آن روز جامعه عکس را شناخته است. آزادی کامل در انتشار باید وجود داشته باشد، به شرطی که سواد استفاده کردن از عکس نیز در میان مردم باشد.
انتهای پیام
نظرات